بحران سازی به سبک حسین شریعتمداری؛ از اصرار به کشتن ترامپ تا تهدید همسایگان

رویداد ۲۴| همزمان با نگرانی مردم درباره سرنوشت دوگانه جنگ و مذاکره؛ حسین شریعتمداری که در بحران سازی برای سیاست خارجی ید طولایی دارد، دوباره دست روی بحث انتقام گرفتن از ترامپ، گذاشته است! از یک طرف با این ادعا که به انتقام خون شهید سلیمانی گلوله‌هایی به کله پوک ترامپ شلیک خواهد شد، به آمریکایی‌ها پاس گل می‌دهد – شاهد همین که فاکس نیوز نوشت: این فرصت بسیار خوبی برای دولت ترامپ است که علیه حکومت ایران به دلیل تهدید رئیس‌جمهور آمریکا، شکایتی را در شورای امنیت سازمان ملل ثبت کند – و از طرف دیگر منتقدان داخلی این رویکرد خود را کاسه‌لیس و شیفته آمریکا می‌خواهند و با این طور اهانت‌ها از پاسخگویی به افکار عمومی طفره می‌رود.

واکنش‌ها به مواضع شریعتمداری و نگرانی بابت آثارش، اما از آنجایی است که او یک مدیرمسئول ساده نیست. حسین شریعتمداری به عنوان نماینده رهبری در موسسه کیهان رسما سخنگوی حاکمیت به حساب می‌آید و غیر از مردم و رسانه‌های داخلی، رسانه‌ها و کشور‌های خارجی هم مواضع او و روزنامه‌اش را موضع رسمی کشور تلقی می‌کنند. تصوری که حتی اگر دقیق و درست نباشد، دردسرساز است. از همین رو هر وقت شریعتمداری و کیهان، خاصه در مسائل حوزه سیاست خارجی موضع گیری می‌کنند، واکنش‌ها بسیار است. به ویژه اینکه مدیرمسئول کیهان در تهدید و خط و نشان کشیدن و اظهارات تند هم بی‌رقیب است.

اگر شریعتمداری به تهدیدات مکرر و گاه و بی‌گاه خودش به بستن تنگه هرمز اکتفا می‌کرد، حرفی نبود، اما وی اغلب در بزنگاه‌ها، تهدیدات جدی را مطرح می‌کند که نتیجه‌اش بحران سازی در سیاست خارجی است و مثل همین اصرار به کشتن ترامپ در شرایط کنونی. یا خط و نشان‌هایی که برای اسرائیل می‌کشد، تهدیداتی که عربستان و امارات را کرده و .... بحران سازی‌های شریعتمداری لیست بلند بالایی دارد، اما به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

پافشاری بر کشتن ترامپ

شریعتمداری غیر از فقره اخیر، در دی ماه پارسال و در واکنش به مصاحبه رئیس جمهور با شبکه آمریکایی گفته بود: شما فقط ۴ سال رئیس جمهور هستی، حد و اندازه اختیاراتت هم معلوم است؛ چرا می‌گویی ترامپ را ترور نمی‌کنیم؟

مدیرمسئول کیهان وقتی دو روزنامه نیویور‌ک‌تایمز و وال‌استریت ژورنال گزارش‌هایی مبنی بر اینکه ایران از طریق یک واسطه، به دولت بایدن گفته که قصد کشتن یا ترور دونالد ترامپ را نداشته است، منتشر کردند؛ گفت که ادعای فاقد سند کرده‌اند و نوشت: «بعضی‌ها ترامپ را احمق می‌نامند، اما بعید است که آن قدر احمق باشد که نفهمد هیچ تضمینی برای نجات وی از تاوان و قصاص وجود ندارد.»

اصرار به حمله رعدآسا به اسرائیل

شریعتمداری در آبان ۱۴۰۳ نوشته بود: «برخی شنیده می‌شود، حالا که حمله رژیم صهیونیستی موفقیت درخور توجهی نداشته است، بهتر آن است که از پاسخ و یا از پاسخ سخت صرف‌نظر کنیم! که باید گفت؛ کمترین کوتاهی در پاسخ محکم و رعدآسا، به مفهوم و معنای دعوت از آمریکا و پادگان منطقه آن، یعنی رژیم صهیونیستی برای حملات ویرانگر به ایران اسلامی و قتل‌عام مردم شریف این مرز و بوم است.»

یا وقتی جنگنده‌های اسرائیل سفارت ایران در دمشق را هدف گرفتند، در واکنشی تند نوشت: «سفارتخانه‌های رژیم صهیونیستی نباید در امان باشند!»

شریعتمداری نوشته بود: «رژیم صهیونیستی برخلاف قوانین شناخته شده در حقوق بین‌الملل به کنسولگری ایران در یک کشور ثالث حمله نظامی کرده است، بنابراین و بر اساس اصل «مقابله به مثل‌/ retaliation» حمله به سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های رژیم جعلی اسرائیل در هر یک از کشور‌های دیگر، حق مسلم ایران اسلامی است و سازمان ملل متحد که رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته است باید اولاً؛ مفاد کنوانسیون وین و ثانیاً؛ اصل شناخته شده مقابله به مثل در حقوق بین‌الملل را محترم شمرده و از حمله ایران به مراکز دیپلماتیک رژیم جعلی اسرائیل حمایت کند. اگرچه ما برای احقاق حق خود نیازی به تأیید یا تکذیب سازمان‌های بین‌المللی نداریم.»

تهدید صریح عربستان

کیهان در مهر ۱۴۰۲ با اشاره به دیپلماسی دولت عربستان نوشت: «وجود سازمان‌های انقلابی در سطح منطقه و امکان سریع شکل‌گیری گروه‌های مقاومت مردمی نظیر گروه جوان «عرین الاسود» در کرانه باختری، می‌تواند یک دردسر دامنه‌دار را برای دولت‌هایی که به اسلام و مسلمین خیانت کرده‌اند، به وجود آورد. به این هم باید اضافه کرد که در کشور‌های منطقه مثلاً در عراق، گروه‌های شناخته‌ای هستند که می‌توانند گروه‌های مقاومت را در کشور دیگری میزبانی و پشتیبانی نمایند و پدیدآورنده وضعیتی باشند.»

حسین شریعتمداری در مهر ۱۴۰۱ نیز نوشت: نوبت حسابرسی است و زمان آن رسیده که دست‌های این جنایتکار حامی تروریست‌ها را قطع کنیم و به «ابو ارّه» درسی بدهیم که پشت اجداد راهزنش در بیابان‌های نجد هم به لرزه بیفتد؟! آل‌سعود نقاط آسیب‌پذیر فراوانی دارد که حیات ننگینش به آن وابسته است. ابو ارّه باید بداند که درون کاخ شیشه‌ای نشسته است و شکستن شیشه‌های آن کاخ که امروزه به آغل گاو‌های شیرده آمریکا تبدیل شده است، به آسانی امکان‌پذیر است...

تیتر جنجالی علیه امارات

روزنامه کیهان در سال ۹۶ تیتری تحت عنوان «شلیک انصارالله به قلب ریاض، هدف بعدی دوبی» زد که حتی با توقیف دو روزه این روزنامه هم مواجه شده بود. کیهان نوشته بود: «در هر صورت، الان این انصارالله و انقلابیون یمن هستند که تعیین می‌کنند کجا باید هدف موشک بالستیک دوربرد قرار بگیرد؛ شاید ریاض، جده، طائف و آرامکو هدف بعدی باشد و یا شاید هم انصارالله سر موشک را به سمت بندر شیشه‌ای‌تر و تمیز دوبی بچرخاند. در هر حال، اختیار در دست انقلابیون یمن است که چه بکنند.»

وقتی یگان موشکی یمن اعلام کرد که ارتش و کمیته‌های مردمی این کشور تأسیسات اتمی «براکه» در شهر ابوظبی امارات را هدف موشک کروز قرار داده‌اند؛ شریعتمداری در واکنش نوشت: کودکان یمنی به وبا مبتلا شده‌اند و گرسنگی در آنجا بیداد می‌کند، بنابراین یک موشک به ابوظبی اصلا کافی نیست و قطعا انصارالله هم به این نکته پی برده است. قطعا ریاض و شهر‌های بزرگ عربستان و پایتخت‌های کشور‌های عربی که با عربستان، یمن را بمباران می‌کنند از سوی حوثی‌ها موشک‌باران خواهد شد.

وقتی هم که ترامپ ادعا کرد انصارالله موشکی که به ریاض شلیک کرده را از ایران گرفته؛ کیهان در ستون گفت و شنود خود نوشت: تا کور شود هر آن که نتواند دید.