زنان تاثیرگذار جنگ جهانی دوم
ماجرای زنان تاثیرگذار در جنگ جهانی دوم است. برخی از آنها به شهرت رسیدند و عدهای دیگر چندان در یادها نماندهاند، اما همگی نقشی کلیدی در آن سالها بازی کردند.
راسونا سعید در این فهرست یک استثنا به حساب میآید چون در جریان جنگ جهانی دوم دستکم در ظاهر طرفدار نیروهای متحدین بود.
راسونا شخصیتی کلیدی در مبارزات استقلال اندونزی بود و نیروهای استعمارگر هلندی دشمن او به حساب میآمدند.
سعید فعالیتهای سیاسی خود را از سن کم آغاز کرد و در اوایل دهه بیست زندگی خود یک حزب سیاسی با عنوان انجمن مسلمانان اندونزی به راه انداخت.
راسونا سخنگویی عصیانگر بود تا جایی که در یکی از شرححالهای او سخنرانیهایش به "رعد و برق در طول روز" تشبیه شده است. ایستادگیاش در برابر مقامات حکومت استعماری هلند باعث شد لقب شیرزن را روی او بگذارند.
نیروهای هلندی بیشتر اوقات سخنرانیهای سعید را متوقف میکردند و در یکی از این رویدادها او را دستگیر و به مدت ۱۴ ماه به زندان انداختند.
در ۱۹۴۲ وقتی ژاپن به مجمعالجزایر حمله کرد، سعید به یک سازمان طرفدار ژاپن پیوست اما از آن برای ادامه فعالیتهای خود برای استقلال کشور استفاده کرد.
بعد از شکست ژاپن، هلندیها بازگشتند تا در ابتدا با کمک نیروهای بریتانیایی دوباره اقتدار خود را به دست آوردند. و این شروع جنگی خونین بود که ۴ سال طول کشید.
هلند در ۱۹۴۹ استقلال اندونزی را به رسمیت شناخت و برای بزرگداشت راسونا سعید نام او روی یکی از خیابانهای اصلی در جاکارتا، پایتخت این کشور گذاشته شد
نانسی ویک به عنوان جنگجویی بیرحم و میخوارهای قهار شهرت داشت. او در نیوزیلند به دنیا آمد، در استرالیا بزرگ شد و در ۱۶ سالگی از مدرسه فرار کرد. او بعدها در فرانسه به عنوان روزنامهنگار مشغول به کار شد. توانایی گریز نانسی باعث شد گشتاپو لقب موش سفید را به او بدهند.
نانسی با کارخانهدار فرانسوی، آنری فیوکا ازدواج کرد و موقع حمله آلمان به فرانسه در مارسی زندگی میکرد.
ویک پس از پیوستن به جنبش مقاومت، به نیروهای هوایی فراری متفقین کمک میکرد از طریق کوهستان پیرنه خود را به مکانی امن در اسپانیا برسانند. اما وقتی آلمانیها از این موضوع مطلع شدند، او مجبور شد از طریق اسپانیا به بریتانیا بگریزد.
اما نازیها همسرش را گرفتند و شکنجه و اعدام کردند. ویک با چتر دوباره به فرانسه بازگشت و به سازمان عملیات ویژه بریتانیا پیوست
لیودمیلا پاولیچنکو: بانوی مرگ،
لیودمیلا پاولیچنکو با ۳۰۹ مورد قتل تایید شده سربازان آلمانی بعد از محاصره شوروی سابق توسط نیروهای نازی، یکی از مرگبارترین تک تیراندازهای تاریخ به حساب میآید.
دهها نفر از قربانیان او تکتیراندازهای دشمن بودند و هدف گلوله زنی قرار گرفتند که به دلیل اقداماتش در محاصره شهرهای سواستوپول و اودسا با نام مستعار بانوی مرگ شناخته میشد.
لیودمیلا در نهایت با ترکش خمپاره زخمی و مجبور به ترک خط مقدم شد. او پس از آن به عنوان مبلغ برای ارتش سرخ به فعالیت ادامه داد.
لیودمیلا به نقاط مختلف دنیا سفر کرد و با فرانکلین روزولت، رییس جمهور آمریکا هم ملاقات داشت اما این قهرمان پرافتخار شوروی سابق بعدها تا حد زیادی از تاریخ کشور حذف شد
هدی لامار هنرپیشه اتریشی تبار در هالیوود به شهرت رسید و ۶ بار ازدواج کرد. اما این کارنامه درخشان سینمایی هدی لامار نبود که او را به یک قهرمان جنگی تبدیل کرد.
