شک و نگرانی در اردوی ملی‌پوشان فوتبال/ آماده‌سازی ناقص برای رقابت بزرگ

رویداد۲۴ سرانجام لیست تیم ملی ایران اعلام شد و برخلاف پیش‌بینی‌ها و گمانه‌زنی‌ها، شگفتی در کار نبود. نه وریا غفوری و سیدجلال حسینی به تیم دعوت شدند و نه بازیکن خاصی خط خورد. آخرین خط‌خورده لیست تیم ملی ایران علی قلی‌زاده بود که از همان ابتدا حضورش به عنوان مدافع در لیست تیم ملی عجیب به نظر می‌رسید.

کی‌روش روی نام وریا غفوری به عنوان یک دفاع کنار قلم قرمز کشیده بود و قلی‌زاده را به اردوی ترکیه برده بود، قلی‌زاده که سرانجام خط خورد تا تیم ملی با بیست و سه بازیکن به روسیه سفر کند. خیلی از کارشناسان فنی به لیست اعلام شده توسط کی‌روش به دیده تردید نگاه می‌کنند. نگرانی‌های زیادی درباره اسامی اعلام شده وجود دارد. این نگرانی‌ها بیشتر در خط دفاع و درون دروازه به چشم می‌خورد. دو نقطه‌ای که حساس‌ترین نقاط برای تیم ملی ایران هستند.

بدون شک برنامه اصلی تیم ملی ایران در جام جهانی روسیه گل نخوردن خواهد بود. حتی در دیدار با مراکش که حساس‌ترین دیدار تیم ملی ایران در جام جهانی روسیه است و تنها دیداری است که ملی‌پوشان ایرانی در آن شانس بیشتری برایپیروزی دارند برنامه اول تیم ملی گل نخوردن است. پس باید دروازه‌بان و مدافعان ما بهترین عملکرد ممکن را داشته باشند. درباره خط دروازه ایران هنوز تردیدهای زیادی وجود دارد. دیدار با ترکیه هم بر این ابهام‌ها افزوده است، بیرانوند شاید بهترین گزینه موجود بین دروازه‌بانان ایرانی باشد اما هنوز گلر شش دانگی نیست که خیال ما را از دروازه تیم ملی راحت کند. کافیست گل دوم ترکیه به ایران را به خاطر بیاوریم. جایی که روی اشتباه بچه‌گانه او و روزبه چشمی، چنک توسون از یک توپ مرده یک گل صددرصد ساخت.

دومین نگرانی که درباره لیست تیم ملی ایران وجود دارد به خط دفاعی برمی‌گردد. نقطه ابهام اصلی همچنان مکمل مرتضی پورعلی گنجی در خط دفاعی است. بعد از عملکرد ضعیف چشمی و رضاییان در دیدار با ترکیه ابهام‌ها درباره خط دفاعی تیم ملی بیشتر شد. اگر بنا بر پیش‌‍بینی‌های اولیه منتظری را دفاع راست تیم ملی بدانیم، چه کسی کنار پورعلی گنجی قرار خواهد گرفت. چشمی و خانزاده در تیم ملی اشتباهات زیادی داشته‌اند، مجید حسینی هم جوان و کم تجربه است. هیچ‌کدام از این سه گزینه توانایی و ثبات جلال حسینی را ندارند. یادمان نرود قرار است مقابل بهترین هافبک‌ها و مهاجمان دنیا بازی کنیم، پس لازم است برای کسب نتیجه مدافعان و دروازه‌بان تیم ملی عملکرد بی‌نقصی داشته باشند.

سوال اصلی از کی‌روش این است که آیا با این بازیکنان می‌توانیم مقابل ایسکو، سیلوا، کاستا، کوآرشما و رونالدو عملکرد بی‌نقصی داشته باشیم؟ احتمالش ضعیف است. مگر این‌که بازیکنان حاضر در اردو بی‌نظیر کار کنند و حماسه‌ای از جنس بازی با آرژانتین رقم بزنند.

نکته بعدی که نگرانی‌ها را درباره تیم ملی افزایش می‌دهد نحوه آماده سازی تیم ملی است. تیم ملی تا پیش از آغاز جام جهانی بیشتر بازی دوستانه لغو شده داشته تا دیدارهای تدارکاتی بسیار خوب و جاندار.

