تحلیل گاردین از تحولات اخیر منطقه/ جنگ نفتکشها در دریای برجام
اروپا میتوانست اعتبار اینستکس را افزایش دهد، مکانیسمی که قادر بود تجارت بشر دوستانه را میان اروپا و ایران به شکلی تسهیل کند که تحریمهای آمریکا را دور بزنند.
رویداد۲۴ جنگ نفتکشها میان ایران و انگلیس و به تبع آن پشتیبانی آمریکا، این روزها در صدر اخبار بین المللی قرار گرفته است. در همین زمینه گاردین با تاسی از این اتفاق در تحلیلی به موضوع اینستکس اشاره کرد و نوشت: «با توجه به فشارهای آمریکا، به نظر میرسد اروپا تنها برای اندکی بتواند برجام را زنده نگه دارد.»
در تحلیل گاردین آمده است: «هنری کیسینجر، دیپلمات پیشین آمریکایی و مشاور وزیر امور خارجه بریتانیا، پیشتر نوشت: “مصلحت اندیشی سیاسی همان هنر ممکنها و علم نسبیها است. ” طبق مطالعات دفتر امور خارجه انگلیس با وجود تاریک شدن روابط با ایران، حتی آنچه که پیشتر ممکن بود رخ بدهد، اکنون در دیپلماسی بریتانیا غیرممکن به نظر میرسد. این کشور با وجود متحدان و نقاط قوت خود در شرایط خطرناک فعلی، گزینههای چندان مناسبی پیش روی خود نمیبیند.
به علاوه، جرمی هانت چشم به اقدامات نخست وزیر جدید دوخته است، اما این حقیقت را به خوبی میداند که بوریس جانسون مردی غیرقابل پیش بینی است و به طور غریزی آمریکا را به اروپا ترجیح میدهد. به هرحال، اروپا نیز از وزیر امور خارجه بریتانیا حمایت چندان زیادی نمیکند، به خصوص پس از اینکه بریتانیا تصمیم گرفت نفتکش جبل الطارق ایرانی را توقیف کند. حتی سفیر پیشین بریتانیا در واشنگتن، پیتر وست ماکوت، هم منطق پشت این اقدام را زیر سوال برد.
البته اقدام متقابل ایران نیز مشخصا به دلیل فشار اقتصادی آمریکا علیه این کشور است. این در حالی است که مذاکره به جای تحریمها میتوانست راه حل اختلاف نظرهای سیاسی بین این دو کشور باشد.
به هرحال، حمایت کنونی آمریکا از هانت چندان قابل اعتماد نیست، چرا که نیت آمریکا علیه ایران کاملا با بریتانیا متفاوت است. طبق گفته کیم داروچ، سفیر انگلیس در آمریکا، بریتانیا در چند سال گذشته تنها سعی داشته روابط دیپلماتیک خود را با ایران حفظ کند و اقدامات اخیر با خواستههای این کشور کاملا در تضاد است.
هانت دیگر توانایی ندارد تا به عنوان نماینده یک قدرت دریایی مستقل عمل کند و نگران عملیات امنیتی آمریکا در منطقه است. از طرفی، کشمکشهای داخل کاخ سفید همچنان ادامه دارد. جان بولتون ادعا کرده بود که او تنها مشاور امنیت ملی رییس جمهور است و نقشی در تصمیمات او ندارد. جک استراو، وزیر امور خارجه پیشین، او را در مواجهه با ایران تنها فردی افراطی میداند.
اینگونه به نظر میرسد که بریتانیا قصد کاهش تنشها را در بحران با ایران داشته باشد، اما نمیتواند از تحریمهای آمریکا علیه برخی اعضای نیروی سپاه پاسداران دست بکشد. آنها تاکید دارند توقیف نفتکش ایرانی قانونی و در پی تحریمهای اتحادیه اروپا بوده، اما اقدام متقابل ایران غیرقانونی است، زیرا نفتکش بریتانیایی برای تجارت در آبها شناور بوده است.
در این میان اروپا میتوانست اعتبار اینستکس را افزایش دهد، مکانیسمی که میتوانست تجارت بشر دوستانه را میان اروپا و ایران به شکلی تسهیل کند که تحریمهای آمریکا را دور بزنند. این تصمیم بزرگ استراتژیک حالا منتظر اقدام نخست وزیر جدید بریتانیا است. با توجه به فشارهای آمریکا، به نظر میرسد اروپا تنها برای اندکی بتواند برجام را زنده نگه دارد.
وظیفه مهم نخست وزیر جدید بریتانیا این خواهد بود که با ترامپ سر میزی بنشیند و از او بخواهد روشن کند در ارتباط با ایران دنبال چه چیزی است: محدودیت بر فعالیتهای اتمی و قدرت منطقهای ایران. اما ترامپ باید توضیحات موثقی درباره ادعاهای خود ارائه دهد. مشخص نیست استراتژیهای اخیر غرب بتواند ایرانیها را متقاعد کند یا خیر، چرا که مدتی است با فشار تحریمها روبرو هستند. آنها تنها تهدیدهای موجود میان این دو کشور را پیچیدهتر از پیش خواهند کرد.
