گذرگاه امن «تهران - بیروت»/ چرا آمریکا برای حمله به مواضع حشد الشعبی، منطقه القائم را انتخاب کرد؟
درست است که پیام واشنگتن مبتنی بر آمادگی آن برای ورود به مقابله فراگیر با هم پیمانان ایران است، اما دخالت مستقیم آمریکا برای خدمت به اهداف ویژه اسرائیل را نیز نشان می‌دهد.
رویداد۲۴الاخبار نوشت: در یک اقدام بی سابقه و هشدار آمیز، که بیانگر احتمال وقوع مقابله نظامی مستقیم بین ائتلاف آمریکا-اسرائیل، با قدرت‌ها و دولت‌های محور مقاومت است، ایالات متحده تمایل خود برای تثبیت حضور اشغالگرانه اش در عراق و تحقق منافع دشمن اسرائیلی را نشان داده و طی یک حمله هوایی خونین، پایگاه‌های حشد الشعبی در نزدیکی گذرگاه القائم در مرز با سوریه را هدف گرفت.
این تجاوز در سایه افزایش نگرانی اسرائیل از بالا رفتن قدرت موشکی محور مقاومت به رهبری ایران و در حالی اتفاق افتاد که عراق در شرایط داخلی حساسی قرار دارد و به نظر می‌رسد پیام آمریکا، در این حمله، چیزی بیش از یک پاسخ به حمله به پایگاه آمریکایی بود، تا نقطه تحولی را ایجاد کند.
این تجاوز در سایه افزایش نگرانی اسرائیل از بالا رفتن قدرت موشکی محور مقاومت به رهبری ایران و در حالی اتفاق افتاد که عراق در شرایط داخلی حساسی قرار دارد و به نظر می‌رسد پیام آمریکا، در این حمله، چیزی بیش از یک پاسخ به حمله به پایگاه آمریکایی بود، تا نقطه تحولی را ایجاد کند.
بیشتر بخوانید:
معادله جدید در عراق/ حملات به مواضع آمریکایی‌ها در عراق تشدید خواهد شد؟
درست است که پیام واشنگتن مبتنی بر آمادگی آن برای ورود به مقابله فراگیر با هم پیمانان ایران است، اما دخالت مستقیم آمریکا برای خدمت به اهداف ویژه اسرائیل را نیز نشان می‌دهد؛ بویژه آنکه آمریکایی‌ها می‌توانستند به هر نقطه دیگری از عراق حمله کنند، اما انتخاب منطقه القائم، نشان دهنده ورود به یک مرحله تغییر استراتژیک برای مقابله بین دو محور است.
خوشحالی اسرائیل از این حمله و سکوت هم پیمانان عرب آمریکا در محکوم نکردن آن، با واکنش‌های سیاسی در عراق همراه بود؛ که این واکنشها، آن چنان که باید، منعکس کننده نگرانی مسئولان سیاسی عراقی نیست.
طبیعت این تجاوز آمریکا، به نظر انتقام جویانه نیست و واقعیت آن را می‌توان از لابلای صحبت‌های وزیر خارجه اسرائیل جست و جو کرد، که گفته است: «این حمله، یک نقطه تحول در واقعیت منطقه‌ای است.»
در همین رابطه، اشاره‌های تل آویو در طول تابستان گذشته، به ایستادن پشت حملاتی که به پایگاه‌های حشد الشعبی شده بود، جالب توجه است و نشان می‌دهد که تل آویو قصد دارد به تدریج آمریکا را وارد یک مقابله بزرگ کند.
اما چرا القائم؟
برخی تحلیلگران بر این عقیده اند که انتخاب منطقه مرزی القائم، از سوی آمریکا، بیهوده نبوده است؛ بویژه انکه پیش از این، لشکر ۴۵ در حشد الشعبی، در تابستان گذشته هدف یک حمله ناشناس قرار گرفت، که با شهادت یکی از فرماندهان به نام ابوعلی الدبی، همراه شد. فرماندهان حشد العبی در این باره می‌گویند:
۱-واشنگتن مخالف هر گونه حضور حشد الشعبی در منطقه القائم است و این سومین باری است که القائم هدف می‌گیرد؛ چرا که مسیر القائم-البوکمال، برای تل آویو حساس است و صهیونیست‌ها معتقدند که این مسیر، گذرگاه امن تهران به سمت بیروت است؛ از این رو، به تلاش‌های خود برای قطع این راه ادامه می‌دهند و با توجه به اینکه عادل عبدالمهدی تلاش زیادی برای بازگشایی گذرگاه القائم-البوکمال کرد و در نهایت، به دلیل گذشتن از خط قرمز‌های آمریکا، با استعفای خود، بهای این اقدامش را پرداخت.
