رویداد۲۴ گزارش میدهد؛
خشم اسرائیلیها از مذاکره ایران و آمریکا/ اورشلیم پست: چرا غربیها ساکتند؟
تبادل زندانی میان ایران و آمریکا در بسیاری محافل به باز شدن کانال ارتباط تهران و واشنگتن تعبیر شده است. این کانال به کام بسیاری از کشورهای منطقه خوش نخواهد آمد. اورشلیم پست در گزارشی با اشاره به تبادل زندانی میان ایران و آمریکا، آن را نتیجه سکوت دولتهای غربی در برابر ایران خوانده است.
رویداد۲۴ تبادل زندانی میان ایران و آمریکا از مدتها پیش به عنوان یک پیشنهاد از سوی محمد جواد ظریف به آمریکاییها داده شده بود. ظریف در جریان سفر خود به نیویورک در یک مصاحبه با جامعه آسیایی خطاب به مقامات آمریکایی گفته بود بیایید زندانیانمان را مبادله کنیم.
او گفته بود ایرانیهایی در آمریکا بازداشتند یا منتظر استردادشان به آمریکا هستند که جرائمشان از نظر ما بی معنی است. آمریکاییهایی هم هستند که در ایران زندانیاند و همین نظر در مورد آنها وجود دارد. بیایید بحث در این باره را کنار بگذاریم و آنها را مبادله کنیم. من این پیشنهاد را میدهم و مجوز چنین کاری را هم دارم.
در نهایت اول این هفته اولین تبادل زندانی میان دو کشور کلید خورد و شیو وانگ با مسعود سلیمانی مبادله شد؛ تبادلی که تشکر ترامپ از دولت ایران و خشم رسانههای دسته راستی آمریکا و اسرائیل را در پی داشت.
اورشلیم پست سرائیل در گزارشی با عنوان «بازداشت آمریکاییها در ایران جواب داد و دولتهای غربی سکوت کردهاند.» نوشت: شیو ونگ در حالی مورد استقبال سفیر آمریکا قرار گرفت که سه سال در ایران به جرم ارتباط با دولتهای خارجی و جاسوسی بازداشت شده بود.
در این گزارش آمده «محمد جواد ظریف وزیرخارجه ایران در حالی که به استقبال مسعود سلیمانی رفته و با وجود تنشها میان دو کشور، او را از آمریکا تحویل گرفت، میخندید. شیو ونگ نیز مورد استقبال سفیر آمریکا در سوییس قرار گرفت.
ایران او را به همکاری با دولتهای خارجی متهم کرده بود در حالی که هیچ سندی علیه او نداشت. او در سال ۲۰۱۶ در حالی بازداشت شد که میخواست بعد از یک دوره تحقیقات ایران را ترک کند. او به ۱۰ سال زندان به جرم جاسوسی بازداشت شد. در عوض سلیمانی در اکتبر ۲۰۱۸ به جرم تلاش برای ارسال مواد بیولوژیکی به ایران و نقض تحریمها بازداشت شده بود.
بیشتر بخوانید: عکاسی مخفی از آرشیو وزارت خارجه؛ تحقیق یا جاسوسی؟ / شیو ونگ زندانی همبند نزار زاکا کیست؟
در واقع ایران تبعه کشورهای خارجی را که اغلب هم غربی هستند برای چند سال نگه میدارد و از آنها به عنوان ابزار چانه زنی استفاده میکند. ایران هرگز هیچ سندی دال بر جاسوس بودن کسانی که متهم به جاسوسی هستند ارائه نمیکند.
برای مثال در ماه سپتامبر روزنامه گاردین در گزارشی از بازداشت یک تبعه استرالیا به نام دکتر کیل مور گیلبرت در ایران خبر داد. این شهروند دو تابعیتی آمریکایی-استرالیایی به عنوان استاد مدعو در یک نشست مطالعات اسلامی به کشور دعوت شده بود، اما بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
اورشلیم پست مدعی شده مانند بسیاری از افرادی که در ایران بازداشت هستند، پرونده او نیز در خفا توسط دولتها پیگیری شد. اغلب در این پروندهها، به خانوادهها گفته میشود که اگر ساکت بمانند شانس آزادی عزیزانشان بیشتر است. هیچ سندی دال بر اینکه ساکت ماندن کمکی به ایجاد مانع بر سر راه بازداشت افراد و زندانی شدنشان در اوین کرده باشد وجود ندارد.
