سوژههایی که در غیاب فردوسی پور و ۹۰ سوخت
صادقانه بگویید این فوتبال در همین مدت که برنامه ۹۰ پخش نمی شود چقدر سوژه از دست داده؟ آیا همین نکته به ظاهر ساده، خودش یک سوژه داغ نیست؟
رویداد۲۴ دیشب به صورت اتفاقی سر از یک سوپر مارکت درآوردم. فردی که صندوق دار بود اظهار لطف و محبت داشت و میگفت: شما از جمله نویسندگانی هستید که بسیار برای عادل فردوسی پور نوشته ای؛ امیدوارم او برگردد...
امروز صبح دوباره با خود فکر کردم آیا سوژهای مهمتر از آنچه همین آقا گفت: وجود دارد؟ درباره چه چیزی میشود نوشت که قابلیت بحث داشته و حتی سوژه داغ و روز جامعه باشد؟
دوباره رسیدم به آنجا که از تعطیلات عید تا امروز، فوتبال ایران چقدر سوژههای مختلف ایجاد کرده است.
شما بخشی از این سوژهها را با ما در «خبرورزشی آنلاین» و فضای مجازی دنبال میکنید، اما برنامهای با دقت ۹۰ و اجرای دلپذیر عادل فردوسی پور، در ۲ ساعت و اندی که فرصت پخش داشت، در حالت تصویری که از نظر رسانهای معجزه آساست، تمام این اتفاقات را بررسی میکرد.
صادقانه بگویید این فوتبال در همین مدت که برنامه ۹۰ پخش نمیشود چقدر سوژه از دست داده؟
از ماجراهای بازی تیمهای سپیدرود و تراکتورسازی و حاشیههای ایجاد شده در همین زمینه و شکایت کارلوس کی روش از فدراسیون فوتبال بگیرید، تا پس لرزههای همان مسابقه معروف و تنشهای به وجود آمده و حتی جمع بندی فدراسیون فوتبال درباره سرمربی خارجی تیم امید.
به راستی اگر برنامه ۹۰ پخش میشد چقدر این سوژهها وارد فاز جدیتر و پر چالشتر شده بود؟ آیا برنامههای دیگر تلویزیون این کارکرد را داشت؟ برنامه «فوتبال برتر» با این اعتماد راسخی که به مجری اش شده، آیا توانست جای ۹۰ را پر کند؟ قضاوت شما به شدت مهم است...
دیشب خیلی دوست داشتم به آقایی که میگفت: از فردوسی پور زیاد مینویسم، بگویم من یکی در این باره هیچ وقت متعصبانه ننوشته ام؛
به دلیل حضور در برنامههای زنده تلویزیون، هم قواعد کار را بلدم و هم محدودیتهای مدیران صدا و سیما را میفهمم؛ در ضمن، چون کارم رسانه بوده و هست، میدانم عادل فردوسی پور در این فوتبال چه کرده و چقدر حضورش موفقیت آمیز و نتیجه بخش بوده.
به همین دلیل بسیار افسوس میخورم در فوتبال پر سوژه ایران که جای امثال فردوسی پور نباید در آن خالی بماند، این چنین دچار قحط الرجال شده ایم؛ صد افسوس...
منبع: خبر ورزشی
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط