واقع گرایی در برنامه ریزی راه نجات خودروسازی کشور
رویداد۲۴ در حالی که صنعت خودروسازی کشور درگیر طراحی و تولید یک پلتفرم ملی است کشورهایی که چندین سال دیرتر از ایران خودروسازی را آغاز کرده اند توانسته اند از تولید خودروهای دنده معمولی و موتور انژکتور فاصله بگیرند و به تولید محدود خودروهای تمام الکترونیکی و حتی خودران روی بیاورند.
این اتفاقات در حالی رخ داده که هر زمان که امیدی به روابط بین الملل در کشور ایجاد شد طرفهای اروپایی دست صنعتگران و تولیدکنندگان ایرانی را در پوست گردو گذاشتند از ایران رفتند.
حال با این شرایط جای سوال دارد که ایران باید چه مسیری را در پیش بگیرد، آیا باید همچنان به فکر طراحی و تولید پلتفرم باشد یا باید در مسیر تولید به روزترین خودروهای جهانی قدم بردارد؟
البته نکته مهم آن است که در شرایط فعلی صنعت خودروسازی کشور با مشکلات بسیاری مواجه است و اگر جهان امروز به تولید خودروهای خودران روی آورده روزگاری بهترین خودروهای بنزینی را تولید کرده و قدم قدم به امروز رسیده است.
در این رابطه شهرام فداکار-کارشناس صنعت خودروسازی کشورمیگوید: خودرو یک محصول پیچیده است و برای طراحی، تولید و ارتقاء آن نمیتوان به تنهایی وارد عمل شد بلکه هر شرکت و مجموعه قسمتی از کار را به سفارش خودروسازان انجام میدهد، در شرایط فعلی خودروسازان کشور به این امکان دسترسی ندارد و این در حالی است که میزان تیراژ تولید بسیار مهم و حائز اهمیت است.
او ادامه میدهد: در تولید به روز خودرو نیاز است تا دیگر صنایع در کنار خودروساز قرار بگیرد به طور مثال در تولید خودروهای به روز قسمتهای الکترونیکی و فناوری هوش مصنوعی وجود دارد که خودروساز به تنهایی توانایی پرداختن به این موارد را ندارد و نیاز به همکار تخصصی دارد که با توجه به شرایط اقتصادی جهان هیچ شرکت بین المللی تولید خودرو به سرمایه گذاری برای ایجاد شرکت فناوری هوش مصنوعی و الکترونیک مجزا در زیرمجموعه خود اقدام نمیکند و آنها نیز از همکاران بین المللی استفاده میکنند.
این کارشناس صنعت خودروسازی خاطرنشان میکند: «با خیال پردازی نباید در تولید صنعتی قدم برداشت بلکه باید به این نکته توجه شود که یک مجموعه نمیتواند تمام اقلام را طراحی و تولید کند، در شرایط فعلی که کشور ارتباط بین المللی در صنعت خودرو ندارد، کشور در حوزههای مختلفی در زمانهای متفاوت فرصتهای قابل توجهی را برای پیشرفت و هم ترازی با بزرگان از دست داده است.»
او تصریح میکند: «باید در شرایط فعلی داشتههای خود را منطبق بر واقعیت مورد بررسی قرار دهیم و با تکیه بر داشتههای بررسی شده تولید را ادامه داد، در کنار این امر باید یک برنامه ریزی واقع گرایانه تدوین کرد.»
فداکار یادآور میکند: «در برنامه ریزی واقع گرایانه صنعت خودروسازی باید در قدم اول واحدهای تحقیقاتی به معنای واقعی فعال شوند، اما ناگفته نماند که همانطور که بیان شد در صنعت ادبیات صنعتی مبنی بر ارتباط با بخشهای مختلف طراحی و تولید در سطح جهانی وجود دارد که ایران از دسترسی به این مهم در شرایط فعلی دور مانده است.»
او بیان میکند: «باید مرکز تحقیق و توسعه موتور در کشور راه اندازی شود که به طور جدی و واقعی به تحقیق و تولید موتور ملی بپردازد و از طریق این مرکز توسعه صنعت خودرو کشور با جدیت پیگیری شود و زمانی که مشکلات سیاسی رفع شد عقب ماندگی مرکز تحقیق و توسعه و صنعت خودروسازی کشور با همکاری منطقی، مستمر و شفاف با طرف خارجی جبران شود.»
این کارشناس صنعت خودروسازی کشور تاکید میکند: «زمانی که از پیشرفت و برنامه ریزی بلند مدت صبح به میان میآید باید به این موضوع توجه شود که کشور چه داشتههایی دارد و افراد به سیاست گذاری و برنامه ریزیهای بلند مدت احترام بگذارند و برای دستیابی به آنها اقدامات لازم را انجام دهند.»
فداکار در انتها خاطرنشان میکند: «متاسفانه بزرگترین معضل صنعت کشور به خصوص صنعت خودروسازی کشور، سیاسی شدن آن است و از صنعت به عنوان یکی از ابزارهای سیاست استفاده میشود نمیتوان امید به پیشرفت داشت.»
با این تفاسیر میتوان گفت که در شرایط فعلی نمیتوان غیر واقعی به دنبال رشد و ارتقاء صنعت خودروسازی کشور بود تا به محصولی همچون خودروهای خودران دست پیدا کرد و برای دستیابی به چنین محصولاتی باید در قدم اول محصولات فعلی را ارتقاء داد و با همکاری دیگر صنایع و وزارت خانهها محصول نهایی صنعت خودروسازی کشور را روز به روز به محصولات تراز اول جهان نزدیک کرد.