۵۰ درصد ظرفیت پوشاک کشور خالی است
رویداد۲۴ رضا تازیکی، مدیر طرح ملی توسعه کسب و کار و اشتغال پایدار (تکاپو) وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، درباره میزان اشتغالزایی در صنعت پوشاک گفت: طبق آمار‌های رسمی نزدیک به ۵۳۰ هزار نفر در کل کشور (واحد‌های کوچک و بزرگ و خانگی) در پوشاک مشغول کار هستند که حداکثر ۴۰ تا ۵۰ درصد پوشاک کشور را تولید می‌کنند و بقیه ظرفیت‌ها خالی است.
وی درباره اینکه واردات پوشاک، باعث تهدید تولید کنندگان داخلی میشود گفت:زمانی که صنعت رقابت پذیر باشد، هیچ وارداتی این کار را نمی‌کند. اگردرحال حاضرواردات پوشاک داخلی را تهدید می‌کند به دلیل این است که پوشاک وارداتی ارزان‌تر و کیفیت بهتری دارد.
تازیکی بیان کرد: یک کت و شلوار دارای استاندارد مناسب در کشورهمسایه تولید میشود که قیمتی حدود ۶۰۰ هزار تومان دارد. این در حالی است که همان کت و شلوار در ایران با قیمت حدود ۱ میلیون تومان تولید میشود، قطعاً پوشاک داخلی با آن قابل رقابت نیست. تولید کنندگان پوشاک داخلی در حال حاضر سود‌های بسیاری خوبی از تولید داخلی می‌برند.
وی درباره مشکلات صنعت پوشاک گفت:از نظر دسته بندی در صنعت پوشاک مشکل داریم. حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد صنعت پوشاک در دنیا، پوشاک کژوال یا روزانه است، اما در کشور ما این قضیه برعکس است و حدود ۶۰ درصد تولید پوشاک در کشور تولیدپوشاک کلاسیک است. همواره پوشاک کژوال مصرف بالایی دارد، اما کت و شلوار و پوشاک کلاسیک مصرفی ندارد. ترکیب پوشاک در ایران نسبت به دنیا متفاوت است، متأسفانه تولید پوشاک در کشور متناسب با نیاز ما نیست. با وجود اینکه پوشاک کژوال بیشتر استفاده میشود، ولی، چون در کشور تولید این محصول کمتر است مردم نیاز خود را از پوشاک وارداتی تأمین می‌کنند. تولید کنندگان ایرانی به خاطر سود بیشتر در پوشاک کلاسیک به سمت تولید پوشاک کژوال نمی‌روند. یعنی اگر سال‌های سال یک کت و شلوار با یک طراحی تولید شود، اما باز هم مردم خریداری می‌کنند. اما در پوشاک کژوال ضرورت دارد که یک محصول با طراحی جدید به بازار عرضه شود. بنابر این نیازمند پوشاک در کشورنیازمند طراحی است.
مدیرطرح ملی توسعه کسب و کار و اشتغال بیان کرد:از سوی دیگر، چون پوشاک کژوال متنوع است نیازمند پارچه‌های جدیدی است. اما پارچه مورد نیاز برای پوشاک کلاسیک نیازمند به روز رسانی زیادی نیست.
وی بیان کرد:در کشورهای همسایه صنعت پوشاک در ۲۸ رشته دانشگاهی گنجانده شده است و ۱۱ رشته از آن‌ها مخصوص مد و فشن و مدیا است. اما در ایران تنها ۳ رشته در صنعت پوشاک وجود دارد. در ایران متخصص فشن نداریم، و، چون این موضوع مسئله مهمی در صنعت پوشاک است، باید مورد توجه قرار گیرد.
* انتقاد به عملکرد فنی و حرفه‌ای
تازیکی با انتقاد از عملکرد فنی و حرفه‌ای گفت: سازمان فنی و حرفه‌ای به جای اینکه پوشاک صنعتی آموزش دهد. خیاط خانگی آموزش می‌دهد گفت: روش‌های آموزش مهارتی کاملاً با روش‌های به روز دنیا فاصله دارد. در حال حاضربرخی از کشور‌ها به صورت انگشت شمار از نرم افزار‌های روز دنیا برای الگو کشی استفاده می‌کنند. اما در کشورما هنوز نرم افزار‌های بسیار قدیم برای الگو کشی استفاده میشود.
مدیر طرح ملی توسعه کسب و کار و اشتغال با تأکید بر اینکه جلوگیری از واردات پوشاک راه توسعه صنعت پوشاک نیست افزود: تنها ۵ درصد صنعت پوشاک در دست برند‌ها است. ۹۵ درصد بازار در دست تولید داخل است. بیشتر از ۶۰ درصد ظرفیت پوشاک در کشور خالی است و تولید کنندگان می‌توانند از این فضا استفاده کنند. جلوگیری از ورود پوشاک وارداتی به کشور، باعث ایجاد یک صنعت انحصاری میشود. زمانی که برای صنعت پوشاک رقابتی وجود نداشته باشد، کیفیت کاهش و قمیت افزایش می‌یابد. یعنی رقابتی وجود ندارد.
