بدسرپرست کیست و جامعه در مقابل او چه وظیفه ای دارد؟

رویداد۲۴ - روز شنبه(6تیرماه) هنرمندان، ورزشکاران و فعالان اجتماعی شرکت کننده در پویش «بد سرپرست تنهاتر است» نامه ای را به سران سه قوه ی کشور نوشتند که رونوشت آن برای تمامی مراجع تقلید، وزرا، معاونین وزار و مسئولین بلندپایه کشور ارسال شد؛ در این نامه که توسط مهناز افشار قرائت شد، کودک بدسرپرست به طور کامل معرفی شده است و از مسئولین خواسته شده است تا به طور قانونی در مقابل این رویه بایستند.

متن کامل این نامه که در اختیار رویداد۲۴  قرار گرفته است از نظرتان می گذرد:

به نام خداوند مهرآفرین

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران جناب آقای دکتر حسن روحانی
حضرت آیت الله آملی لاریجانی ریاست قوه قضاییه
جناب آقای دکتر علی لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی

سلام
جامعه ایرانی را بافرهنگ، ادبیات نیکو، خردمندان و دلسوزانش می شناسند جامعه ای که هیچ گاه در مقابل ستم، سکوت نکردت و هماره در مسیر اصلاح قدم برداشته است.در چنین جامعه ای خانواده نقش کلیدی و محوری دارد و سلامت جامعه در گرو سلامت آن است.
مامن بی بدیل این خانواده سلامت، خانه ای است که درآن مهربانی موج می زد، عشق، جریان دارد و هیچ یک از اعضای آن قربانی بی عدالتی و جور نمی شوند.
پیامبر مهربانی ها(ص) « بدترین خانه های مسلمانان را خانه هایی دانسته اند که در آن کودک معصوم و یتیمی باشد و با او بدی کنند و نیز بهترین خانه های مسلمانان را خانه ای می دانند که درآن کودک معصوم و یتیمی هست و به او نیکی می کنند » بزرگ حامی کودکان بی پناه تاریخ نیز به پیروان خود هشدار داده اند：« درباره کودکان بی پناه از خدا بترسید.مبادا گرسنه بمانند و در جمع و جامعه شما تباه شوند. » اگر باور داریم ایران عزیز، خانه ماست نباید اجازه دهیم در این پر مهر، کودک معصومی مورد ظلم و بی عدالتی قرار بگیرد.
حال آنکه همه می دانیم در این سرزمین، کودکانی آگاهانه یا ناآگاهانه توسط اولیا و سرپرستان خود در شرایط سخت و دشواری قرار می گیرند؛ کودکانی به اصطلاح رایج« بد سرپرست » خوانده می شوند و همواره در معرض خطر بزه دیدگی و بزهکاری قرار دارند.
در قانون مربوط به کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست (مصوبه دهم مهرماه سال۹۲ مجلس شورای اسلامی) قانون گذار، برای نخستین بار « به سرپرستی سپردن » کودکان « بد سرپرست » را تجویز نموده است. لکن متاسفانه به خاطر عدم نظارت و رصد دایمی می بینیم که بسیاری از فرزندان معصوم توسط خانواده های گرفتار با فقر، بی سوادی و انواع آسیب های اجتماعی مورد آزار و استثمار قرار می گیرند و فعالان اجتماعی یا هرگز از چنین مواردی مطلع نمی شوند یا به فرض اطلاع، با سختگیری های بسیاری در احراز عدم صلاحیت والدین و سپردن این قبیل کودکان به خانواده های متقاضی فرزند خواندگی روبرو هستند.
.کودک بد سرپرست یعنی کودکی که به خاطر فقر خانواده امکان ادامه تحصیل ندارد و ناگزیر از تحمل شرایط کاری طاقت فرساست-
-کودک بدسرپرست یعنی کودکی که اگر مخارج اعتیاد پدر دایم الخمر یا معتاد خود را تامین نکند، انواع آزارهای جسمی و شکنجه در انتظار اوست.
کودک بد سرپرست یعنی کودکی که به اجبار والدین ناگزیر به خرید و فروش و جابه جایی مواد مخدر است-
-کودک بد سرپرست یعنی کودکی که والدین نا آگاه توانایی حفاظت اورا ندارند و توسط سودجویان مورد تعرض و آزار جنسی قرار می گیرد.
کودک بد سرپرست یعنی کودکی که توسط پدرد و مادر معتاد به گروه تای مافیایی قاچاق و تکدی گری اجاره داده می شود.-
متاسفانه مصداق های کودکان بدسرپرست در جامعه ما فراوان است و به اندازه فراوانی موجود، نیاز به تدبیر و تدبر دارد.مشکلی که از آن یاد می شود محصول دوران شهر نشینی معاصر و نتیجه اتفاقاتی نظیر مهاجرت، فقر، بیکاری و بی سوادی است که برای هرکدام از آن ها باید در دراز مدت برنامه ریزی و تدبیر کرد اما آنچه امروز از ما و شما بر می آید و می توانیم نسبت به آن اقدام نماییم، تعیین معیارهایی کاملا مشخص برای احراز صلاحیت « ولی قهری » و متعاقب آن نظارت دایمی بر زندگی بچه هاست که در صورت تعیین عدم صلاحیت، کودک مورد حمایت مراکز قانونی قرار بگیرد.قبول که قانون مدنی برای مواردی که« ولی » صلاحیت سرپرستی کودک را ندارد، از کودک حمایت می کند، اما این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که طفل، یکی از نزدیکان او یا مقام قضایی چنین درخواستی را داشته باشند که آن نیز پس از اثبات عدم صلاحیت ولی قهری اتفاق می افتد که خود داستان دیگری است؛ چگونه می توان از کودکی که در بدترین شرایط اجتماعی و اقتصادی زندگی می کند و یا نزدیکانی که خود قربانی شرایطی مشابه هستند، انتظار داشت پیگیر حقوق قانونی خود باشند!
اگر از جور و بی عدالتی علیه بچه های معصوم سخن می گوییم برای این است که شنیدن پی در پی خبرهای ناگوار کودک آزاری زخم بر دل هایمان زده و کارد بر استخوانمان رسانده است.چرا بگذاریم کار به جایی برسد که کودک بی پناهی زیر شکنجه جان بدهد و افسوس بخوریم؟آیا وقت آن نرسیده است که با هدف حمایت از کودکان و پاسداری از حقوقشان، حد و مرزی معین برای خانواده ها قایل شویم تا به این درک برسند که کودک جشن و شی متعلق به آن ها نیست تا هر آنطور که صلاح می دانند با او برخورد کنند.
در آیین نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان (بسیاری از کودکان بدسرپرست، کودک کار نیز هستند) یازده ارگان موظف به پیگیری حقوق کودکان شده اند، از جمله اینکه وزارت دادگستری وظیفه دارد جهت ساماندهی بچه ها مجوز ها و احکام قضویی را بی فوت وقت صادر کند.وزارت بهداشت باید نیازهای بهداشتی و درمانی آن هارا تامین کند.صدا و سیما وظیفه آگاهی بخشی دارد، وزارت آموزش و پرورش باید آموزش رایگان بچه ها را در دستورار قرار دهد و نهادهای دیگر نیز وظایفی مشخص در این خصوص دارند اما آیا در عمل همه این ارگان ها به وظایف قانونی خود عمل می کنند؟
آیا صدا و سیما برای آگاهی بچه ها از حقوقشان برنامه هایی را تولید و پخش می کند؟
آیا آموزش و پروش در مدارس دولتی امکان تحصیل رایگان را برای آن ها فراهم کرده است؟
آیا سازمان بهزیستی به عنوان متولی قانونی رسیدگی یه امور کودکان و خانواده نسبت به شناسایی بچه های یدسرپرست و عزل« ولی بی صلاحیت » آن ها در مراجع قانونی اقدام کرده است؟
اگر چنین است و همه دستگاهوهای مسیول به وظایف قانونی خود عمل می کنند، چرا هر روز شاهد خبرهای ناگواری در زمینه کودک آزاری، بزهاری بچه ها و تعرض به آن ها هستیم؟
کودکانی که از آن ها نام برده شد، آینده نگاران این مرز و بوم هستند و حقی از آن ها برگردن همه ماست.رشد و تربیت آن ها در شرایط مطلوب، جامعه ای آبرومند و پیشرو را در پی خواهد داشت.
باتوجه به اینکه حل آسیب های اجتماعی دغدغه جدی مقام معظم رهبری است و ایشان در موارد متعدد مطالبات خویش را در این خصوص به ارگان های مسیول اعلام کرده اند، از شما انتظار و درخواست داریم با پیگیری وضعیت کودکان(بدسرپرست) و تصویب قوانین حمایتی دارای ضمانت اجرا « از جمله لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان که مدت مدیدی است در مجلس معطل تصویب است » در جهت رفع موانع تحقق همه جانبه حقوق کودکان این مرز و بوم برآیید و برای پیگیری وضعیت کودکان بدسرپرست، اقدام اساسی و فوری انجام دهید.از طرفی دیگر نظارت بر اجرای قانون، توسط نهادهای مسیول همچون صدا و سیما، بهزیستی، آموزش و پرورش و وزارت بهداشت موضوع مهمی است به خصوص اینکه برخی متصدیان ارگان های نامبرده کمترین شناختی نسبت به وظایف قانونی خود ندارند و از اجرای آن به دلیل ناآگاهی سرباز می زنند.
باورکنیم آسیب های اجتماعی به همه افراد جامعه ارتباط دارد و دود کوتاهی در این خصوص به چشم همه ما خواهد رفت.
بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند