مانع تداوم سیاست های شهر فروشی شدیم/ در بودجه ۹۸ تبلور اندیشه شورای پنجم را خواهید دید

رویداد۲۴ ارزیابی کلی‌تان از یک سالی که از عمر شورا گذشته، چیست؟

شورا نمره بالای ۱۷-۱۸ می گیرد. تنها نکته ای که به نظر می آید نمره شورا را کاهش دهد و به نمره متوسط ۱۵ برساند، انتخاب ۴ شهردار و سرپرست بود و همین موضوع باعث شد آنچه تبلور فعالیت های ما در جامعه است نتوانیم به رخ بکشیم. ما در این یک سال توانستیم از وضعیت شهرداری آگاه شویم.

در شورای شهر تفاوت دیدگاه در آراء منعکس نیست و این با روح شورایی در تضاد است؟

 در جلسات هم اندیشی گاهی نسبت به هم تند هم می شویم اما این تندی که لازمه بررسی هر کاری است به صحن منتقل نمی شود. البته اینگونه هم نیست که در صحن این رفتارها بروز نکند. گاهی نیز این اختلاف نظرها در صحن هم پیداست. مصداق این موضوع کاندید شدن خود من برای شهرداری است که به بنده رای ندادند. در جلسه هم اندیشی شاید می توان گفت بدترین کار را در موضوع افتراق، خودِ من کردم.  یا اینکه همین اواخر معاون حمل و نقل ترافیک شورا چند موضوع را در صحن مطرح کرد که رای نیاورد، بارها دیده اید که در صحن نیز حرف هایی در مقابله با هم می زنیم.

در سالگرد شورا اعلام کردید طی این یک سال رئیس محافظه کاری بودید و در برخی از موضوعات کسب تجربه کردید آیا قرار است همچنان یک رئیس محافظه کار باقی بمانید؟

 خیر، قول دادم دیگر رئیس محافظه کار نباشم. در سال نخست روحیات برخی از اعضا را نمی شناختم البته با برخی از اعضا آشنایی داشتم اما میتوان گفت با بسیاری از اعضا روابط مستقیم کاری نداشتم بنابراین با روحیات آنها آشنایی نداشتم بنابراین روحیه آنها، روش و منش احساسات و نوع برخوردشان را در مواجهه با مسائل نمی دانستم. بنابراین لازم بود طی این مدت با تک تک اعضا و حساسیت هایشان آشنا می شدم و برای همین هم گفتم در یک سال گذشته محافظه کارانه برخورد می کردم و مساله دیگر اینکه نخستین بار بود که تجربه حضور در شورا را داشتم وقتی موضوعی مطرح می شد آن را به بحث می گذاشتم و هر موضوعی که روی میزم قرار می گرفت سعی می کردم در هیات رئیسه مطرح کنم با برخی اعضا مشورت کنم و این موضوعات را در هم اندیشی مطرح کنیم و در نهایت در خصوص موضوعاتی که مربوط به رئیس شورا می شد تصمیم گیری  کنم ولی همه تصمیمات مربوط به بنده به عنوان رئیس شورا نیست و جمع باید تصمیم بگیرد. یکی دیگر از موضوعات برخورد با شهرداری است، به عنوان رئیس شورا وظیفه دارم شأن شورا را در برابر شهرداری حفظ کنم. به همین دلیل هم در برخی موارد محافظه کارانه رفتار می کردم تا متوجه شوم اصولا چه برخوردهایی پیش می آید.

 بودجه سال ۹۷ نسبت به سال ۹۶ چه تغییری داشت جز حذف چند ردیف بودجه ای از ماموریت های اجتماعی شهرداری، خود شما نیز در زمان بررسی بودجه گفتید مردم باید پژواک رای خود را در بودجه سال ۹۷ ببینند و اشاره کردید به افزایش درآمدهای پایدار و کاهش هزینه ها.

دو نکته را اینجا باید عنوان کنم نخست اینکه بودجه ما انقباضی بسته شد. یعنی اینکه ما رقم بودجه را پایین آوردیم. وقتی رقم بودجه سال ۹۵، ۱۷ هزار میلیارد و ۵۰۰ میلیون است و این رقم در سال ۹۶ و ۹۷ همان مقدار است با وجود آنکه ۲۰ درصد سالیانه تورم داریم یعنی اینکه ما ۲۰ درصد هزینه ها را کاهش داده ایم و این خودش یک تغییر محسوس است.دهمینکه ما اجازه نداده ایم قانون فروشی و شهرفروشی شود و هولوگرام ها را حذف کردیم، قانون برج باغ ها را لغو کردیم، شوراهای معماری مناطق را محدود کردیم و درآمدهایی که بوی خلاف می داد را حذف کردیم خودش تحرک جدی برای سالم سازی بودجه بود.در بحث درآمدهای پایدار، بعضاً مسائلی است که متکی به دو لایحه ای است که در دولت تدوین شده است. یکی مدیریت واحد شهری و دیگری لایحه درآمدهای پایدار. که این دو لایحه در دولت نهایی شده و ما از طریق مجلس  وضعیت آن را پیگیری می کنیم و یک نکته مهم دیگری که باعث می شود ما همچنان آن اثرگذاری که باید در لایحه بودجه نداشته باشیم، برنامه پنج ساله است. ما در حال منتظریم شهرداری برنامه سوم را به ما ارائه کند و یکی از مهمترین دلایلی که شاید این تغییر دیده نشده این است که ما بودجه را بر اساس سیاستهای گذشتگان تدوین کردیم و همین هم یکی از دلایل عذرخواهی ما است و در بودجه ۹۸ تبلور اندیشه شورای پنجم را خواهید دید.

همچنان برای حل مشکلات تهران باید منتظر حمایت های دولت باشیم؟

این سوال شما دو وجهه دارد. یکی بحث اختیارات شوراها است. همانطور که مجلس باید مصوباتش به تائید شورای نگهبان برسد و اگر اختلافی پیش آمد به مجمع تشخیص مصلحت می رود ما هم در شوراها همین مسئله را داریم و هرچه که خودمان تصویب کنیم را نمی توانیم اجرایی کنیم. این مصوبات به هیئت تطبیق می رود و اگر اختلافی پیش بیاید و ما به آن اصرار داشته باشیم به شورای حل اختلاف می رود. در نتیجه شوراها اختیارات آنچنانی که برای این تغییرات لازم است را ندارند و نمی توانند هر کاری که دلشان خواست انجام دهند و امکان ایجاد هزینه برای مردم ندارند.

دوم بحث افزایش مشارکت های مردمی است که این یکی از اولویت های شورا است و اخیراً هم صحبتی در خصوص بسته های سرمایه گذاری داشتیم. ما اعلام کردیم در شهرداری و شورای پنجم مشکلی در خصوص اعتبارات لازم برای نگهداشت شهر، پرداخت حقوق و هزینه های جاری شهر نداریم و می بینید به خوبی شهر در حال اداره است. اما آنچه که مهم است سرمایه گذاری عمرانی در شهر است که در طول ۴۰ سال گذشته از روش های مختلفی استفاده شده و شهر  بدهکار شده و لذا منابعی که ما میتوانیم از آنها کمک بگیریم تا پروژه های عمرانی را به بهره برداری برسانیم، کم شده است. به طور مثال اموال شهر فروخته شده از بانک ها وام گرفته شده و بازپرداخت نشده در نتیجه بانکها دیگر به ما وامی نمی دهند. از فاینانس خارجی استفاده شده، بازپرداخت نشده، بنابراین ما با داخل و خارج دچار مشکل شده ایم. لذا باید به دنبال روش جدیدی باشیم. که همین روش اجرای پروژه های مورد نیاز شهر با استفاده از سرمایه گذاری بخش خصوصی است. این نظر مقام معظم رهبری و دولت نیز هست. مقام معظم رهبری در صحبت هایشان تاکید کردند چرا این نقدینگی سرگردان به سمت پروژه های اشتغال زا نمی برید؟ چرا این سرمایه ها باید به بازارهای ارز و سکه برود و این مشکلات را برای کشور ایجاد کند؟ لذا ما همین ایده را گرفتیم و طرحی نو درانداختیم و مدتی است روی آن کار می کنیم و بسته های  سرمایه گذاری را به مردم ارائه بدهیم که نقدینگیشان را به این سمت بیاورند و در پروژه های مختلف بدون اینکه وام بگیریم سرمایه گذاری کرده و سود آن را هم خودشان ببرند و خودشان هم آن را مدیریت کنند. اگر ما واقعاً بتوانیم این کار را به سرانجام برسانیم کار نویی است که در کشورهایی مانند چین نیز از همین روش استفاده شده است.

و نکته دیگر این است که دولت به ما اجازه بدهد که هزینه خدماتی که ما به مردم می دهیم را هم بگیریم و در موردش سوبسید ندهیم. البته مردم حق دارند در این حوزه چندان به ما اعتماد نکنند زیرا شهرداری یک دستگاه فربه است، هزینه‌های بالایی دارد و مردم می گویند شما کاری که می توانید با یک هزینه پایین انجام دهید، به دلیل آنکه فربه هستید، تشریفات کار را زیاد می کنید، نیروی اضافه دارید، سفر خارجی می روید، خودروی لوکس سوار می شوید، لب تاب می خرید و... بعد می خواهید پولش را هم از ما بگیرید و مردم می گویند ما به شهرداری پول می دهیم که هزینه هایش علی وار باشد. یعنی افراد کارهای خودشان را با امکانات شهر انجام ندهند. مردم به شهرداری اطمینان دارند که دو خودکاری باشد. یعنی هیچ کار شخصی از امکانات عمومی استفاده نشود. مردم با این رویه و روش با ما همراه می شوند. شهرداری باید ابتدا خودش را کوچک کند، هزینه هایشان را به حداقل برساند، بعد از آن بیاید بگوید ما زباله ها را جمع کردیم، هزینه جمع آوری زباله این میزان است، بنابراین هر شهروند به هر میزان که برای شهر هزینه ایجاد می کند عوارضش را نیز  بپردازد، آن زمان مردم با جان و دل این هزینه ها را می پردازند. اما اگر فکر کنند پولی که می دهند می خواهد صرف تشریفات مدیران شود، از دادن آن سرباز می زنند و مقاومت می کنند. اما آنچه که می تواند گل کار ما در مدیریت شهری باشد، همین بسته های  سرمایه گذاری است که باید بتوانیم ۲۰۰هزار میلیارد تومان طی ۱۰ سال یعنی سالی ۲۰ هزار میلیارد تومان با بخش خصوصی برای تهران پروژه تعریف کنیم. حوزه های زیادی است که می توان این پروژه ها را تعریف کرد. در بعد حمل و نقل، گردشگری، استارت آپ ها، محیط زیست. البته ما باید سود بخش خصوصی را در این پروژه ها تضمین کنیم و این سود باید بالاتر از سود بانک ها باشد. در حال حاضر مشغول بررسی روی این روش ها هستیم.