چند نکته درباره داروهای ضداسید

 رویداد۲۴-به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "استپ تو هلث"، اما در استفاده از ضداسیدها نیز باید جانب احتیاط را رعایت کرد تا از بروز عوارض جانبی منفی پیشگیری شود.

پرهیز از خوددرمانی

از آنجایی که خرید ضداسیدها نیازی به نسخه پزشک ندارد، افراد بسیاری به هر میزان که دوست دارند از آنها مصرف می کنند. اما پیش از مصرف هر دارویی، شما باید با فردی متخصص مشورت کنید. همه برندها برای همه موارد توصیه نمی شوند.

فشار خون بالا

برخی ضداسیدها موجب بروز مشکلاتی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا می شوند. این محصولات برای افرادی که سنگ کلیه دارند یا داشته اند یا در زمینه دفع مواد زائد با مشکل مواجه هستند نیز توصیه نمی شوند.

درمان اختصاصی

مراجعه به یک متخصص برای دریافت مشاوره شخصی فوق العاده اهمیت دارد.

فرد متخصص محصولاتی خاص را بر اساس نیازهای خاص شما تجویز خواهند کرد. وی مواردی مانند مصرف منظم داروهای دیگر، دنبال کردن یک رژیم غذایی کم سدیم، یا مصرف مکمل کلسیم توسط شما را مد نظر قرار خواهد داد.  

ضداسیدها برای استفاده کوتاه مدت

ضداسیدها برای کمک به کاهش اسیدیته یا تسکین علائم سوزش سردل یا ناراحتی معده تجویز می شوند. شما نباید از آنها در طولانی مدت استفاده کرده و به بخشی ثابت از رژیم غذایی شما تبدیل شوند.

اگر سوزش سردل شما پس از یک هفته مصرف ضداسید همچنان بهبود نیافته، باید بار دیگر به پزشک مراجعه کنید. اگر به توصیه های ارائه شده توجه نداشته باشید ممکن است در آینده با مشکلات بزرگتری مواجه شوید.

ضداسیدها برای افراد مبتلا به برخی بیماری ها طراحی نشده اند که از آن جمله می توان به آپاندیسیت، زخم های معده، سنگ های کلیه یا مشکلات روده اشاره کرد.

مصرف ضداسیدها به طور معمول با برخی اثرات جانبی همراه است. در همین راستا، برخی بیماران سرگیجه، حالت تهوع و حتی سردرد را تجربه می کنند.

توجه به برخی مواد معدنی

برخی ضداسیدها می توانند موجب بروز مشکلاتی شوند که با توقف مصرف، این مشکلات نیز از بین می روند. به عنوان مثال، ضد اسیدهای مبتنی بر منیزیم می توانند موجب اسهال شده یا ضد اسیدهای مبتنی بر کلسیم یا آلومینیوم می توانند موجب یبوست شوند.

افزون بر این، ضداسیدها دارای کلسیم می توانند موجب شکل گیری سنگ های کلیه شوند، اگرچه شرایطی شایع محسوب نمی شود. مصرف بی رویه محصولات دارای آلومینویم نیز می تواند موجب از دست رفتن کلسیم موجود در استخوان ها شده و پوکی استخوان را به همراه داشته باشد.

برخی از مشکلات اسید معده ارتباط نزدیکی با سطوح استرس بالا دارند. از این رو، یکی از بهترین اقدامات پیشگیرانه پایین نگه داشتن سطوح اضطراب و استرس است.

در هر وعده بیشتر از یک ضداسید مصرف نکنید و آنها را با مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) یا مسدودکننده های H-2 ترکیب نکنید، مگر این که پزشک چنین تجویزی کرده باشد.

پرهیز از مشکلات غذا خوردن

یک رژیم غذایی ناسالم و نامناسب مترادف با بروز مشکلات سلامت است. از پیامدهای یک رژیم غذایی ناسالم مواجهه مکرر با مشکلات گوارشی و مسائل مربوط به معده است.

رژیم غذایی شما باید متعادل بوده و میوه ها و سبزیجات تازه نقش پررنگی در آن داشته باشند. شما باید مصرف محصولاتی که در تهیه آنها از آرد پالایش شده یا قندهای افزوده استفاده شده است را محدود کنید. همچنین، باید از غذاهای سرشار از چربی های ناسالم مانند چربی ترانس پرهیز کنید.

از مشکلات مرتبط با غذا خوردن می توان به جا انداختن وعده های غذایی و سریع غذا خوردن اشاره کرد. جویدن غذا از اهمیت ویژه ای برای پرهیز از مشکلات گوارشی برخوردار است. زیاده‌روی در مصرف غذاها و نوشیدنی های بسیار سرد یا سیبار گرم نیز می تواند به شکل گیری اثرات منفی منجر شود.

محصولات ممنوع

افرادی که تحت تاثیر مشکلات اسید معده قرار می گیرند باید محصولاتی مانند قهوه و الکل را از رژیم غذایی خود حذف کنند. در برخی موارد، شما ممکن است حتی نیازمند حذف شکلات از برنامه غذایی خود باشید.

افزون بر این، سیگار کشیدن می تواند اثر منفی چشمگیری بر شرایط معده شما داشته باشید.

درمان های طبیعی

پیش از این که به پزشک مراجعه کنید، برخی گزینه های طبیعی برای مواردی که با میزان بالای اسید مواجه هستید وجود دارند که می توانید مد نظر قرار دهید. با آغاز احساس ناراحتی معده، نوشیدن یک لیوان بزرگ آب نخستین اقدامی است که می توانید انجام دهید. این اقدام می تواند به تسکین رفلاکس اسید کمک کند. نوشیدن یک لیوان آب به عنوان راه حلی موقتی بسیار مفید است.

ریشه زنجبیل نیز دیر زمانیست که برای کمک به بهبود مشکلات معده استفاده می شود.

توانایی این ماده غذایی در مهار اسید معده آن را به یک درمان طبیعی مناسب برای بهبود مشکلات گوارشی تبدیل کرده است. زنجبیل در پیشگیری از شکل گیری زخم های معده عملکرد موثری دارد. همچنین، این ماده غذایی به عنوان یک محافظ معده عمل می کند.