۲-منطقه القائم، در نزدیکی پایگاه عین الاسد، مرکز «ثقل» حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق، واقع است و با حضور در منطقه القائم، امکان اگاهی از تحرکات نیرو‌های آمریکایی بین سوریه و عراق ممکن می‌شود و بویژه، استقرار نیرو‌های حشد الشعبی در القائم، می‌تواند مانعی بر سر راه تحرکات ازادانه نیرو‌های آمریکایی در عین الاسد باشد.
۳-واشنگتن قصد داشت مسئولیت شلیک «موشک‌های ناشناس» را متوجه نیرو‌های مقاومت در عراق کند؛ از این رو، حمله آمریکا متوجه گردان ۴۵ حشد الشعبی شد و انتخاب این گردان، نشان دهنده قرار گرفتن حشد العشبی در لیست تروریسم، توسط آمریکاست. در واقع، ایالات متحده با این حمله، نگرانی خود نسبت به نقش میدانی و سیاسی حشد الشعبی را نشان داده و قصد داشت بر آمادگی خود برای ورود به جنگی مستقیم با حشد الشعبی، تاکید کند.
درست است که پیام واشنگتن مبتنی بر آمادگی آن برای ورود به مقابله فراگیر با هم پیمانان ایران است، اما دخالت مستقیم آمریکا برای خدمت به اهداف ویژه اسرائیل را نیز نشان می‌دهد؛ بویژه آنکه آمریکایی‌ها می‌توانستند به هر نقطه دیگری از عراق حمله کنند، اما انتخاب منطقه القائم، نشان دهنده ورود به یک مرحله تغییر استراتژیک برای مقابله بین دو محور است.
خوشحالی اسرائیل از این حمله و سکوت هم پیمانان عرب آمریکا در محکوم نکردن آن، با واکنش‌های سیاسی در عراق همراه بود؛ که این واکنشها، آن چنان که باید، منعکس کننده نگرانی مسئولان سیاسی عراقی نیست.
طبیعت این تجاوز آمریکا، به نظر انتقام جویانه نیست و واقعیت آن را می‌توان از لابلای صحبت‌های وزیر خارجه اسرائیل جست و جو کرد، که گفته است: «این حمله، یک نقطه تحول در واقعیت منطقه‌ای است.»
در همین رابطه، اشاره‌های تل آویو در طول تابستان گذشته، به ایستادن پشت حملاتی که به پایگاه‌های حشد الشعبی شده بود، جالب توجه است و نشان می‌دهد که تل آویو قصد دارد به تدریج آمریکا را وارد یک مقابله بزرگ کند.
اما چرا القائم؟
برخی تحلیلگران بر این عقیده اند که انتخاب منطقه مرزی القائم، از سوی آمریکا، بیهوده نبوده است؛ بویژه انکه پیش از این، لشکر ۴۵ در حشد الشعبی، در تابستان گذشته هدف یک حمله ناشناس قرار گرفت، که با شهادت یکی از فرماندهان به نام ابوعلی الدبی، همراه شد. فرماندهان حشد العبی در این باره می‌گویند:
۱-واشنگتن مخالف هر گونه حضور حشد الشعبی در منطقه القائم است و این سومین باری است که القائم هدف می‌گیرد؛ چرا که مسیر القائم-البوکمال، برای تل آویو حساس است و صهیونیست‌ها معتقدند که این مسیر، گذرگاه امن تهران به سمت بیروت است؛ از این رو، به تلاش‌های خود برای قطع این راه ادامه می‌دهند و با توجه به اینکه عادل عبدالمهدی تلاش زیادی برای بازگشایی گذرگاه القائم-البوکمال کرد و در نهایت، به دلیل گذشتن از خط قرمز‌های آمریکا، با استعفای خود، بهای این اقدامش را پرداخت.
۲-منطقه القائم، در نزدیکی پایگاه عین الاسد، مرکز «ثقل» حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق، واقع است و با حضور در منطقه القائم، امکان اگاهی از تحرکات نیرو‌های آمریکایی بین سوریه و عراق ممکن می‌شود و بویژه، استقرار نیرو‌های حشد الشعبی در القائم، می‌تواند مانعی بر سر راه تحرکات ازادانه نیرو‌های آمریکایی در عین الاسد باشد.
۳-واشنگتن قصد داشت مسئولیت شلیک «موشک‌های ناشناس» را متوجه نیرو‌های مقاومت در عراق کند؛ از این رو، حمله آمریکا متوجه گردان ۴۵ حشد الشعبی شد و انتخاب این گردان، نشان دهنده قرار گرفتن حشد العشبی در لیست تروریسم، توسط آمریکاست. در واقع، ایالات متحده با این حمله، نگرانی خود نسبت به نقش میدانی و سیاسی حشد الشعبی را نشان داده و قصد داشت بر آمادگی خود برای ورود به جنگی مستقیم با حشد الشعبی، تاکید کند.
منبع: انتخاب
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
