قطب‌های جهانی و منطقه‌ای در فکر کشاندن عراق به کدام سو هستند؟

رویداد۲۴ سیدعماد حسینی- از رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر عراق گرفته تا شخصیت‌های مختلف عراقی در پیام‌های جداگانه‌ای از مردم عراق برای مشارکت حداکثری در انتخابات امروز دعوت به عمل آوردند.

اگر به دنبال عبارت مشترکی در میان تمامی این اظهارات باشیم، باید به واژه تغییر اشاره کنیم که همه آن‌ها از جمله کسانی که سالیان درازی در ساختار قدرت عراق قدرت‌نمایی می‌کردند آن را به کار برده‌اند.

به بیانی دیگر، امروز تمامی قطب‌های سیاسی در عراق از هر مشرب فکری، سیاسی و متحد هر سختار منطقه‌ای و بین‌المللی که باشند از لزوم تغییر در کشور سخن می‌گویند.

به کار بردن واژه تغییر در سخنرانی‌ها و اظهارنظر‌های شخصیت‌های عراقی در این ابعاد این پرسش را پیش می‌آورد که این کشور به سمت چه نوع تغییری پیش می‌رود یا به تعبیری واضح‌تر، قطب‌های جهانی و منطقه‌ای به دنبال کشاندن عراق به کدام سمت‌وسو هستند و چه نوع تغییراتی را مد نظر قرار داده‌اند.

اوضاع وقتی وخیم‌تر می‌شود که درمی‌یابیم هر یک از قطب‌ها نوع خاصی از تغییر را مد نظر دارند که لزوماً همسو با خواست دیگری نبوده و حتی شاید در تضاد با هم باشد.

یکی از مهم‌ترین تغییراتی که جریان‌های سیاسی تحت حمایت سعودی-اماراتی در عراق دنبال می‌کنند، بیرون کردن نیروی بسیار تاثیرگذاری همچون حشدالشعبی از صحنه سیاسی این کشور است.

چه برخی از جریان‌های سنی که به طور علنی مخالفت خود را با ادامه حضور حشدالشعبی اعلام می‌کنند و چه قطب‌های کرد که از پشت پرده در این مخالفت سهیم‌اند، حتی برخی از جریان‌های شیعه هم به شکل نامحسوسی در تحقق این امر دخیل‌اند.

وقتی رهبران جریان‌های مخالف حشدالشعبی مدتی قبل از انتخابات به قشون‌کشی خیابانی برخاسته یا اقدام به راه‌اندازی نشست‌هایی همچون کنفرانس اربیل می‌کنند و در آستانه انتخابات به هواداران خود پیام می‌دهند که منتظر دستورات بعدی آن‌ها باشند، گمان نمی‌رود آینده‌ای دست‌کم آرام برای این کشور همیشه در بحران رقم بخورد.

امروز قطب‌های زیادی (بخوانید تمام قطب‌های سیاسی عراق) سودای نشستن شخصیت مورد نظرشان در کاخ نخست‌وزیری عراق را دارند، و در این میان کشور‌هایی همچون عربستان هم نشان داده‌اند مدتی است برای تحقق تغییرات دلخواه خود از طریق انتخابات دورخیز کرده‌اند.

امروز مردم عراق به امید تغییر در وضعیت معیشتی و پایان دادن به فساد رانت‌خواری‌های گسترده و زندگی در آرامش واقعی پای صندوق‌های رأی آمده‌اند، اما احتمالاً تغییراتی که آن‌ها در پی‌اش هستند با آنچه نامزد‌های انتخاباتی و جریان‌های حامی‌شان در سر دارند تفاوت بسیار زیادی با یکدیگر دارند.