البناء گزارش داد:
سفر روحانی به عراق در میانه تحریمها، تلاشی برای خنثی کردن آخرین امید ترامپ بود
سفر رئیس جمهور ایران به عراق و دیدار وی با مسئولان بلند پایه عراقی، از لحاظ زمانبندی اهمیت زیادی دارد.

رویداد۲۴ حمیدی العبدالله در البناء نوشت: زمان سفر رئیس جمهور ایران به عراق و دیدار وی با مسئولان بلند پایه عراقی، از اهمیت زیادی برخودار است و اهمیت این زمان بندی، از دو منبع مهم ناشی میشود؛ اول آنکه ایالات متحده پس از آنکه دریافت مقابله نظامی مستقیم با ایران دشوار است، تلاش میکند اقتصاد ایران را خفه کند؛ و موفقیت آمریکا در این عرصه تنها در صورتی محقق میشود که محاصره جغرافیایی ایران از تمام جهتها محکم شود.
ایران امروز روابط معقولی با پاکستان دارد، که یکی از دولتهای همسایه ان است و نفوذ آمریکا در پاکستان در این اندازه نیست که این کشور از تمام املاها و دستورات آمریکا که میتواند منافع اسلام آباد را به خطر بیندازد، تبعیت کند. در ادامه، استمرار روابط همکاری اقتصادی و تجاری در سطح معینی بین پاکستان و ایران، نقش مهمی در محدود کردن تاثیر تلاشهای آمریکا برای محاصره ایران دارد.
دومین همسایه مهم ایران، ترکیه است. آنکارا در شرایط سیاسی فعلی، مانند دورههای قبل عمل نمیکند؛ به این دلیل که روابط آمریکا و ترکیه در پروندههای مختلفی درگیر اختلافات است؛ از جمله در خصوص پرونده کردهای سوریه، موضع گیری آمریکا در مورد گولن و همچنین، تلاش آمریکا برای بر هم زدن معامله اس ۴۰۰ بین ترکیه و روسیه. واشنگتن از آنکارا میخواهد که در جریان فشار بر روسیه و اجرای تحریمهای غربی علیه آن، با آمریکا همراهی کند، اما ترکیه اردوغان معتقد است که این مساله میتواند به ضرر منافع آن باشد و به دلیل تمام این اختلافات بین ترکیه و ایالات متحده، حساب کردن روی نقش آنکارا برای محاصره ایران، فایده چندانی برای ایالات متحده ندارد.
در این میان، تنها عراق باقی میماند تا به میدانی برای فشار آمریکا بر ایران و ضربه زدن به آن، تبدیل شود؛ چرا که آمریکاییها نفوذ زیادی در عراق دارند. در این شرایط، سفر روحانی به بغداد و به دنبال آن، اعلام مسئولان عراقی در این مورد که به تحریمهای آمریکا علیه ایران پایبند نیستند، میتواند ضربه محکمی به سیاست آمریکا وارد کند و از این زاویه، زمان بندی سفر رئیس جمهور ایران به عراق، مساله بسیار مهمی است.
منبع دوم، نقشی است که آمریکا تلاش میکند از طریق عراق ایفا کند؛ بویژه از جهت اجرای برنامههای اعلامی اش در سوریه. به نظر میرسد سفر روحانی به عراق در این زمان، تاثیر زیادی در محاصره نفوذ آمریکا در عراق دارد و میتواند حساب باز کردن واشنگتن روی نقش محوری بغداد را بی نتیجه نشان دهد. این در حالی است که پس از خروج نیروهای آمریکایی از سوریه، واشنگتن روی عراق حساب ویژهای باز کرده بود.
در سایه مطالب پیش گفته میتوان نتیجه گرفت که سفر رئیس جمهور ایران به عراق، یک سفر تاریخی است، نه تنها از این جهت که صفحات سیاه در رابطه بین دو کشور را پاک میکند، بلکه از این حیث که عراق و ایران را در مسیری قرار میدهد که اجرای برنامههای ایالات متحده برای مقابله با ایران و سوریه را با دشواری فراوانی مواجه میکند.
ایران امروز روابط معقولی با پاکستان دارد، که یکی از دولتهای همسایه ان است و نفوذ آمریکا در پاکستان در این اندازه نیست که این کشور از تمام املاها و دستورات آمریکا که میتواند منافع اسلام آباد را به خطر بیندازد، تبعیت کند. در ادامه، استمرار روابط همکاری اقتصادی و تجاری در سطح معینی بین پاکستان و ایران، نقش مهمی در محدود کردن تاثیر تلاشهای آمریکا برای محاصره ایران دارد.
دومین همسایه مهم ایران، ترکیه است. آنکارا در شرایط سیاسی فعلی، مانند دورههای قبل عمل نمیکند؛ به این دلیل که روابط آمریکا و ترکیه در پروندههای مختلفی درگیر اختلافات است؛ از جمله در خصوص پرونده کردهای سوریه، موضع گیری آمریکا در مورد گولن و همچنین، تلاش آمریکا برای بر هم زدن معامله اس ۴۰۰ بین ترکیه و روسیه. واشنگتن از آنکارا میخواهد که در جریان فشار بر روسیه و اجرای تحریمهای غربی علیه آن، با آمریکا همراهی کند، اما ترکیه اردوغان معتقد است که این مساله میتواند به ضرر منافع آن باشد و به دلیل تمام این اختلافات بین ترکیه و ایالات متحده، حساب کردن روی نقش آنکارا برای محاصره ایران، فایده چندانی برای ایالات متحده ندارد.
در این میان، تنها عراق باقی میماند تا به میدانی برای فشار آمریکا بر ایران و ضربه زدن به آن، تبدیل شود؛ چرا که آمریکاییها نفوذ زیادی در عراق دارند. در این شرایط، سفر روحانی به بغداد و به دنبال آن، اعلام مسئولان عراقی در این مورد که به تحریمهای آمریکا علیه ایران پایبند نیستند، میتواند ضربه محکمی به سیاست آمریکا وارد کند و از این زاویه، زمان بندی سفر رئیس جمهور ایران به عراق، مساله بسیار مهمی است.
منبع دوم، نقشی است که آمریکا تلاش میکند از طریق عراق ایفا کند؛ بویژه از جهت اجرای برنامههای اعلامی اش در سوریه. به نظر میرسد سفر روحانی به عراق در این زمان، تاثیر زیادی در محاصره نفوذ آمریکا در عراق دارد و میتواند حساب باز کردن واشنگتن روی نقش محوری بغداد را بی نتیجه نشان دهد. این در حالی است که پس از خروج نیروهای آمریکایی از سوریه، واشنگتن روی عراق حساب ویژهای باز کرده بود.
در سایه مطالب پیش گفته میتوان نتیجه گرفت که سفر رئیس جمهور ایران به عراق، یک سفر تاریخی است، نه تنها از این جهت که صفحات سیاه در رابطه بین دو کشور را پاک میکند، بلکه از این حیث که عراق و ایران را در مسیری قرار میدهد که اجرای برنامههای ایالات متحده برای مقابله با ایران و سوریه را با دشواری فراوانی مواجه میکند.
خبر های مرتبط