داروهای ضدافسردگی سه حلقهای چیست ؟
رویداد۲۴ سیما صابری: افسردگی یک بیماری رایج در جامعه مدرن است و مداخله دارویی همچنان یک مکانیسم اصلی در کنترل آن است. اگرچه مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) تا حد زیادی جایگزین TCAها در مدیریت اضطراب و نارساییها شدهاند اما TCAها هنوز یک درمان مقرونبهصرفه برای درمان درد مزمن ارائه میکنند. پاسخ های بالینی با دوام در افرادی که به درمان SSRI پاسخ نمی دهند دیده می شود و هزاران نفر از این دسته از داروها بهره مند شده اند. با این حال، استفاده از آنها خطر تداخلات دارویی شدید را به همراه دارد.
داروهای ضدافسردگی سه حلقهای چیست ؟
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) که مردم به آن ها ضد افسردگی های حلقوی نیز می گویند، نوع قدیمیتری از داروهای ضد افسردگی هستند که پزشکان برای درمان افسردگی تجویز میکنند. پزشکان به دلیل عوارض جانبی احتمالی آنها را کمتر از سایر انواع داروهای ضد افسردگی تجویز می کنند. با این حال، TCAها می توانند برای افرادی که داروهای دیگر را بیاثر میدانند، مناسب باشند.TCA ها بر پیام رسانهای شیمیایی در مغز تأثیر میگذارند. آنها بازجذب انتقال دهندههای عصبی نوراپی نفرین و سروتونین را مسدود میکنند. با انجام این کار، آنها سطح هر دوی این انتقال دهنده های عصبی را در مغز افزایش میدهند که به بهبود خلق و خوی فرد کمک میکند.TCA ها میتوانند موثر باشند، اما ممکن است عوارض جانبی زیادی ایجاد کنند که میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. به همین دلیل، پزشکان به طور کلی داروهای ضد افسردگی دیگر را قبل از تجویز TCA توصیه میکنند. اگر درمانهای دیگر نامناسب یا بیاثر باشند، TCAs ممکن است گزینه خوبی برای برخی افراد باشد.
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین چیست؟
داروهای SSRI مخفف عبارت Selective Serotonin Reuptake Inhibitor است. داروهای ضد افسردگی SSRI نوعی از داروهای ضد افسردگی هستند که نشان داده اند سطح سروتونین را در مغز افزایش می دهند.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که اغلب از آن به عنوان "هورمون احساس خوب" یاد می شود. این پیامها را بین سلولهای مغز حمل میکند و به تندرستی، خلق و خوی خوب، اشتها و همچنین کمک به تنظیم چرخه خواب و بیداری و ساعت داخلی بدن کمک میکند. از نظر تاریخی، تصور میشد که افسردگی ناشی از سطوح پایین سروتونین و سایر انتقالدهندههای عصبی در مغز است، اگرچه کارشناسان اکنون فکر نمیکنند که چنین باشد.
داروهای SSRI با جلوگیری از بازجذب سروتونین توسط اعصاب، سطح سروتونین را در مغز افزایش می دهند. تمام داروهای ضد افسردگی SSRI این اثر را دارند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با قرص فلوکستین یا پروزاک
داروهای ضد افسردگی علائم افسردگی را تسکین میدهند. SSRIها یکی از انواع داروهای ضد افسردگی هستند. انواع دیگر عبارتند از داروهای ضد افسردگی سه حلقهای (TCAs)، مهارکنندههای بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)، مهارکنندههای بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRIs)، مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، و ضد افسردگیهای غیر معمول.
داروهای ضدافسردگی SSRI برای چه مواردی استفاده میشوند؟
داروهای ضد افسردگی SSRI (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors) برای درمان اختلالات افسردگی و اضطراب استفاده میشوند. این داروها با افزایش سطح مواد شیمیایی موسوم به سروتونین در مغز، بهبود وضعیت افسردگی و اضطراب را فراهم میکنند. SSRI ها به عنوان یکی از انواع داروهای ضد افسردگی، برای کاهش علائم افسردگی مانند احساس غم و ناراحتی، کاهش انرژی و کاهش اشتها استفاده میشوند.
