ماموریت جاسوسی جدید ترکیه / اردوعان چگونه از صنعت سریال سازی برای توجیه دکترین امنیتی جدید خود استفاده می‌کند؟

  رویداد۲۴ نشریه آمریکایی Newlines Magazine نوشت:صحنه: جایی در برلین. مردی شوم با پوشیدن زننده‌ترین کت و شلواری که یک شرور دون پایه‌ی تلویزیونی می‌تواند بخرد، گردنبند الماسی را روی میز رستوران به سمت زنی که گفته می‌شود، سردبیر بزرگترین مجله خبری اروپا است، هل می‌دهد و از او می‌خواهد که مطلبی را در مورد کشور دشمنش یعنی ترکیه که نقشه هایش را مرحله به مرحله پیش می‌برد، روی جلد مجله اش کار کند. او خطاب به زن می‌گوید: آیا شما ورود عثمانی را متوجه نمی‌شوید؟ او با شدت هشدار می‌دهد که ابتدا سوریه، سپس لیبی و بعد مدیترانه... شاید یونان کشور بعدی باشد.

برش به: سوریه، خارج، روز. یک مامور مخفی به تازگی یک مأموریت شرورانه برعهده گرفته است. او گروگان را زیر صندلی ماشینش نگه داشته و خود را به عنوان یک فرد معمولی سوری که در حال رانندگی برای رسیدن به محل کارش هست، نشان می‌دهد. او در یک ایست بازرسی شورشیان متوقف شده است. این که قیافه‌ی او به اعراب نمی‌خورد، باعث نمی‌شود که رسوا شود، بلکه بوی آن اسیر بزدل که خودش را کثیف کرده است، واقعیت را بر ملا می‌کند. تعقیب و گریز آغاز می‌شود و چند گلوله شلیک می‌شود. درست زمانی که شورشیان در حال غلبه بر او هستند، شخصیت اصلی نمایش ظاهر می‌شود: یک هواپیمای بدون سرنشین مسلح که پرچم ترکیه بر روی آن نقش بسته وارد عمل می‌شود. آن مرد به عنوان یک قهرمان ظاهر می‌شود، به محل قرار خود می‌رسد و اسیر خود را تحویل پلیس ملی ترکیه می‌دهد که او را سوار هلیکوپتر بلک هاوک می‌کند و با پیروزی از آنجا دور می‌شود.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: چنین درام پر از اکشنی از تلویزیون ترکیه با نام Teşkilat به معنای آژانس یکشنبه‌ها ساعت ۲۰ پخش می‌شود. این سریال از شبکه تلویزیونی TRT که از یک واحد زیرمجموعه سازمان اطلاعات ملی ترکیه پیروی می‌کند، در حال پخش است. این شبکه در حال مبارزه با برنامه‌های امپریالیستی برای تسلط بر جهان است و از ترکیه در برابر هر کسی که جرات می‌کند به استقلال و حق تعیین سرنوشت این کشور ضربه بزند، دفاع به عمل می‌آورد.

اما این سریال فقط روایتگر درگیری‌ها و انفجار‌های معمولی نیست. Teşkilat در وهله‌ی اول تمرینی در جهت توجیه منطقی حالت دائمی یک استثنا است. از سوی دیگر، درسی در چارچوب ایدئولوژی‌ای است که دولت ترکیه را هدایت می‌کند. همچنین در این سریال، ظرافت‌های حملات هواپیما‌های بدون سرنشین ترکیه نیز به نمایش گذاشته می‌شود.

Teşkilat در واقع یک فرمت نمایشی از آموزه‌ای است که مقامات دولتی آن را مفهوم جدید امنیت نامیده اند. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، این دکترین را در یک کنفرانس که در آکادمی پلیس این کشور برگزار می‌شد، در نوامبر ۲۰۱۶، سه ماه پس از تلاش برای کودتا در این کشور، رونمایی کرد.

در چارچوب مفهوم جدید امنیت ترکیه پیش بینی شد که آنکارا در زمینه سیاست خارجی و مبارزه با تروریسم موضع فعال تری را اتخاذ کند. اردوغان تصریح کرد: ترکیه دیگر منتظر نخواهد ماند تا مشکلات بروز کند و بعد به فکر چاره جویی بیفتد. دوران دفاع تمام شد، حالا ما جریان ساز هستیم.

این اظهارات در یک زمان آشفته مطرح شد، سروصدای زیادی به پا کرد و توجهات بر پاکسازی پس از کودتا متمرکز شد. با احساس خیانت در داخل و خارج از مرزها، واضح بود که اردوغان متقاعد شده است نظم جدیدی در خاورمیانه بدون حضور او در حال شکل گیری است. توطئه‌های گولنیستی را که کنار بگذاریم، منطقه تحت کنترل کرد‌های سوری در سوریه که با ترکیه هم مرز است و از طرف متحدان غربی ترکیه حمایت می‌شد، وحشت وجودی را دامن زد. مفهوم جدید امنیت ترکیه، دولت را مجهز به فلسفه عملیاتی‌ای کرد که دستیابی به نتایج را در جبهه‌های خارجی و داخلی نوید می‌داد.

یک جنگ بی وقفه علیه تروریسم یکی از اصول بی، چون و چرا در سیاست ترکیه است، جنگی که از شکاف سکولار و مذهبی میان احزاب سیاسی اصلی ترکیه فراتر می‌رود. در ادامه، چشم انداز‌های فریبنده برای نابودی افرادی که در لیست افراد تحت تعقیب قرار داشتند، با انجام عملیات خارق العاده از خارج یا با خاک یکسان کردن مخفیگاه‌های چریک‌ها با استفاده از هواپیما‌های بدون سرنشین پیشرفته، مورد توجه بسیاری قرار گرفت که تنها به حامیان دولت محدود نمی‌شد.

