رویداد۲۴ | مازیار وکیلی: جینا رولندز میان بازیگران زنی که در دهه هفتاد میلادی ظهور کردند و سینمای آمریکا را تحت تاثیر درخشش خود قرار دادند یکی از بهترین و در عین حال مهجورترین بازیگران است. او نه از پیشینه خانوادگی جین فاندا برخوردار بود، نه جذابیت اثیری فی داناوی را داشت و نه مانند جسیکا لنگ و مریل استریپ انقدر خوش شانس بود که نقش‌های درجه یک در فیلم‌های بزرگ نصیبش شود. با همه این احوال او یک جواهر تراش خورده باقی ماند. با بازی در فیلم‌های سخت و عجیب و غریب شوهر نابغه‌اش جان کاساوتیس توانست پرسونای منحصر به فردی از خود به جای بگذارد که شبیه هیچ بازیگر دیگری نبود. با مرگ رولندز تماشاگران و عشاق سینما یکی از عزیزترین خاطرات خود را از دست دادند. خاطره زنی عصبی و پریشان حال و شکننده که همیشه می‌کوشید بهترین باشد، اما نمی‌توانست و این نتوانستن آغاز فروپاشی همه چیز بود.
بسیاری از منتقدان چهره‌ها را اولین فیلم حقیقتاً مستقل سینمای آمریکا دانسته اند. فیلمی عجیب، پیچیده و در عین حال آماتوری که به شدت تحت تاثیر سینمای موج نوی فرانسه و ژان لوک گدار است. اصل و پایه کار کاساوتیس در کار با بازیگران مبتنی بر بداهه پردازی بود. فیلمنامه خاصی وجود نداشت و کاساوتیس برای رسیدن به جوهره یک زندگی روزمره در آستانه فروپاشی از بازیگران می‌خواست تا بداهه پردازی کنند. همین موضوع کار را برای بازیگرانی که با این سبک کاری آشنایی نداشتند بسیار دشوار می‌کرد. اما جینا رولندز کاملاً با سبک کاری کاساوتیس آشنا بود و درخشش در فیلم‌های همسرش را با همین فیلم آغاز کرد.
زنی تحت تاثیر یکی از تکان دهنده‌ترین و در عین حال جذاب‌ترین فیلم‌های دهه هفتاد میلادی است. فیلم داستان زنی بنام میبل است که دچار اختلال دو قطبی است. او همیشه تلاش می‌کند تا همسر خوبی برای شوهر کارگر و بی فکرش باشد، اما به واسطه وضعیت روانی که دارد همیشه کار‌ها را خراب می‌کند. رولندز با بازی درخشان خود تصویر دقیق و درستی از زنی که تحت تاثیر دنیای مردسالار اطرافش قرار گرفته نمایش می‌دهد و موفق می‌شود یکی از بهترین بازی‌های دهه هفتاد میلادی را ارائه دهد. بازی که او را تبدیل به یکی از بهترین بازیگران این دهه می‌کند و کاندیداتوری اُسکار را برای این بازیگر توانا به ارمغان می‌آورد.
شب افتتاح هم مانند چند فیلم قبلی همسر رولندز یک فیلم کاساوتیسی تمام عیار است. فیلمی که داستان زنی بنام میرتل را تعریف می‌کند که قرار است در یک تئاتر بازی کند. میرتل در طول اجرای نمایش درگیر چالش‌های ذهنی و روانی است. شب افتتاح را هم مانند سایر فیلم‌های کاساوتیس باید یک درام روان کاوانه به حساب آورد که تمرکز اصلی آن بر روی چالش‌های ذهنی یک زن است. جینا رولندز در این فیلم هم ثابت کرد که توانایی بازی در نقش زنان رنجور که از سمت جامعه مورد آسیب روانی قرار می‌گیرند را دارد. بازی خیره کننده رولندز در کنار میزانسن‌های بداهه پردازانه کاساوتیس مهم‌ترین سرمایه‌های شب افتتاح هستند.
گلوریا بامزه‌ترین و در عین حال هیجان‌انگیزترین فیلم جان کاساوتیس است. یک اکشن سرحال و فمنیستی که توانست توجهات زیادی را به خود جلب کند و کاندیداتوری دیگری برای جینا رولندز که در این فیلم نقش زنی که بی دلیل پایش به یک ماجرای جنایی باز می‌شود به ارمغان آورد. راجر ایبرت منتقد سرشناس درباره گلوریا گفته است: «سرگرم کننده و جذاب، اما کم اهمیت» توصیف کرد. او معتقد بود که ماهیت بیش از حد احمقانه فیلمنامه با «تکیه کاساوتیس به یک طرح داستانی آزمایش شده و واقعی نتایج جالبی به بار آورده است.» ایبرت هم چنین درباره بازی درخشان رولندز در شیکاگو سان تایمز نوشت: «اکشن را با چنان انرژی عصبی جذابی پیش می‌برد، جبران می‌شود. نترس که بایستی و فکر کنی که چقدر همه چیز احمقانه است.» فراموش نکنیم گلوریا فیلم محبوب فیلمساز نامدار سینمای جهان آکیرا کوروساوا هم هست. گلوریا آخرین فیلم واقعاً بزرگ جان کاساوتیس است. فیلمی که کاساوتیس در آن توانست عناصر مورد علاقه خودش را با یک داستان عامه پسند پیوند بزند و اکشنی سرحال بسازد که در گیشه هم موفق باشد و نظر منتقدان را هم جلب کند.