رویداد۲۴ سیما صابری: معمولاً بعد از تجویز داروهای ضدافسردگی برای تقویت خلق و خو یا کاهش اضطراب، وقتیکه که حالتان بهبود پیدا کرده، ممکن است تصور کنید که دیگر به دارو نیاز ندارید؛ بنابراین مصرفش را قطع میکنید، اما علائم عجیبی در خود احساس میکنید. در این حالت شما علائم قطع مصرف را دارید. هنگامی که داروهای ضدافسردگی که بر سروتونین شیمیایی مغز تأثیر میگذارند ناگهان قطع میشوند، بدن ممکن است با علائم فیزیکی و احساسی ناشی به عدم افزایش ناگهانی سطح سروتونین که هنگام مصرف داروی ضد افسردگی رخ میداد، به این موضوع پاسخ دهد.
دقت کنید که ترک فیزیولوژیکی دارو زمانی اتفاق میافتد که فردی در حال مصرف دارویی است که میتواند اعتیادآور باشد. این امر منجر به ولع مصرف و رفتاری مشابه ترک مواد مخدر میشود. اما داروهای ضد افسردگی اعتیادآور نیستند. برخلاف ترک دارو، اثرات قطع داروی ضد افسردگی به اعتیاد آن مربوط نمیشود، اما میتواند منعکس کننده پیامدهای فیزیولوژیکی قطع دارو باشد، درست مانند زمانی که فرد مبتلا به دیابت انسولین را قطع میکند. از هر پنج نفری که به مدت شش هفته یا بیشتر از داروهای ضد افسردگی استفاده میکنند، یک نفر ممکن است در صورت قطع ناگهانی دارو، علائم قطع را تجربه کند. کاهش تدریجی دارو تحت نظارت پزشک میتواند به جلوگیری یا به حداقل رساندن علائم کمک کند. با این حال، هنوز هم در کسانی که دز خود را خیلی سریع کاهش میدهند یا گاهی حتی به آرامی دارو را ترک میکنند، علائم قطع دارو ایجاد میشود.
بیشتر بخوانید: کمبود این ویتامین سبب افسردگی میشود
پزشک شما ممکن است علائم قطع داروهای ضد افسردگی را در موارد زیر تشخیص دهد:
-وقتی چند روز پس از قطع یک داروی ضدافسردگی به طور ناگهانی علائمی بروز میکند.
-وقتی با شروع مجدد مصرف داروهای ضد افسردگی، علائم به سرعت از بین میروند.
به گزارش رویداد۲۴ هیچ راهی برای پیش بینی وجود علائم قطع مصرف پس از ترک یک داروی ضد افسردگی وجود ندارد. دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چرا برخی افراد به سندرم قطع داروهای ضد افسردگی مبتلا میشوند در حالی که برخی دیگر اینگونه نیستند. داروهای ضد افسردگی به بازگرداندن عملکرد طبیعی مواد طبیعی تنظیم کننده خلق و خو در مغز، به نام انتقال دهندههای عصبی، از جمله سروتونین و نوراپی نفرین، کمک میکنند. برخی از کارشناسان سلامت روان این نظریه را مطرح میکنند که قطع ناگهانی یک داروی ضد افسردگی به مغز شما فرصت نمیدهد تا خود را با تغییرات سریع وفق دهد.
همه داروهای افسردگی به طور بالقوه میتوانند منجر به علائم قطع شوند، اما برخی از آنها بسیار بیشتر از سایرین سندروم قطع دارو را نشان میدهند. با این حال، علائم قطع با داروهای ضد افسردگی که برای مدت زمان کوتاهتری در بدن شما باقی میمانند، بیشتر است، بهویژه آنهایی که بر سروتونین و نوراپی نفرین تأثیر میگذارند، مانند دولوکستین (Cymbalta) و ونلافاکسین (Effexor). سایر داروهای کوتاه اثر که عمدتاً سروتونین را تحت تأثیر قرار میدهند عبارتند از:
سیتالوپرام (سلکسا)
اسیتالوپرام (Lexapro)
پاروکستین (پاکسیل)
سرترالین (Zoloft)
قطع مصرف با داروهایی که مدت بیشتری طول میکشد تا بدن پاک شود، مانند فلوکستین (پروزاک) یا ورتیوکستین (Trintellix) کمتر رایج است. با این حال، داروهای ضد افسردگی با اثر طولانیتر نیز ممکن است گاهی اوقات باعث علائم قطع مصرف شوند. همچنین علائم قطع در افرادی که مصرف انواع قدیمیتر داروهای ضد افسردگی، از جمله مهارکنندههای سه حلقهای و مونوآمین اکسیداز (MAOIs) را متوقف کردهاند، گزارش شده است.
علائم قطع داروهای ضد افسردگی به داروهایی که مصرف کرده اید بستگی دارد. این علائم اغلب در عرض سه روز پس از قطع داروی ضد افسردگی رخ میدهد. ممکن است تفاوتهایی در احساس افراد هنگام قطع دارو وجود داشته باشد. برخی از افراد ممکن است علائمی داشته باشند که متوسط تا شدید هستند و ممکن است بیش از چند هفته طول بکشند. علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
اضطراب
افسردگی و نوسانات خلقی
سرگیجه و مشکلات تعادل، احتمالاً سرگیجه
احساس شوک الکتریکی
خستگی
علائمی شبیه آنفولانزا
سردرد
از دست دادن هماهنگی
اسپاسم عضلانی
حالت تهوع
کابوسها
لرزش
مشکل خواب
استفراغ
در موارد نادر، ترک داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث شیدایی شود. برخی از انواع قدیمیتر داروهای ضد افسردگی به نام MAOI میتوانند منجر به گیجی و علائم روانپریشی شوند.
اگر به توقف درمان ضد افسردگی خود فکر میکنید باید با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد خطرات و مزایای قطع درمان صحبت کنید. در بسیاری از موارد، بهترین راه برای قطع مصرف بیشتر داروهای ضد افسردگی این است که به آرامی دوز خود را تحت نظر پزشک کاهش دهید. این امر به مغز شما کمک میکند تا با تغییرات شیمیایی جدید سازگار شود و میتواند به جلوگیری از علائم قطع کمک کند. پزشک به شما خواهد گفت که چگونه دوز خود را طی چند روز کاهش دهید. هرگز سعی نکنید این کار را به تنهایی انجام دهید.
گاهی اوقات، پزشکان میتوانند داروهایی را برای کمک به علائم قطع مصرف مانند حالت تهوع یا بی خوابی تجویز کنند. آنها همچنین ممکن است تغییر از یک داروی ضد افسردگی کوتاه مدت به یک داروی ضد افسردگی طولانی مدت را توصیه کنند تا انتقال دارو برای افسردگی را تسهیل کند. علائم قطع معمولا در عرض چند هفته از بین میرود. اما اگر علائم توقف دارو بسیار شدید بود، پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای تسکین آنها توصیه کند.