نام اصلیاش هدویگ اوا ماریا کیسلر بود و در خانوادهای یهودی به دنیا آمد. شوهر اول لامار رییس یک شرکت سازنده جنگافزار بود که چون از درخشش همسرش به عنوان بازیگر خشنود نبود، او را مجبور میکرد از همکارانش که بعضی از آنها نازی بودند، پذیرایی کند.
لامار اول به پاریس و سپس به لندن گریخت و در آنجا با لویی بی. مهیر، مدیر سرشناس شرکت مترو گلدن مهیر ( امجیام) ملاقات کرد.
هدی لامار لقب "زیباترین زن جهان" را گرفت و در بیش از ۳۰ فیلم نقشآفرینی کرد.
اما آنچه باعث شد او در این فهرست قرار بگیرد، فعالیت جنبی او به عنوان مخترع بود.
لامار یک سیستم راهنما برای اژدرهای نیروهای متفقین طراحی کرد که از طریق تغییر فرکانس آنها مانع از ردیابیشان توسط دشمن میشد.
البته ارتش آمریکا این اختراع لامار را که به ثبت هم رسید چندان جدی نگرفت اما ردپای اختراع او در فناوری بلوتوث و وایفای امروزی به چشم میخورد
نور عنایت خان افسر زن بریتانیایی بود که در زمان جنگ جهانی دوم در فرانسه اشغالی به عنوان جاسوس فعالیت میکرد. وی سرانجام توسط مأموران رژیم آلمان نازی دستگیر شد و پس از مدتی تیرباران شد.
نور عنایت خان، شاهزاده هندی و جاسوس بریتانیایی از نوادگان تیپو سلطان، حاکم مسلمان میسور در قرن ۱۸ میلادی بود.
چنگ بنهوا: رهبر گروه مقاومت که رو در روی مرگ ایستاد، پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، ژاپن در سال ۱۹۳۷ به چین حمله کرد. جایی که چنگ بنهوا هدایت یک جنبش محلی مقاومت را بر عهده داشت.
چنگ دستگیر شد، به زندان افتاد و تصویری که یک عکاس ژاپنی لحظاتی پیش از اعدام او در سال ۱۹۳۸ ثبت کرد به نمادی از مبارزه شجاعانه تبدیل شد.
به منظور بزرگداشت این مبارز، مجسمهای ۵ متری از او در همین حالت ساخته شده که در شهر نانجینگ که یکی از بدترین کشتارهای جنگ جهانی دوم در آن رخ داد، قرار دارد. نیروهای ژاپنی در این شهر نزدیک به ۳۰۰ هزار زن و مرد و کودک چینی را قتل عام کردند
مبارزه میا یی حتی پیش از حمله ژاپنیها به برمه در جنگ جهانی دوم آغاز شد.
او با تمام قدرت برای استقلال کشور مبارزه میکرد و جلوی مقامات حکومت استعماری بریتانیا میایستاد.
او در جنگ جهانی دوم به نیروی مقاومت پیوست و برای دفاع از خود همیشه یک بطری زهر و یک شمشیر همراه داشت.
در ۱۹۴۴، میا با پای پیاده از سرزمینهای اشغال شده توسط دشمن و کوهستانها عبور کرد تا خود را به هند که تحت سلطه بریتانیا بود برساند و به مبارزه با ژاپنیها ادامه دهد.
میا در طول مسیر زخمهایش را با تکههای سارونگ (پارچهای رنگارنگ که مردان و زنان در آسیا و بخشهایی از آفریقا دور کمر خود میبندند) میبست و به پیشنهاد مردانی که میخواستند او را حمل کنند، جواب رد میداد.
وقتی در هند بود، به پخش اعلامیه بر فراز برمه کمک کرد، برگههایی که در آنها بدرفتاری ژاپنیها با مردم به تفصیل شرح داده شده بود.
با وجود این که قصد داشت بعد از تولد پسر اولش به همراه همسر خود به برمه بازگردد، تا اکتبر ۱۹۴۵ و بعد از پایان جنگ جهانی اول به آنجا نرفت.
او به مبارزه خود برای استقلال ادامه داد و این بار جلوی نظامهای دیکتاتوری کشور ایستاد
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط