جمهوریخواهانی که میخواهند ترامپ را نابود کنند
جورج کانوی از حامیان سابق ترامپ میگوید: شخصاً فکر میکنم که برند جمهوریخواهی احتمالاً نابود شده است، زیرا در واقع جمهوری خواهی تبدیل به یک مکتب فکری شخصی شده است.
رویداد۲۴ فرانک برونی طی یادداشتی در نیویورک تایمز نوشت: در حال حاضر افراد زیادی در آمریکا هستند که میخواهند به ترامپ ضربه بزنند. نمود این موضوع را میتوان در ویدیوهای چند دقیقهای و کوتاهی دید که با قصد تضعیف رئیس جمهور ساخته میشوند.
پس از انتشار ویدیوی "سوگواری در آمریکا" که به تقلید از تبلیغات انتخاباتی رونالد ریگان ساخته شده بود، ترامپ یکی از ابراز عصبانیتهای معروف توییتری خود را به نمایش گذاشت. او به خصوص به شدت به جورج کانوی تاخت و به این اشاره کرد که او با یکی دستیاران عجیب و غریب ترامپ ازدواج کرده بود. (جورج کانوی وکیل و از دانش آموختگان کالج هاروارد و مدرسه حقوق ییل است. او برای تصدی پست سلیستر کل ایالات متحده و دستیاری دادستان کل در دولت دونالد ترامپ در نظر گرفته شده بود. او البته بزودی از این ماجرا خود را کنار کشید و از سال ۲۰۱۸ به یکی از منتقدین تند و تیز ترامپ تبدیل شد.)
بیشتر بخوانید: ادامه جدال انتخاباتی بایدن و ترامپ/ نظرسنجیها در آمریکا چه میگوید؟
اگر جورج کانوی بتواند کارهایی انجام دهد که پروژه لینکلن موفق شود، وی و همراهانش از حزب جمهوری خواه ترامپ میتوانند به آرامش دست یابند
اشتباه اینجاست که آنها امیدوار نیستند که دوباره کنترل حزب جمهوری خواه را به دست بگیرند، زیرا آنها تصور میکنند که ترامپیسم، بعد از دورهی ترامپ، زنده میماند و این که ترامپ نیز به این دلیل که رأی دهندگان به او رأی نمیدهند، به راحتی کنار نخواهد رفت.
کانوی به من گفت: من شخصاً فکر میکنم که برند جمهوریخواهی احتمالاً نابود شده است، زیرا در واقع جمهوری خواهی تبدیل به یک مکتب فکری شخصی شده است. وی گفت که او حدود دو سال پیش به طور رسمی از حزب خارج شد و تصور نمیکند که به این زودیها بتواند دوباره به فضای سیاسی کشور برگردد.
اما پوشش خبری و مطبوعاتی تمام عیار پروژه لینکلن به نفع جو بایدن که شامل رسانههای اجتماعی، سازمانهای مردمی و همچنین تبلیغات اینترنتی و تلویزیونی میشود، به معنای این نیست که کانوی و دیگر افراد همراه با او در پروژه لینکلن به دنبال آن هستند که حزب دموکرات برای آنها فرش قرمز پهن کند. اصلاً این طور نیست.
من از کانوی پرسیدم که آیا تو یک فرد بدون وابستگی حزبی در سالهای پیش روی عمرت باقی خواهی ماند؟ او گفت: احتمالاً این طور خواهد بود و این موضوع به شدت ناراحتم میکند.
نادیده گرفتن یا حداقلی تصور کردن تأثیر کمپین "هرگز ترامپ" و پروژه لینکلن و جاهای دیگر آسان است. دلیلش این است که آنها همیشه از زمان آغاز کمپین ریاست جمهوری ترامپ حضور داشته اند، بنابراین تازگی و درخشش خود را از دست داده اند.
اما آنها در ردههای مختلفی قرار گرفته اند و عزم و ارادهشان رشد کرده است. برای درک این موضوع شما باید به سال ۱۹۷۲ برگردید، وقتی که بسیاری از دموکراتهای برجسته، از کاندیداتوری ریچارد نیکسون جمهوری خواه در مقابل جورج مک گاورن دموکرات حمایت کردند.