اما اردوغان همیشه با صراحت می‌گفت که مفهوم جدید امنیت چیزی جز بازنگری کامل جامعه در منشور امنیت نیست و در سالن کنفرانسی که مملو از پلیس بود اطمینان داد که دیدگاه جدید او شامل همه چیز از دفاع تا عدالت، سلامتی تا اقتصاد، حمل و نقل، انرژی، آموزش و مسائل دیگر است.

امروزه مفهوم جدید امنیت به پارادایمی همه جانبه گسترش یافته است که در آن امنیت موضوع مهم و مبارکی است که به تمامی چیز‌های دیگر از پاسخگویی و شفافیت گرفته تا نظم و قانون اساسی ارتباط دارد.

پنج سال بعد در سال ۲۰۲۱، روشن است که میراث کودتای نافرجام سال ۲۰۱۶ ترکیه را متحول و قدرت را در دستان اردوغان تثبیت کرده است. آنچه هنوز به اندازه کافی مورد بررسی قرار نگرفته این است که چگونه جذابیت یک سیاست خارجی ژینگولوژیست، بحث سیاست‌های داخلی را به یک روایت با اولویت امنیتی محدود کرده است و چگونه دکترین مفهوم جدید امنیت برای اطمینان از این که مخالفان اصلی کشور بدون جنگ به کار خودشان ادامه می‌دهند، مثمر ثمر بوده است. در واقع مخالفان اصلی این ایده، مانند کسانیکه با سرعت تلاش دارند به محل کارشان برسند و توجهی به مقصد قطار ندارند و فقط سوار می‌شوند، با آن همراه شدند.

اکثر تولیدات گذشته TRT مانند رستاخیز Ertuğrul علاقه‌مند به اسطوره سازی در دوران شکوفایی امپراتوری‌های اسلامی بودند. بر خلاف نسخه‌های قبلی، Teşkilat یک داستان مدرن است. داستان یک ملت باشکوه که میز را وقتی از کارت‌هایی که به او داده می‌شود، خوشش نمی‌آید، به هم می‌ریزد. در واقع این سریال، نمایانگر یک واحد اطلاعاتی شکست ناپذیر با ماشین‌های جنگی همه جانبه و مأمورانی است که برای کشور خود می‌میرند. تمامی این‌ها برای ایجاد هیجان در بینندگان میهن دوست طراحی شده اند. این نمایش پیام‌های ناسیونالیستی دقیقی دارد، اما رگه‌های مذهبی آن ضعیف است. هیچ یک از زن‌ها در آن حجاب ندارند و بار‌ها به آتاتورک بنیانگذار ترکیه مدرن که قهرمان جنگ ملی گرایان است، اشاره می‌شود.

در انتخابات ترکیه اغلب افراد با اختلاف کمی برنده می‌شوند و معمولاً اتحاد‌های مبتنی بر هویت کلید پیروزی هستند. ائتلاف حاکم از خشونت احتمالی طرفدارانش به دلیل بحران اقتصادی هراس دارد. به ویژه این ترس در مورد افراد تازه وارد مانند اعضای حزب خوب ((İyi که از جداشدگان حزب حرکت ملی MHP)) تشکیل شد و به اپوزیسیون اصلی پیوست، وجود دارد.

افزایش روزافزون قدرت ترکیه در سال‌های اخیر باعث شده است تا اردوغان خود را به عنوان شخصیت سلطان در امپراتوری جدید عثمانی معرفی کند. با این حال، چنین قیاس‌هایی بی جا هستند. دور شدن حزب عدالت و توسعه از پان اسلامیسم به سمت

ناسیونالیسم به سال ۲۰۱۵ باز می‌گردد، نقطه عطفی که از نظر اهمیت با کودتای سال ۲۰۱۶ برابر است. اردوغان در زمان ورود حزب دموکراتیک خلق به پارلمان، نتوانست دولت تشکیل دهد، اما در نبرد با گولنیست‌ها بود و به شدت به یک متحد جدید نیاز داشت. حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان به حزب حرکت ملی روی آورد و تلاش کردند تا اتحادی طولانی مدت را که ترکیبی اسلامی-ترکی نامیده می‌شود، احیا کنند. ترکیب اسلامی-ترکی برای اولین بار توسط یک باشگاه فکری راست گرا در دهه ۱۹۷۰ مطرح شد. این سیاست رسمی دولت در پی وحشیانه‌ترین کودتای نظامی ۱۹۸۰ بود، اما بعد دچار انشعاب شد. ایدئولوژی اقتدارگرا بر انسجام اجتماعی از طریق مسائل فرهنگی و مذهبی تأکید می‌کند و ترک بودن را پایه اصلی شهروند ایده آل و اسلام را پیش شرط طبیعی آن هویت ملی می‌داند.

حزب عدالت و توسعه با اتحاد با حزب حرکت ملی، تلاش خود را برای اتحاد امت اسلامی و همراه با آن روند صلح با کرد‌ها و همچنین دوره کوتاه لفاظی در مورد حسن نیت و پیشرفت کنار گذاشت. یک ملت، یک پرچم، یک سرزمین، یک دولت تبدیل به شعار ترکیه شد. این یک امپراتوری چند فرهنگی نبود که مقامات آنکارا به دنبال آن بودند، بلکه یک دولت-ملت اصیل و خطا ناپذیر است.