این داروها معمولاً به تنهایی یا در ترکیب با داروهای دیگر برای درمان افسردگی مصرف میشوند. SSRI ها همینطور برای درمان اختلالات اضطراب مانند اختلالات اضطراب عمومی، اختلالات وسواسی-اجباری، اختلالات ترس و فوبیاها استفاده میشوند. این داروها با کاهش نگرانی، ترس و خشم و بهبود خلق و خو روانی بیماران موثر هستند. ضمناً برخی SSRIها برای کنترل اختلالات خوردن مانند اختلالات خوردن(bulimia nervosa) نیز استفاده میشوند. این داروها با تاثیر بر سطح سروتونین، به کاهش نگرانی و نگرش منفی نسبت به غذا خوردن کمک میکنند. همچنین برخی SSRI ها برای درمان اختلالات مربوط به استفاده زیاد مواد مخدر و الکل نیز استفاده میشوند. این داروها با کاهش تشنج، ترس، و علائم اضطراب مرتبط با قطع مواد مخدر و الکل، به بیماران کمک میکنند.
خطرات و عوارض داروهای ضدافسردگی سه حلقهای
به گزارش رویداد۲۴ داروهای ضدافسردگی مانند فلوکستین، سرترالین، پاروکستین و سیتالوپرام برای درمان اختلالات افسردگی، اضطراب، اختلالات ترس و اختلالات رفتاری مصرف میشوند. این داروها عملکرد خاصی در مغز دارند که باعث افزایش سطح سروتونین (یک نوع نوروترانسمیتر) در مغز میشود. اما استفاده از این داروها همراه با عوارض و خطراتی نیز همراه است که باید به آنها توجه شود.
اولین خطر مهم مربوط به داروهای SSRI، افزایش خطر خودکشی در برخی از افراد است. گاهی اوقات در ابتدای مصرف این داروها، افراد ممکن است افسردهتر و بیشتر به خودکشی تمایل داشته باشند. بنابراین، نظارت دقیق پزشک بسیار حائز اهمیت است.دومین خطر مربوط به داروهای SSRI، افزایش احتمال عوارض جانبی مانند سردرد، تهوع، اختلالات گوارشی، اضطراب، بیقراری، کاهش میل جنسی و افزایش وزن است. بعضی از افراد ممکن است به دلیل عوارض جانبی دچار ناراحتی شده و مصرف دارو را قطع کنند.
سومین خطر مربوط به داروهای SSRI، تداخلات دارویی است. مصرف همزمان این داروها با دیگر داروها ممکن است باعث افزایش یا کاهش اثرات موجود شود و باعث عوارض جانبی جدی شود. چهارمین خطر مربوط به داروهای SSRI، عدم تحمل بعضی از افراد به این داروها است. بعضی از افراد ممکن است به دلیل واکنش نامطلوب به دارو، عدم تحمل یا حساسیت به عوارض جانبی آن، نتوانند این دارو را استفاده کنند. همچنین یکی دیگر از عوارض این داروها سندرم سروتونین است که اغلب به دلیل سطوح بیش از حد سروتونین در بدن ایجاد میشود و با دوزهای بالاتر SSRI یا زمانی که SSRIها همراه با داروهای دیگری که سروتونین آزاد میکنند (مانند دکسترومتورفان، ترامادول و ...) تجویز میشوند، رخ میدهد. علائم شامل بی قراری، گیجی، تعریق، لرزش و ضربان قلب سریع است. افزایش خطر خونریزی، به ویژه اگر با داروهای دیگری که خطر خونریزی را نیز افزایش می دهند، ممکن است ایجاد شود. علاوه بر این، برخی از SSRI ها، مانند سیتالوپرام، با ریتمهای غیرطبیعی قلب در دوزهای بالاتر مرتبط هستند.
همه افراد عوارض جانبی با داروهای ضد افسردگی SSRI را تجربه نمی کنند. با این حال برخی از عوارض جانبی شایعتر عبارتند از:
-تاری دید
-سرگیجه
-خواب آلودگی (فلوکستین بیشتر باعث بی خوابی میشود)
-دهان خشک
-ناراحتیهای دستگاه گوارش (مانند یبوست، اسهال یا حالت تهوع)
-سردرد
اختلال در عملکرد جنسی (مانند کاهش میل یا اختلال نعوظ)
چندین SSRI زمانی که به طور ناگهانی قطع شده اند با سندرم قطع همراه بوده اند. به همین دلیل، بهتر است تمام داروهای ضد افسردگی را به آرامی قطع کنید.
داروهای ضدافسردگی سه حلقهای کداماند؟
چندین داروی ضدافسردگی سه حلقهای (SSRI) وجود دارد که برای درمان اختلالات افسردگی و اضطراب استفاده میشوند. برخی از این داروها عبارتند از آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دوسولپین، ایمی پرامین، لوفپرامین و نورتریپتیلین.