رویداد۲۴ علیرضا نجفی: تصویر تاریخی ثبت شده در تاریخ ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ که آدولف هیلتر و همسرش اوا براون خودکشی کردند. دو روز بعد از خودکشی هیتلر جنگ جهانی دوم پایان یافت.
آدولف هیتلر خود را تجلی حقیقت تاریخی می‌دانست. اغلب مردم آلمانی زبان نیز در سال‌های سلطه حزب نازی همین نظر را داشتند. از منظر آن‌ها تاریخ غایتی داشت که از زمان‌های باستان آغاز شده بود و در شخصیت پیشوا، که همان آدولف هیتلر باشد، به انجام رسیده بود.
حکومت حزب نازی در سال ۱۹۳۳ به قدرت رسید و پروپاگاندای حزب آن را رایش سوم نامید. رایش به معنی قلمرو است و پیش از هیتلر به امپراطوری مقدس روم رایش اول و به دوره صدارت بیسمارک رایش دوم می‌گفتند. هیتلر خود را وارث آنان می‌دانست و خود را رایش سوم نامید. از منظر او آلمانی‌ها اقوام برتر بودند و خود وی نیز ابرانسان بود و نه یک فرد معمولی. به همین دلایل و با این دیدگاه‌ها بود که در زمان شکست آلمان نازی از ارتش سرخ هیتلر و بسیاری از معتقدان به ایدئولوژی نازیسم خودکشی کردند.
هیتلر نمی‌توانست شکست رایش را بپذیرد. از نظر او کمونیست‌ها انسان‌های ضعیفی بودند و تفاوتی با بردگان نداشتند. حال که کمونیست‌ها به دروازه‌های برلین رسیده بودند هیتلر ناگزیر بود خودکشی کند تا به دست این «انسان‌های ضعیف» اعدام نشود.
هیتلر در ۱۶ ژانویه سال ۱۹۴۵ با خبر شد که فرماندهانش از اطاعت دستورهای وی سرپیچی کرده‌اند و سریعا به پناهگاه امن خود رفت. در آخرین جلسه مهمی که هیتلر با فرماندهان جنگی خود داشت یکی از آن‌ها اعلام کرده بود که ارتش سرخ به زودی با ۸ میلیون فروند هواپیمای جنگی به برلین حمله خواهد کرد. در این جلسه هیتلر از سر عصبانیت دچار حمله عصبی شد و یکی از مشاورانش با مشت به نقشه شوروی کوبید و اعلام کرد محال است شوروی این تعداد هواپیمای جنگی داشته باشد.
مشاوران هیتلر وی را به آینده جنگ امیدوار کردند و وی باقی مانده نیروهایش را برای ضد حمله در سواحل نورماندی اعزام کرد. اما پیشروی برق‌آسای ارتش سرخ به حدی بود که حتی بدبین‌ترین مشاوران هیتلر نیز پیش‌بینی نمی‌کردند. در آوریل سال ۱۹۴۵ ارتش سرخ به برلین رسیده بود و هیتلر دیگر می‌دانست که پیروزی از آن کمونیست‌هاست.
بیشتر بخوانید: عملیات بارباروسا ؛ بزرگترین حمله نظامی تاریخ
به گزارش رویداد۲۴ هیتلر در ۲۹ آوریل سال ۱۹۴۵ در پناهگاه خود با اوا براون ازدواج کرد؛ ازدواجی که چهل ساعت بیشتر دوام نداشت. وی وصیتنامه‌ای نوشت و در آن از خواستار سوزاندن بقایای جسدش پس از مرگ شد. همچنین از پزشک مخصوص خود بهترین راه خودکشی را پرسید و به تازه عروسش نیز دستور داد بلافاصله پس از وی خودکشی کند.
هیتلر و همسرش فردای آن روز در ساعت ۱۵:۳۰ با کلت کمری خودکشی کردند. دستیار هیتلر که صدای شلیک را شنیده بود به اتاق رفت و با اجساد هیتلر و اوا براون را مواجه شد. وی صحنه را چنین گزارش می‌کند: «پیشوا نشسته بود … غرق در خون … و قطره‌های خون از شقیقه راستش می‌چکید. او با کلتش، یک والدر پی‌پی‌کا ۷٫۶۵ به خودش شلیک کرده بود.»
مشاوران و منشی‌های هیتلر با توجه به وصیتنامه او پیکر‌ها را به حیاط پناهگاه بردند و با بنزین آتش زدند. هیتلر گفته بود نمی‌خواهد جسدش به دست روباه (دشمن) بیفتد. چند ساعت پس از آن نیز ارتش سرخ کل محوطه پناهگاه را محاصره کرد.
حزب نازی کارل دونیتس را به عنوان جانشین هیتلر انتخاب کرد و دونیتس پیامی برای مرگ هیتلر منتشر کرد و از همه خواست برای پیشوا عزاداری کنند. دونتس دستور داد بیش از یک میلیون سرباز باقی مانده در آلمان به سوی غرب پیشروی کنند تا از اسیر شدن و اعدام توسط ارتش سرخ در امان باشند.
ژوزف استالین در همان روز از مرگ هیتلر باخبر شد و گروهانی از اسمرش‌ها (سازمان ضداطلاعات مستقل در ارتش سرخ روسیه) را برای تایید مرگ هیتلر و یافتن جسد وی اعزام کرد. نیرو‌های اسمرش بقایای سوخته جسد هیتلر را یافتند و گزارش کامل آن را به استالین ارائه کردند.
بیست روز پس از آن نیز کارل دونیتس دستگیر شد و آلمان نازی به طور کامل از ارتش سرخ شکست خورد. این رخداد‌ها باعث شدند بسیاری از مردم آلمان در سرتاسر کشور خودکشی کنند چرا که فهمیده بودند «حقیقت مطلقی» که بدان ایمان داشتند چقدر پوشالی بوده است.