تیموثی نفتالی به عنوان یک مورخ به من گفت: دموکراتها به لحاظ ایدئولوژیک با نیکسون تفاوت داشتند، اما تلاش نمیکردند تا او را به عنوان رئیس جمهور مستقر، تضعیف کنند. «هرگز ترامپی ها» هم دقیقاً همین کار را انجام میدهند، اما همزمان به انتقادات ایدئولوژیک ادمه میدهد. آنچه این گروه را تحریک به این امر میکند، عقیده راسخ آنها به این موضوع است که ترامپ چیزی شبیه یک هیولاست.
چارلی سایکس، بنیانگذار و سردبیر نشریه ضدترامپی «بولوارک» که در سال ۲۰۱۸ توسط تعدادی از جمهوریخواهان منزجر شده از ترامپ اغاز به کار کرد، گفت: این یک اتفاق بی سابقه است.
سایکس البته دیگر خود را جمهوری خواه نمیداند. او خود را برای من "یک محافظه کار دارای تناقض و بی خانمان سیاسی" توصیف کرد.
بولوارک پرسنل و اشتراکات زیادی با گروههای دیگر ضد ترامپ از جمله «رای دهندگان جمهوریخواه علیه ترامپ» یا «جمهوریخواهان برای حاکمیت قانون» دارند، گروههایی که همگی جز سنگرهای کمپین «هرگز ترامپی ها» محسوب میشوند.
یک کمیته سیاسی جدید (کمیته سیاسی عملی به گروهی گفته میشود که به صورت جداگانه از ستاد یک کاندیدا، اقدام به تبلیغ او میکند) به نام ۴۳ Alumni به نفع بایدن بوجود آمده است که نامش اشارهای به جورج دبلیو بوش، چهل و سومین رئیس جمهور آمریکا دارد. این کمیته شامل تعدادی از اعضای دولت بوش است که خواهان پیروزی بایدن در مقابل ترامپ هستند و قصد دارند تأییدیههایی از مقامات ارشد سابق دولت بوش به نفع بایدن منتشر کنند.
در مورد پروژه لینکلن باید گفت که این گروه، تودههای پشت کرده به حزب جمهوریخواه، نیستند، بلکه گروهی از استراتژیستها هستند که برای بوش، جان مک کین یا میت رامنی کار میکردند و تا روی کار آمدن ترامپ کاملاً به جمهوری خواهان تعلق داشتند، اداره میشود. به طور کلی، شورش ضد ترامپ با شورشهای دیگر کاملاً فرق دارد و تبار افراد حاضر در آن، آن را متمایز از سایرین میکند.
به همان اندازه که مخالفتهای گستردهای با ترامپ وجود دارد، او از حمایتهای بی حد و اندازهای هم بهره میبرد. به طوریکه حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد رأی دهندگان که به عنوان جمهوریخواه شناخته میشوند، میگویند که پشت ترامپ ایستاده اند و حامی اش هستند.
به خاطر وجود همین طرفداران ترامپ است که برخی از ناظران سیاسی به پروژه لینکلن به عنوان یک تمرین در خودکشی سیاسی با تاثیری طولانی مدت، نگاه میکنند. سایکس در نشریه بولوارک اظهار داشت: ساده است که فکر کنیم حزب جمهوریخواه به زودی به زودی سر عقل بیاید. اینکه مردم درمورد کاندیداتوری تاکر کارلسن (مجری مشهور فاکس نیوز که ترامپ به شدت به تحلیلها او علاقمند است. گفته میشود یکی از دلایل انصراف ترامپ از حمله به ایران بعد از ساقط شدن پهپاد گلوبال هاک توسط ایران، تحلیل تاکر کارلسون بوده است) در ۲۰۲۴ صحبت میکنند، نشان دهندهی دیدگاههای آنان است.
سوال اینجاست که آیا افراد کمپین «هرگز ترامپی ها»، افراد منحصر به فردی هستند؟ پاسخ به این سوال پیچیده است، در واقع در حالی که هرگز ترامپیها به طور اصولی از حزب جمهوری خواه جدا شدند، اما شاید انتظار داشتند که تب حمایت از ترامپ در حزب از بین برود و سایر جمهوریخواهان هم آنها را دنبال کنند. در همین حال باید گفت که هرگز ترامپیها قدرت خاص خودشان را دارند.
اخیراً اندرو فرگوسن در آتلانتیک، هرگز ترامپرها را خطاب قرار داده و آنها را به خاطر تناقض در رفتار، ریاکاری و فرصت طلبی شان سرزنش کرده است. وی همچنین سؤالاتی درمورد میزان سودجویی برخی از افراد از پروژه لینکلن مطرح کرد.