پرونده این استاد استرالیایی-آمریکایی یکی از پروندههایی بود که در ماه سپتامبر افشا شد. در کنار او پرونده جولی کینگ و مارک فیرکین، دو بلاگر استرالیایی نیز افشا شد.
به گزارش رویداد۲۴ گاردین در گزارشی نوشت: دولت استرالیا گفته در حال لابی کردن با تهران برای اطمینان از وضعیت این سه شهروند استرالیاست.
با این حال گزارشها نشام میداد که بریتانیا و اسرالیا سعی میکنند هویت بازداشت شدگان را مخفی نگه دارند تا روند دیپلماسی سازنده پیش برود.
اگاردین نوشته احتمالا بازداشت آنها با درگیریها میان ایران و بریتانیا ارتباط داشته و ایران امیدوار بوده بتواند در آینده از اینها استفاده کند. برای مثال ایران یک محقق آمریکایی را بعد از توافق هستهای بازداشت کرد در حالی که دولتهای غربی انتظار داشتند بعد از این توافق ایران دروازههای ورود توریست به کشور را باز کند. اما به طور ناگهانی ایران کینگ و فریکین، بلاگرهای استرالیایی را در ماه اکتبر آزاد کرد و گفت مذاکرات حساسی درباره آنها انجام شده است. گزارشها حاکی از آن بود که یک تبادل زندانی دیگر اتفاق افتاده است.
گفته میشود رضا دهباشی که ۱۳ ماه در استرالیا بازداشت بوده و قرار بود به آمریکا استرداد داده شود در یک تبادل زندانی آزاد شده است. او به جرم صدور تقویت کنندههای برق آمریکایی که در ساخت موشک و هواپیمای جنگنده مورد استفاده قرار میگیرد بازداشت شده بود. فارغ از نوع پوشش خبری، ایران و غرب دائما در حال تبادل زندانی هستند.
دولتهای غربی نمیخواهند این موارد رسانهای شود یا خانوادههای این افراد سر و صدا راه بیاندازند چرا که ممکن است وضعیت مذاکرات را پیچیدهتر کنند.
برای مثال پولیتیکو در سال ۲۰۱۷ خبر داد که در دولت اوباما، زندانیان ایرانی در ازای آزادی ۵ آمریکایی در یک تبادل زندانی آزاد شدند.
این تبادلات اغلب الگوی یکسانی دارد. ایرانیها به جرائم مختلف مرتبط با نقض تحریمها و تهدید امنیت کشورهای خارجی بازداشت شده و با اساتید دانشگاه و توریستهایی که به ایران سفر میکنند معاوضه میشوند. این توافق خوبی برای دولتهای غربی نیست و ایران فکر میکند دراین مورد دست بالا را دارد. ایران میداند که دولتهای خارجی میخواهند این کار در خفا انجام شود و به همین دلیل هیچ کس نمیتواند از ایران در این مورد سوالی بپرسد.
در دولت اوباما افرادی که به جرم نقض تحریمها بازداشت شده بودند آزاد شدند، اما پولیتکو در گزارش خود به این موضوع اشاره کرده که سه تن از این افراد در واقع عضو شبکه تهیه غیر قانونی قطعات میکرو الکترونیک برای ساخت موشکهای زمین به هوا بودند. علاوه بر این یکی از این افراد برای ایران فناوری ماهوارهای فراهم میکرد.
مسائل تبادل زندانی در دوران اوباما به مذاکرات طولانی و پیچیده ۲۰۱۳ برمیگردد. در ژنو و با همکاری دولت سوییس، برت مک گورک به عنوان یکی از مذاکره کنندگان کلیدی، چهار تبعه آمریکایی زندانی در ایران را در یک تبادل زندانی آزاد کرد.
در گزارش نیویورکر نام جیسون رضاییان به عنوان یکی از زندانیان آزاد شده آمده بود. علاوه بر او امیر حکمتی که در سال ۲۰۱۲ بازداشت شده بود و یک مرد دیگر که کمتر شناخته شده بود نیز آزاد شد. اما هنوز دو آمریکایی یعنی رابرت لوینسون و نمازی در ایران تحت بازداشتند.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط