برخی معتقدند اراده خداوند سرنوشت انسان را رقم می‌زند و احتیاط نمی‌کنند
رویداد۲۴ اکرم جدیدی ممتاز: اهمیت جامعه‌پذیری به‌عنوان یکی از مهارت‌های اجتماعی، امری است که میزان مشارکت موثر و فعال مردم اجتماع را در شرایط حساس نشان می‌دهد. یکی از کاربرد‌های اصلی اجتماعی شدن انضباط، همخوانی و رفتار‌های همسو در مواجه با مخاطرات همه‌گیر جامعه است. اینکه چرا وقتی خطر ویروس کرونا در بیخ گوش تک‌تک افراد جامعه پَر می‌زند، اما گروهی بدون در نظر گرفتن عواقب همه‌گیری بیشتر، خطر را تقویت کرده و رفتار‌های شخصی خود را دنبال می‌کنند، سوالی است که این روز‌ها ذهن بسیاری از جامعه را درگیر خود کرده است.
در همین خصوص، دکتر مصطفی مهرآیین جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با رویداد۲۴ درباره دلایل اینکه چرا با وجود توصیه‌های ستاد مبارزه با ویروس کرونا بسیاری از مردم بار سفر بستند؟ می‌گوید: متاسفانه بسیاری از مردم در شرایط فعلی و در حالی که می‌توانند با راحت‌ترین شیوه پیشگیری، یعنی خودمراقبتی از شیوع بیشتر ویروس کرونا جلوگیری کنند با رفتار‌ها و اعتقادات نه چندان صحیح به وسعت این بیماری دامن می‌زنند.
این استاد دانشگاه می‌گوید: برخی با اعتقاد به اینکه اراده خداوند سرنوشت انسان را رقم می‌زند و هیچ‌کس یا هیچ چیز قادر به تغییر آن نیست، از احتیاط‌های معقولانه دست می‌کشند و همین باور موجب می‌شود مردم بدون احساس خطر به زندگی عادی خود مانند گذشته ادامه دهند و حتی در مراودات نیز احتیاط‌های لازم را نداشته باشند و مطابق شرایط عادی به کوچه و خیابان‌ها بروند.
بیشتر بخوانید: چرا مردم در بحران ویروس کرونا سفر می‌روند؟
او افزود: احتمالاً حجم بالای برخی سفر‌های اخیر مردم که در این شرایط بحرانی هیچ توجیه قابل قبولی ندارد متاثر از این دیدگاه است، اما باید بدانیم بر اساس باور‌های دینی، خداوند هر کاری را از مسیر خودش به نتیجه می‌رساند. بر این اساس، رعایت تمام نکات بهداشتی برای مراقبت از خود، یک وظیفه دینی هم هست و هر نوع آسیب به خود از روی سهل‌انگاری، ممنوع شمرده شده است.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور با تاکید بر اینکه جامعه‌پذیری یکی از مهمترین اصول زندگی اجتماعی است، اظهار داشت: بیشتر مردم ما هنوز جامعه‌پذیر نشده‌اند. البته اینگونه رفتار‌ها در جوامع دیگر به‌صورت کم و بیش نیز وجود دارد و در واقع، عملکرد اخیر برخی از مردم در برخورد با این بیماری، موکد این موضوع است که میزان قانون‌پذیری آن‌ها بسیار پایین است.
بیشتر بخوانید: جامعه پساکرونا جامعه‌ای متفاوت یا متحول؟/ فردای بحران چه خواهد شد؟
او می‌گوید: «قانونی شدن» در زندگی عمده ایرانیان خیلی جایگاهی ندارد به همین دلیل است که هنوز ما فرم خاصی برای بسیاری از کارهایمان نداریم. بر همین اساس می‌توان گفت اینکه مردم ما در کنترل این بیماری مشارکت نمی‌کنند، جای تعجب ندارد.
مهرآیین با اشاره به زمان شیوع بیماری یادآور شد: نکته بعدی این است که این اپیدمی در برهه‌ای از زمان اتفاق افتاد که همه چیز در حال تغییر و تحول است. آغاز بهار در فرهنگ ما ایرانی‌ها از قدمت و جایگاه خاصی برخوردار است و همین امر جنب و جوش‌های قبل و بعد از سال نو را در اجتماع و خانواده بیشتر می‌کند. شاید اگر ویروس کرونا در ماه‌های دیگری اپیدمی می‌شد کنترل آن تا این حد سخت و دشوار نبود، اما به جرات می‌توان گفت برخی از مردم هنوز به اهمیت مشارکت اجتماعی به‌عنوان مهمترین مساله مدنی پی نبرده‌اند.
این استاد دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: همراهی آحاد مردم، نقشی مهم در هرگونه اقدام پیشگیرانه برای قطع زنجیره انتقال این ویروس دارد و در شرایط فعلی برای شکست و کنترل ویروس کرونا برای حفاظت خود و خانواده باید از سلامت دیگران نیز حفاظت کنیم، زیرا که همه ما در قبال یکدیگر مسئولیم.