اما مهمترین موضوع برای هرگز ترامپی ها، ترامپ است. آنان سعی دارند به طریقی با استفاده از ارتباطات خود از شر او خلاص شوند. به همین دلیل، وقتی به آنها نگاه میکنم، یک نوع میهن پرستی را میبینم. گرچه جان ویور که به همراه کانوی به راه اندازی پروژه لینکلن کمک کردند، بر یک ایده متفاوت تأکید کرد. او بر موضوع اصلاح تأکید کرد. انتخاب ترامپ باعث شد وی در این موضوع بازنگری کند که چگونه او و دیگر استراتژیستهای جمهوریخواه راه را برای روی کار آمدن وی هموار کرده اند. به عنوان مثال، ویور برای شخصی کار میکرد که اولین سناتور ایالات متحده بود که ترامپ را برای ریاست جمهوری تأیید کرد.
ویور به من گفت: اگر در سال ۱۹۹۶ بر کمپین جف سشنز نظارت نمیکردم، او به مجلس سنا راه نمییافت. اکنون من به این موضوع نگاه میکنم و از خود میپرسم، برای این کاری که کرده ام چه تاوان خدایی را باید بپردازم؟
سایکس از یک نوع وحیای که تجربه کرده است، سخن میگوید. وی به من گفت: هستهی اصلی سیاست مربوط به سیاست نیست بلکه به ارزشها ربط دارد. ممکن است من در هشت مورد از ۱۰ موضوع با شما مخالف باشم، اما اگر شما یک انسان شریف، صادق و همدل باشید، میتوانیم با یکدیگر کار کنیم. ترامپ هیچ یک از این موارد را ندارد، اما بایدن بیشتر یا همهی این خصوصیات خوب را دارد و در ماه نوامبر رأی میآورد.
هرگز ترامپیها به اصل موضوع نقب زده اند. این امر در یک آگهی تبلیغاتی لینکلن که در اواخر ماه مه منتشر شد، منعکس شده است. در این آگهی بر روی کیفهایی که مردم حمل میکردند، نوشته شده بود: به خاطر یک رئیس جمهور اشتباهی، ۱۰۰ هزار آمریکایی کشته شده اند!
در نهایت باید گفت، نمیدانم اینها چقدر در نتیجه انتخابات تاثیر گذارند، اما خودشان به شدت مطمئن هستند که بر روند و نتایج انتخابات تاثیر میگذارند.
من نمیدانم که این افراد به پای صندوقهای رأی میآیند یا نه، اما مطمئناً آنها میدانند که شرایط جهنمی است.
پس از انتشار ویدیوی "سوگواری در آمریکا" که به تقلید از تبلیغات انتخاباتی رونالد ریگان ساخته شده بود، ترامپ یکی از ابراز عصبانیتهای معروف توییتری خود را به نمایش گذاشت. او به خصوص به شدت به جورج کانوی تاخت و به این اشاره کرد که او با یکی دستیاران عجیب و غریب ترامپ ازدواج کرده بود. (جورج کانوی وکیل و از دانش آموختگان کالج هاروارد و مدرسه حقوق ییل است. او برای تصدی پست سلیستر کل ایالات متحده و دستیاری دادستان کل در دولت دونالد ترامپ در نظر گرفته شده بود. او البته بزودی از این ماجرا خود را کنار کشید و از سال ۲۰۱۸ به یکی از منتقدین تند و تیز ترامپ تبدیل شد.)
بیشتر بخوانید: ادامه جدال انتخاباتی بایدن و ترامپ/ نظرسنجیها در آمریکا چه میگوید؟
اگر جورج کانوی بتواند کارهایی انجام دهد که پروژه لینکلن موفق شود، وی و همراهانش از حزب جمهوری خواه ترامپ میتوانند به آرامش دست یابند
اشتباه اینجاست که آنها امیدوار نیستند که دوباره کنترل حزب جمهوری خواه را به دست بگیرند، زیرا آنها تصور میکنند که ترامپیسم، بعد از دورهی ترامپ، زنده میماند و این که ترامپ نیز به این دلیل که رأی دهندگان به او رأی نمیدهند، به راحتی کنار نخواهد رفت.
کانوی به من گفت: من شخصاً فکر میکنم که برند جمهوریخواهی احتمالاً نابود شده است، زیرا در واقع جمهوری خواهی تبدیل به یک مکتب فکری شخصی شده است. وی گفت که او حدود دو سال پیش به طور رسمی از حزب خارج شد و تصور نمیکند که به این زودیها بتواند دوباره به فضای سیاسی کشور برگردد.
