گفتمان اصلی انقلاب، آزادیخواهی، لغو سانسور، حاکمیت قانون و پاسخگویی حکومت بود
رویداد۲۴ صادق زیباکلام، استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی درباره مشکلات کشور در این سالها، میگوید: بزرگترین، مهمترین و عمدهترین نقطه‌ضعفی که من برای کشور در این ۴۰ سال برمیشمرم، پشت پا زدن و به حاشیه راندن اهداف و آرمانهای انقلاب و در عوض، طرح و اشاعه گفتمان رویارویی با غرب و آمریکاستیزی است و من این گفتمان را گفتمان رادیکال نامیدهام.
زیباکلام در ادامه تصریح میکند: این گفتمان رادیکال، به‌جای گفتمان اصلی انقلاب، توسعه یافت. اما گفتمان اصلی انقلاب، آزادیخواهی، دموکراسی، آزادی زندانیان سیاسی، لغو شکنجه، لغو سانسور، حاکمیت قانون و پاسخگو بودن حکومت در برابر سیاستهای خرد و کلان بود. اینها اهداف، آرمانهای انقلاب اسلامی و همچنین اسباب بروز مخالفت با رژیم شاه شده بودند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است که اگر در سال ۵۷ از میلیونها نفری که در راهپیماییهای عظیم و تاریخی، دنیا را به احترام و تحسین واداشته بودند، نظرسنجی میشد و میپرسیدند که شما که مخالف رژیم شاه هستید و خواهان سرنگونی او هستید، چه مشکلی دارید، مگر شاه چه‌کاری کرده است؟ آن وقت اغلب پاسخها ناظر به دموکراسیخواهی و آزادیخواهی بود.
وی درباره علل بروز انقلاب اسلامی توضیح میدهد: این مردم قطعاً میگفتند که آخرین انتخابات آزاد کی بود؟ کدام کار حکومت محمدرضا پهلوی بر اساس قانون بوده است؟ کدام روزنامه و مجله آزاد است و به‌صورت آزاد و مستقل از حکومت منتشر می‌شود؟ چرا باید کشور ۳۵ میلیونی، پنج هزار زندانی داشته باشد؟ سازمان عفو بینالملل، ایران را جهنمی برای زندانیان سیاسی توصیف کرده بود. کدام زندانی سیاسی شکنجه نشده است؟ چه امری را شاه خواست انجام دهد و گفت که نمیتوانم انجام دهم، چون قانون دست و پایم را بسته است؟ چه زمانی شاه موقع عزل و نصب افراد گفت که قانون اجازه نمیدهد؟ شاه به کدام مرجع، نهاد و افکار عمومی پاسخگو بود؟ اینها باعث بروز نارضایتی از رژیم شاه شده بود.
زیباکلام همچنین ادامه میدهد: بیش از ۹۰ درصد از آن پنج هزار زندانی سیاسی دانشجو، نویسنده، روحانی، روشنفکر، معلم، مهندس و پزشک بودند. یعنی اکثریت قشر تحصیل‌کرده ایران در آن سالها مخالف رژیم پهلوی بودند و آنها بودند که وقتی در سال ۵۶، فضای باز سیاسی به‌وجود آمد، استقبال کردند و مردم و لایههای دیگر مردم را تحریک کردند و توانستند آنها را به خیابانها بکشانند، اما متأسفانه این آرمانهای انقلاب اسلامی تا حد زیادی، زیر دست و پای غرب‌ستیزی رفته است.
او در ادامه میافزاید که بزرگترین مشکل کشور در این ۴۰ سال، تضعیف آرمانهای آزادیخواهی و دموکراسیخواهی و در یک کلام، گفتمان انقلاب اسلامی است.
آیا شما پای بند به قانون هستی؟ چرا به عنوان عضو هیئت علمی تمام وقت یک دانشگاه به خود اجازه دادی همزمان وقت خودرا در دانشگاه دیگر بگذاری و حقوق مضاعف بگیری و زمانی که منع شدی جلز و ولزت درآمد؟
استقلال در آرمان ملت ایران نبود ؟ آیا شاه کشور ایران را به اجانب نفروخته بود ؟ آیا شاه آمریکایی نبود ؟ تمام شکنجه ها به خاطر سر سپردگی به آمریکا و به ارباب شما انگلیس و اسرائیل نبود؟ حال فسادهای گوناگون به کنار ؟ شما دراین چهل سال جز نق زدن چه گلی به سر ملت ایران و دانشگاه زده ای ؟ جز این که از هاشمی دفاع جناحی و فرصت طلبانه کرده ای؟