رویداد ۲۴ حسین فلاحی: Q-۱C گری ایگل یک سیستم هواپیمای بدون سرنشین برد گسترده/چند منظوره است که توسط جنرال اتمیکس اروناتیکال سیستمز برای ارتش ایالات متحده توسعه یافته است. این هواپیما یک نوع بهبود یافته از هواپیمای بدون سرنشین پریدیتور است.
گری ایگل ماموریتهای شناسایی، نظارت، کسب هدف، فرماندهی و کنترل، رله ارتباطی، اطلاعات سیگنال، جنگ الکترونیک، حمله و ارزیابی آسیب جنگ را انجام میدهد. این سیستم هواپیمای بدون سرنشین بیش از ۱۷۰۰ ساعت پرواز را در مجموع ۲۳۸ پرواز در طول دوره آموزشی هفت ماهه اولیه و ارزیابی انجام داد.
تا لحظه نگارش این گزارش، ۶۱ فروند هواپیمای گری ایگل به ارتش ایالات متحده تحویل داده شده است و ۴۴ فروند دیگر نیز در حال حاضر سفارش داده شده است. این شرکت در اکتبر ۲۰۲۲، گری ایگل ۲۵M را معرفی شد که آخرین نوع در خط سیستم هواپیمای بدون سرنشین خود بود. نسخه مدرن شامل هواپیماها و سیستمهای زمینی به روز شده، لینک های داده پیشرفته و سیستم پیشران بهبود یافته است.
اولین پرواز پهپاد گری ایگل-۲۵M در دسامبر ۲۰۲۳ با موفقیت انجام شد. انتظار میرود سیستم هواپیمای بدون سرنشین گری ایگل -۲۵M در دهه ۲۰۵۰ وارد خدمت شود.
رقابت برای پهپاد چندمنظوره دوربرد برای جایگزینی RQ-۵ هانتر توسط ارتش ایالات متحده در سال ۲۰۰۲ آغاز شد. یک نسخه ارتقا یافته از RQ-۵ هانتر و جنرال اتمیکس واریر نیز مدعیان این رقابت بودند.
واریر توسط وزارت دفاع ایالات متحده MQ-۱C انتخاب شد. MQ-۱C رسماً در آگوست ۲۰۱۰ نام گری ایگل را به خود اختصاص داد. واحدهای قابلیت واکنش سریع گری ایگل در جنگ عراق و افغانستان مستقر شدند.
گری ایگل با موفقیت با موشک AGM-۱۱۴ هلفایر در دسامبر ۲۰۰۹ ادغام شد. آزمایش موشک هلفایر بر روی گری ایگل تا اوت ۲۰۱۰ به پایان رسید.
بر اساس طراحی بدنه هواپیمای پریدیتور، گری ایگل دارای یک سیستم کنترلی مقاوم در برابر خطا است. این هواپیما دارای معماری سیستم اویونیک سه گانه اضافی است.
بیشتر بخوانید: مشخصات جنگنده سوخو ۲۴
این سیستم هواپیمای بدون سرنشین نسبت به پریدیتور طول بال بیشتری دارد. معماری مدولار گری ایگل امکان یکپارچه سازی و بهره برداری از محمولههای متعدد را فراهم میکند. طول گری ایگل ۹ متر، طول بالها ۱۷ متر و ارتفاع ۲.۱ متر است.
گری ایگل میتواند محموله داخلی ۲۶۱ کیلوگرم و محموله خارجی ۲۲۷ کیلوگرم را حمل کند. این هواپیما میتواند محمولههای متعددی از جمله الکترواپتیکال/مادون قرمز با نام لیزری، سنسور رادار دیافراگم مصنوعی STARLite (SAR) / نشانگر هدف متحرک زمینی، رله ارتباطی و چهار موشک هلفایر را حمل کند.
به گزارش رویداد۲۴ نقاط سخت بال را میتوان با محمولههای خارجی مانند سلاحها نصب کرد. موشکهای هوا به زمین AGM-۱۱۴ هلفایر که روی این هواپیما نصب شدهاند میتوانند با اهداف متحرک و ثابت زمینی در برد ۵۰۰ تا ۸ کیلومتر درگیر شوند.
گری ایگل از یک موتور سوخت سنگین Thielert استفاده میکند. این موتور قدرتی برابر با ۱۶۵ اسب بخار تولید میکند. این موتور در حین سوزاندن سوخت جت یا گازوئیل، راندمان سوخت را بهبود میبخشد.
ارتش ایالات متحده در حال بررسی امکان ارتقاء سیستم هواپیمای بدون سرنشین گری ایگل با HFE ۲.۰ به عنوان جایگزینی برای موتور فعلی است.
گری ایگل از ایستگاههای کنترل زمینی تک سیستمی بهره برداری میشود. ایستگاههای کنترل زمینی تک سیستمی شامل سختافزار و نرمافزار حیاتی پرواز در پیکربندی مدولار است که بر روی خودروی استاندارد تاکتیکی متوسط پنج تنی نصب شده است.
از کنسولهای اپراتور برای انجام عملیات فرمان و کنترل، کنترل محموله و پرتاب سلاح استفاده میشود. گری ایگل میتواند تا حداکثر ارتفاع ۲۹۰۰۰ فوتی پرواز کند. تا ۲۵ ساعت استقامت دارد. حداکثر وزن ناخالص برخاستن پهپاد ۱۶۳۳ کیلوگرم است. حداکثر سرعت این هواپیما ۱۶۷ گره دریایی است.
پهپاد ۲۵M گری ایگل قابلیتهای حیاتی شناسایی، نظارت و دستیابی به هدف را برای فرماندهان ارائه میدهد. همچنین به عنوان یک گره ارتباطی مرکزی در شبکه لایه هوایی عمل میکند. جدیدترین پهپاد مجهز به حسگرهای چندگانه است که اطلاعات مفیدی را برای دستیابی، برتری و انتخابهای رزمی به فرماندهان ارائه میدهد.
ویژگی پردازش هواپیما با فعال کردن قابلیتهای تشخیص تهدید، شناسایی، مکان یابی و گزارش در زمان واقعی، سودمندی آن را برای ارتش ایالات متحده و نیروهای مشترک بسیار افزایش میدهد. علاوه بر این، اجزای نرم افزار به گونهای طراحی شده اند که به راحتی قابل انتقال به سایر سیستمهای هواپیمای سرنشین دار و بدون سرنشین در حال توسعه توسط ارتش ایالات متحده هستند.
نقش: سیستم هواپیمای بدون سرنشین برد گسترده / چند منظوره
سازنده: سیستمهای هوانوردی اتمی عمومی
اپراتور: ارتش ایالات متحده
طول: ۹ متر
طول بال ها: ۱۷ متر
حداکثر وزن ناخالص برخاستن: ۱۶۳۳ کیلوگرم
حداکثر سرعت:۱۶۷ گره دریایی