اما پوشش خبری و مطبوعاتی تمام عیار پروژه لینکلن به نفع جو بایدن که شامل رسانههای اجتماعی، سازمانهای مردمی و همچنین تبلیغات اینترنتی و تلویزیونی میشود، به معنای این نیست که کانوی و دیگر افراد همراه با او در پروژه لینکلن به دنبال آن هستند که حزب دموکرات برای آنها فرش قرمز پهن کند. اصلاً این طور نیست.
من از کانوی پرسیدم که آیا تو یک فرد بدون وابستگی حزبی در سالهای پیش روی عمرت باقی خواهی ماند؟ او گفت: احتمالاً این طور خواهد بود و این موضوع به شدت ناراحتم میکند.
نادیده گرفتن یا حداقلی تصور کردن تأثیر کمپین "هرگز ترامپ" و پروژه لینکلن و جاهای دیگر آسان است. دلیلش این است که آنها همیشه از زمان آغاز کمپین ریاست جمهوری ترامپ حضور داشته اند، بنابراین تازگی و درخشش خود را از دست داده اند.
اما آنها در ردههای مختلفی قرار گرفته اند و عزم و ارادهشان رشد کرده است. برای درک این موضوع شما باید به سال ۱۹۷۲ برگردید، وقتی که بسیاری از دموکراتهای برجسته، از کاندیداتوری ریچارد نیکسون جمهوری خواه در مقابل جورج مک گاورن دموکرات حمایت کردند.
تیموثی نفتالی به عنوان یک مورخ به من گفت: دموکراتها به لحاظ ایدئولوژیک با نیکسون تفاوت داشتند، اما تلاش نمیکردند تا او را به عنوان رئیس جمهور مستقر، تضعیف کنند. «هرگز ترامپی ها» هم دقیقاً همین کار را انجام میدهند، اما همزمان به انتقادات ایدئولوژیک ادمه میدهد. آنچه این گروه را تحریک به این امر میکند، عقیده راسخ آنها به این موضوع است که ترامپ چیزی شبیه یک هیولاست.
چارلی سایکس، بنیانگذار و سردبیر نشریه ضدترامپی «بولوارک» که در سال ۲۰۱۸ توسط تعدادی از جمهوریخواهان منزجر شده از ترامپ اغاز به کار کرد، گفت: این یک اتفاق بی سابقه است.
سایکس البته دیگر خود را جمهوری خواه نمیداند. او خود را برای من "یک محافظه کار دارای تناقض و بی خانمان سیاسی" توصیف کرد.
بولوارک پرسنل و اشتراکات زیادی با گروههای دیگر ضد ترامپ از جمله «رای دهندگان جمهوریخواه علیه ترامپ» یا «جمهوریخواهان برای حاکمیت قانون» دارند، گروههایی که همگی جز سنگرهای کمپین «هرگز ترامپی ها» محسوب میشوند.
یک کمیته سیاسی جدید (کمیته سیاسی عملی به گروهی گفته میشود که به صورت جداگانه از ستاد یک کاندیدا، اقدام به تبلیغ او میکند) به نام ۴۳ Alumni به نفع بایدن بوجود آمده است که نامش اشارهای به جورج دبلیو بوش، چهل و سومین رئیس جمهور آمریکا دارد. این کمیته شامل تعدادی از اعضای دولت بوش است که خواهان پیروزی بایدن در مقابل ترامپ هستند و قصد دارند تأییدیههایی از مقامات ارشد سابق دولت بوش به نفع بایدن منتشر کنند.
در مورد پروژه لینکلن باید گفت که این گروه، تودههای پشت کرده به حزب جمهوریخواه، نیستند، بلکه گروهی از استراتژیستها هستند که برای بوش، جان مک کین یا میت رامنی کار میکردند و تا روی کار آمدن ترامپ کاملاً به جمهوری خواهان تعلق داشتند، اداره میشود. به طور کلی، شورش ضد ترامپ با شورشهای دیگر کاملاً فرق دارد و تبار افراد حاضر در آن، آن را متمایز از سایرین میکند.
به همان اندازه که مخالفتهای گستردهای با ترامپ وجود دارد، او از حمایتهای بی حد و اندازهای هم بهره میبرد. به طوریکه حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد رأی دهندگان که به عنوان جمهوریخواه شناخته میشوند، میگویند که پشت ترامپ ایستاده اند و حامی اش هستند.