وی ادامه داد: استاندارد اندازه گیری و تولید صنعت پوشاک در کشور رعایت نمی‌شود. این موضوع برای مشتری مهم است، اما تولید کنندگان از آن غافل هستند. زمانی که می‌گوییم باید با برند‌های خارجی رقابت کنیم نکته مهمی است. آیا صنعت پوشاک کشوری مانند ترکیه با ممنوعیت واردات رشد کرد؟! صنعت پوشاک ترکیه جز ۲ صنعت اول در صادرات این کشور است. شاید این سوال وجود داشته باشد که آیا واردات پوشاک به ترکیه آزاد است؟ بله، هیچ ممنوعیتی ندارد. تعرفه واردات پوشاک به ترکیه برای برخی کشور‌ها ۰ و برای برخی کشور‌ها حداکثر ۸ درصد است.
تازیکی گفت: اگر ممنوعیت واردات پوشاک ادامه دار باشد، رانت، فساد، بی کیفیتی، انحصار، قیمت گران و اجحاف به مشتری به وجود می‌آید. این تجربه را درمورد خودرو نیز داریم. ۴۰ سال از صنعت خودرو در کشور با ممنوعیت واردات حمایت شده است، نتیجه آن گران شدن محصول بی کیفیت برای مشتری است و هیچ پیشرفتی نکرده است.
مدیراجرایی طرح ملی تکاپو وزارت کار با اشاره به اینکه یکی از طرح‌هایی که در سال جاری انجام دادیم تهیه سند توسعه پوشاک کشور است گفت: این کار به طور کامل انجام و به صورت یک بسته سیاست گذاری برای سند پوشاک تدوین شده است، اما هنوز به مرحله ابلاغ و اجرا نرسیده است. نکته جالب این است که زمانی که سند توسعه پوشاک ترکیه را مطالعه کردیم متوجه شدیم بیش از ۹۰ درصد برنامه‌هایی که تهیه کرده بودیم بدون آنکه مطلع باشیم کاملاً شبیه به برنامه‌های کشور ترکیه بود.
تازیکی در بیان اهداف سند گفت:هدف از تهیه این سند این بود که توانایی تولید پوشاک کشور را برای ۳ تا ۴ سال آینده را داشته باشیم. در حال حاضر حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد پوشاک کشور در داخل کشور تولید میشود و بقیه خارج از کشور تولید میشود.
او می گوید: خودکفایی در تولید پوشاک، توسعه صادرات صنعت پوشاک دو موضوع مهم در حوزه پوشاک است. هدفگذاری مان ایجاد ۴۰۰ هزار شغل در صنعت پوشاک و صادرات ۵۰۰ میلیون دلار صادرات پوشاک است، برای این میزان زمان مشخصی را تعیین نکردیم.
اگر حدود ۵۰۰ میلیون تومان جذب سرمایه از خارج داشته باشیم، در صنعت پوشاک بیش از ۱۵۰ هزار شغل جدید می‌توان ایجاد کرد. بدون جذب سرمایه گذار خارجی امکان ایجاد شغل مهیا نیست. بهره وری در صنعت پوشاک ما پایین است.
وی ادامه داد:وزارت صنعت در این قضیه موضع منفعلانه دارد و معتقد است با ممنوعیت واردات مشکلات حل میشود و هیچ سیاست فعالی در این قضیه ندارد. الان وزارت صنعت برنامه‌های پراکنده برای صنعت پوشاک دارد. یکی از برنامه ایجاد شهرک پوشاک است.
اما واقعیت این است که مشکل صنعت پوشاک ساختمان نیست. یکی دیگر از برنامه‌ها ممنوعیت برند‌های خارجی در کشور است، که هیچ اتفاقی نمی‌افتد. با این کار تقلب بیشتر و محصولات بی کفیت‌تر میشود. جذب سرمایه گذار خارجی باعث امنیت، اعتماد، انتقال دانش و تجربه میشود. اگر سند توسعه پوشاک به شرط گرفتن سفارش خارجی اجرایی شود می‌توانیم از ظرفیت صنعت پوشاک برای اشتغالزایی استفاده کنیم.
وی ادامه داد:کشور ترکیه ۸۰ میلیون نفر جمعیت دارد و در صنعت پوشاک حدود ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر اشتغال دارند، ما هم ۸۰ میلیون نفر جمعیت در کشور داریم بنابر این حداقل اشتغال در صنعت پوشاک در کشور باید یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر باشد، اما در حال حاضر ۵۳۰ هزار نفر است.