در تحلیل گاردین آمده است: «هنری کیسینجر، دیپلمات پیشین آمریکایی و مشاور وزیر امور خارجه بریتانیا، پیشتر نوشت: “مصلحت اندیشی سیاسی همان هنر ممکنها و علم نسبیها است. ” طبق مطالعات دفتر امور خارجه انگلیس با وجود تاریک شدن روابط با ایران، حتی آنچه که پیشتر ممکن بود رخ بدهد، اکنون در دیپلماسی بریتانیا غیرممکن به نظر میرسد. این کشور با وجود متحدان و نقاط قوت خود در شرایط خطرناک فعلی، گزینههای چندان مناسبی پیش روی خود نمیبیند.
به علاوه، جرمی هانت چشم به اقدامات نخست وزیر جدید دوخته است، اما این حقیقت را به خوبی میداند که بوریس جانسون مردی غیرقابل پیش بینی است و به طور غریزی آمریکا را به اروپا ترجیح میدهد. به هرحال، اروپا نیز از وزیر امور خارجه بریتانیا حمایت چندان زیادی نمیکند، به خصوص پس از اینکه بریتانیا تصمیم گرفت نفتکش جبل الطارق ایرانی را توقیف کند. حتی سفیر پیشین بریتانیا در واشنگتن، پیتر وست ماکوت، هم منطق پشت این اقدام را زیر سوال برد.
البته اقدام متقابل ایران نیز مشخصا به دلیل فشار اقتصادی آمریکا علیه این کشور است. این در حالی است که مذاکره به جای تحریمها میتوانست راه حل اختلاف نظرهای سیاسی بین این دو کشور باشد.
به هرحال، حمایت کنونی آمریکا از هانت چندان قابل اعتماد نیست، چرا که نیت آمریکا علیه ایران کاملا با بریتانیا متفاوت است. طبق گفته کیم داروچ، سفیر انگلیس در آمریکا، بریتانیا در چند سال گذشته تنها سعی داشته روابط دیپلماتیک خود را با ایران حفظ کند و اقدامات اخیر با خواستههای این کشور کاملا در تضاد است.
هانت دیگر توانایی ندارد تا به عنوان نماینده یک قدرت دریایی مستقل عمل کند و نگران عملیات امنیتی آمریکا در منطقه است. از طرفی، کشمکشهای داخل کاخ سفید همچنان ادامه دارد. جان بولتون ادعا کرده بود که او تنها مشاور امنیت ملی رییس جمهور است و نقشی در تصمیمات او ندارد. جک استراو، وزیر امور خارجه پیشین، او را در مواجهه با ایران تنها فردی افراطی میداند.
اینگونه به نظر میرسد که بریتانیا قصد کاهش تنشها را در بحران با ایران داشته باشد، اما نمیتواند از تحریمهای آمریکا علیه برخی اعضای نیروی سپاه پاسداران دست بکشد. آنها تاکید دارند توقیف نفتکش ایرانی قانونی و در پی تحریمهای اتحادیه اروپا بوده، اما اقدام متقابل ایران غیرقانونی است، زیرا نفتکش بریتانیایی برای تجارت در آبها شناور بوده است.
در این میان اروپا میتوانست اعتبار اینستکس را افزایش دهد، مکانیسمی که میتوانست تجارت بشر دوستانه را میان اروپا و ایران به شکلی تسهیل کند که تحریمهای آمریکا را دور بزنند. این تصمیم بزرگ استراتژیک حالا منتظر اقدام نخست وزیر جدید بریتانیا است. با توجه به فشارهای آمریکا، به نظر میرسد اروپا تنها برای اندکی بتواند برجام را زنده نگه دارد.
وظیفه مهم نخست وزیر جدید بریتانیا این خواهد بود که با ترامپ سر میزی بنشیند و از او بخواهد روشن کند در ارتباط با ایران دنبال چه چیزی است: محدودیت بر فعالیتهای اتمی و قدرت منطقهای ایران. اما ترامپ باید توضیحات موثقی درباره ادعاهای خود ارائه دهد. مشخص نیست استراتژیهای اخیر غرب بتواند ایرانیها را متقاعد کند یا خیر، چرا که مدتی است با فشار تحریمها روبرو هستند. آنها تنها تهدیدهای موجود میان این دو کشور را پیچیدهتر از پیش خواهند کرد.
جنگ نفتکشها باعث انسجام اروپا و آمریکا علیه ایران میشود
در چند سال اخیر، سه کشور اروپایی موسوم به E۳ ـ. فرانسه، آلمان و بریتانیا ـ. تلاش نافرجامی در حفظ برجام داشتند. ایران نیز در مقابل بدعهدی آمریکا و عدم تحقق منافع این معاهده تعهدات هستهای خود را کمتر کرده و سطح غنی سازی اورانیوم را نیز افزایش داده است تا طرف مقابل نیز کمی از تلخی خروج از برجام را بچشد. در ادامه، اما کشمکش نفتکشهای ایران و بریتانیا به شکلی پیش رفت که اگر ایران بر مواضع خود پافشاری کند، اتحاد و همبستگی اروپا و آمریکا در این زمینه استحکام بیشتری خواهد یافت.»
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط