ارتباط تحریم ایران و بحران ونزوئلا با ترامپ و صاحبان کمپانیهای نفتی
العربی الجدید نوشت: پس از کاهش صادرات نفت ایران و ونزوئلا به دنبال تحریمهای ایالات متحده، صادرات نفت خام آمریکا افزایش یافته است.
رویداد۲۴ در ادامه نوشته العربی الجدید آمده است: در سال ۲۰۱۸، صادرات نفت خام آمریکا به اروپا، به ۴۳۰ هزار بشکه در روز رسیده است و این میزان، معادل صادرات نفت ایران به اروپا، پیش از بازگشت تحریمهای آمریکا علیه این کشور است.
پیش بینی میشود که تولید نفت آمریکا در سال ۲۰۱۹ به ۱۲.۰۶ میلیون بشکه در روز برسد، یعنی ۱.۱۸ میلیون بشکه بیشتر از سال قبل. این افزایش تولید نفت آمریکا، اپک و دو تولید کننده اصلی آن، یعنی روسیه و عربستان را بر آن داشته است که تولید نفت خود را بین ۳ الی ۴ درصد کاهش دهند، تا از قیمتها حمایت کنند.
رقابت در شمال غرب اروپا شدیدتر است، جایی که انگلیس در سال ۲۰۱۸، ۶.۵ میلیون تن نفت آمریکا را خریداری کرد و سهم هلند از واردات نفت آمریکا به ۵.۱ میلیون تن رسید.
در منطقه مدیترانه، خریداران، یعنی ایتالیا، اسپانیا و فرانسه، نفت خام آمریکا را به نفت ایران و روسیه ترجیح میدهند.
به گفته تاجرانی که با یکی از شرکتهای نفتی اروپا کار میکند، این احتمال وجود دارد که نفت خام آمریکا از محبوبیت بیشتری در اروپا برخوردار شود. به نظر میرسد در این شرایط، ایالات متحده طرفی است که بیشترین سود را میبرد.
در حالی که ایران آمار دقیقی از حجم فعلی صادرات نفت خود ارائه نمیدهد، معاون رئیس جمهور ایران، اسحاق جهانگیری اخیرا اعلام کرده است که در ماههای گذشته، حجم صادرات کشورش به ۲.۵ میلیون بشکه نفت میرسید، اما با اجرایی شدن تحریمهای آمریکا، این میزان کاهش یافته است.
در این میان، اقتصاد ونزوئلا نیز با شاخصهای فروپاشی درگیر بوده و شاهد کاهش صادرات نفت این کشور است، تا آنجا که این کاهش، ضربه بزرگی به دولتی وارد کرده است که بیش از ۹۶ درصد، به واردات نفت خام خود متکی است.
این روزها، تولید نفت ونزوئلا به پایانترین حد خود در سی سال گذشته رسیده است و در حالی که پیش از این، بیش از ۳ میلیون بشکه در روز تولید داشت، تولید نفت آن در سال گذشته، تنها به ۱.۳۳ میلیون بشکه در روز رسید.
تام لانگو، تحلیلگر مسائل مربوط به انرژی آمریکا، چند روز پیش در تحلیلی نوشت: استراتژی رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، متکی بر هیمنه بر استراتژی انرژی جهانی از طریق چند محور است، که در آن میان، محاصره گاز روسیه در اروپا و امضای قرارداد شرکتهای آمریکایی با ونزوئلا، در زمینه تولید نفت، قرار دارد.
به عقیده تحلیلگران، به نظر میرسد برکناری نیکولاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا، لازمه اصلی تحقق این هدف ترامپ است؛ چرا که این مساله به شرکتهای آمریکایی فرصت حضور در کشوری غنی از ذخایر نفتی را میدهد. در اینجاست که ترامپ میتواند صاحبان شرکتهایی که در زمینه انرژی فعالیت دارند را در انتخابات آینده با خود همراه کرده و حمایت آن را برای خود جلب کند.
پیش بینی میشود که تولید نفت آمریکا در سال ۲۰۱۹ به ۱۲.۰۶ میلیون بشکه در روز برسد، یعنی ۱.۱۸ میلیون بشکه بیشتر از سال قبل. این افزایش تولید نفت آمریکا، اپک و دو تولید کننده اصلی آن، یعنی روسیه و عربستان را بر آن داشته است که تولید نفت خود را بین ۳ الی ۴ درصد کاهش دهند، تا از قیمتها حمایت کنند.
رقابت در شمال غرب اروپا شدیدتر است، جایی که انگلیس در سال ۲۰۱۸، ۶.۵ میلیون تن نفت آمریکا را خریداری کرد و سهم هلند از واردات نفت آمریکا به ۵.۱ میلیون تن رسید.
در منطقه مدیترانه، خریداران، یعنی ایتالیا، اسپانیا و فرانسه، نفت خام آمریکا را به نفت ایران و روسیه ترجیح میدهند.
به گفته تاجرانی که با یکی از شرکتهای نفتی اروپا کار میکند، این احتمال وجود دارد که نفت خام آمریکا از محبوبیت بیشتری در اروپا برخوردار شود. به نظر میرسد در این شرایط، ایالات متحده طرفی است که بیشترین سود را میبرد.
در حالی که ایران آمار دقیقی از حجم فعلی صادرات نفت خود ارائه نمیدهد، معاون رئیس جمهور ایران، اسحاق جهانگیری اخیرا اعلام کرده است که در ماههای گذشته، حجم صادرات کشورش به ۲.۵ میلیون بشکه نفت میرسید، اما با اجرایی شدن تحریمهای آمریکا، این میزان کاهش یافته است.
در این میان، اقتصاد ونزوئلا نیز با شاخصهای فروپاشی درگیر بوده و شاهد کاهش صادرات نفت این کشور است، تا آنجا که این کاهش، ضربه بزرگی به دولتی وارد کرده است که بیش از ۹۶ درصد، به واردات نفت خام خود متکی است.
این روزها، تولید نفت ونزوئلا به پایانترین حد خود در سی سال گذشته رسیده است و در حالی که پیش از این، بیش از ۳ میلیون بشکه در روز تولید داشت، تولید نفت آن در سال گذشته، تنها به ۱.۳۳ میلیون بشکه در روز رسید.
تام لانگو، تحلیلگر مسائل مربوط به انرژی آمریکا، چند روز پیش در تحلیلی نوشت: استراتژی رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، متکی بر هیمنه بر استراتژی انرژی جهانی از طریق چند محور است، که در آن میان، محاصره گاز روسیه در اروپا و امضای قرارداد شرکتهای آمریکایی با ونزوئلا، در زمینه تولید نفت، قرار دارد.
به عقیده تحلیلگران، به نظر میرسد برکناری نیکولاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا، لازمه اصلی تحقق این هدف ترامپ است؛ چرا که این مساله به شرکتهای آمریکایی فرصت حضور در کشوری غنی از ذخایر نفتی را میدهد. در اینجاست که ترامپ میتواند صاحبان شرکتهایی که در زمینه انرژی فعالیت دارند را در انتخابات آینده با خود همراه کرده و حمایت آن را برای خود جلب کند.
منبع: انتخاب
خبر های مرتبط