به خاطر وجود همین طرفداران ترامپ است که برخی از ناظران سیاسی به پروژه لینکلن به عنوان یک تمرین در خودکشی سیاسی با تاثیری طولانی مدت، نگاه میکنند. سایکس در نشریه بولوارک اظهار داشت: ساده است که فکر کنیم حزب جمهوریخواه به زودی به زودی سر عقل بیاید. اینکه مردم درمورد کاندیداتوری تاکر کارلسن (مجری مشهور فاکس نیوز که ترامپ به شدت به تحلیلها او علاقمند است. گفته میشود یکی از دلایل انصراف ترامپ از حمله به ایران بعد از ساقط شدن پهپاد گلوبال هاک توسط ایران، تحلیل تاکر کارلسون بوده است) در ۲۰۲۴ صحبت میکنند، نشان دهندهی دیدگاههای آنان است.
سوال اینجاست که آیا افراد کمپین «هرگز ترامپی ها»، افراد منحصر به فردی هستند؟ پاسخ به این سوال پیچیده است، در واقع در حالی که هرگز ترامپیها به طور اصولی از حزب جمهوری خواه جدا شدند، اما شاید انتظار داشتند که تب حمایت از ترامپ در حزب از بین برود و سایر جمهوریخواهان هم آنها را دنبال کنند. در همین حال باید گفت که هرگز ترامپیها قدرت خاص خودشان را دارند.
اخیراً اندرو فرگوسن در آتلانتیک، هرگز ترامپرها را خطاب قرار داده و آنها را به خاطر تناقض در رفتار، ریاکاری و فرصت طلبی شان سرزنش کرده است. وی همچنین سؤالاتی درمورد میزان سودجویی برخی از افراد از پروژه لینکلن مطرح کرد.
اما مهمترین موضوع برای هرگز ترامپی ها، ترامپ است. آنان سعی دارند به طریقی با استفاده از ارتباطات خود از شر او خلاص شوند. به همین دلیل، وقتی به آنها نگاه میکنم، یک نوع میهن پرستی را میبینم. گرچه جان ویور که به همراه کانوی به راه اندازی پروژه لینکلن کمک کردند، بر یک ایده متفاوت تأکید کرد. او بر موضوع اصلاح تأکید کرد. انتخاب ترامپ باعث شد وی در این موضوع بازنگری کند که چگونه او و دیگر استراتژیستهای جمهوریخواه راه را برای روی کار آمدن وی هموار کرده اند. به عنوان مثال، ویور برای شخصی کار میکرد که اولین سناتور ایالات متحده بود که ترامپ را برای ریاست جمهوری تأیید کرد.
ویور به من گفت: اگر در سال ۱۹۹۶ بر کمپین جف سشنز نظارت نمیکردم، او به مجلس سنا راه نمییافت. اکنون من به این موضوع نگاه میکنم و از خود میپرسم، برای این کاری که کرده ام چه تاوان خدایی را باید بپردازم؟
سایکس از یک نوع وحیای که تجربه کرده است، سخن میگوید. وی به من گفت: هستهی اصلی سیاست مربوط به سیاست نیست بلکه به ارزشها ربط دارد. ممکن است من در هشت مورد از ۱۰ موضوع با شما مخالف باشم، اما اگر شما یک انسان شریف، صادق و همدل باشید، میتوانیم با یکدیگر کار کنیم. ترامپ هیچ یک از این موارد را ندارد، اما بایدن بیشتر یا همهی این خصوصیات خوب را دارد و در ماه نوامبر رأی میآورد.
هرگز ترامپیها به اصل موضوع نقب زده اند. این امر در یک آگهی تبلیغاتی لینکلن که در اواخر ماه مه منتشر شد، منعکس شده است. در این آگهی بر روی کیفهایی که مردم حمل میکردند، نوشته شده بود: به خاطر یک رئیس جمهور اشتباهی، ۱۰۰ هزار آمریکایی کشته شده اند!
در نهایت باید گفت، نمیدانم اینها چقدر در نتیجه انتخابات تاثیر گذارند، اما خودشان به شدت مطمئن هستند که بر روند و نتایج انتخابات تاثیر میگذارند.
من نمیدانم که این افراد به پای صندوقهای رأی میآیند یا نه، اما مطمئناً آنها میدانند که شرایط جهنمی است.
منبع: انتخاب
خبر های مرتبط