بازی با سوریه لغو شد، اُزبکستان با اُمیدهایش به ایران آمد، یونان و کوزوو از بازی مقابل ایران انصراف دادند تا کی‌روش جمله‌ای تاریخی و تلخ را به زبان بیاورد: «هیچ کشوری حاضر نیست با ایران بازی تدارکاتی انجام دهد.»

تلخی ماجرا زمانی بیشتر می‌شود که نگاهی به تدارک دیگر تیم‌های آسیایی بی‌اندازیم. عربستان با ایتالیا و پرو بازی کرد. استرالیا چهار گل به جمهوری چک زد و ژاپن و کره تدارک وسیعی برای حضور قدرتمندانه در جام جهانی دیدند. اما بهترین تیم آسیا و فدراسیون پنج ستاره آن نتوانست یک بازی تدارکاتی خوب برای تیم ملی ایران تدارک ببیند.

جدای از مسائل فنی لغو بازی یونان و کوزوو برای ملت ایران تحقیرکننده است. اگر خواهان حضور پُرقدرت در جام جهانی هستیم نیاز داریم در مسابقات دوستانه به صورت جدی محک بخوریم. نمی‌توان از تیمی که در مقابل تیم دوم ترکیه و اُمیدهای اُزبکستان بازی کرده است توقع معجزه داشت.

این‌جا باید سوال اصلی را از مدیران فدراسیون پرسید که چرا نتوانستند یک بازی تدارکاتی مناسب برای تیم ملی ایران فراهم کنند و کارشان به بیانیه‌های بی‌اساس علیه فدراسیون فوتبال یونان کشید؟ چرا نتوانستند کشور کوچک و کم سابقه کوزوو را برای دیدار مقابل ایران قانع کنند؟ بازیکنان تیم ملی ایران با کدام پشتوانه تدارکاتی می‌خواهند مقابل بزرگترین ستاره‌های جهان فوتبال مقاومت کنند؟ فدراسیون فوتبال در این مدت فقط پنج ستاره‌اش را که معلوم نیست با چه استدلالی آن را به دست آورده بر سر منتقدانش کوبیده است. اما همین فدراسیون از پیدا کردن یک رقیب جدی برای بهترین تیم آسیا عاجز است و تیم ملی را با تدارکی ناقص راهی مسابقات جام جهانی کرده است.

مسابقاتی که رقبا با تمام توان در آن حاضر می‌شوند و تلاش می‌کنند بهترین نتایج را کسب کنند. برای کسب بهترین نتایج نیاز به تدارک وسیع است. تدارکی درخور این مسابقات مهم.

فدراسیون فوتبال نتوانست حواشی پیرامون تیم ملی را کنترل کند تا تیم ملی با آرامش خاطر و خیال راحت در مسابقات جام جهانی حضور پیدا کند. حواشی که کی‌روش در مصاحبه‌های خود تلویحاً به آن‌ها اشاره کرد. حضور گاه و بی‌گاه افرادی مثل حسین هدایتی که اردوی تیم ملی را بدل به بنگاه جذب بازیکن کرده بودند تنها بخشی از مشکلاتی است که تیم ملی ایران با آن دست به گریبان بوده است.

سرمربی تیم ملی هم هیچ‌گاه با باشگاه‌ها و بزرگان فوتبال ایران به تفاهم نرسید و نیمی از وقت خود را صرف جدال با مربیان لیگ برتری کرد تا تمرکز خود را از دست بدهد و نتواند آن‌طور که باید و شاید به مسائل فنی بپردازد.

جدال‌های بی‌پایان کی‌روش با برانکو، قلعه‌نویی و علی کریمی عملاً تمرکز و وقت او را برای اندیشیدن به مسائل فنی گرفت. فدراسیون هم در این جدال‌ها فقط نظاره‌گر بود تا کار به جاهای باریک بکشد. تدارک تیم ملی ایران بسیار ضعیف بوده است. نه بازی دوستانه مهمی انجام داده‌ایم و نه تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته‌ایم. افکار عمومی هم علیه تیم ملی است و اُمیدی به لیست اعلام شده توسط کی‌روش ندارد.