افزایش قیمت گوشت واقعی است؟/ دو واسطه به دلالان عرضه گوشت اضافه شدهاند
یک دامدار گفت: در چرخه تولید گوشت واسطههایی به واسطههای پیشین اضافه شدهاند یعنی اگر در گذشته چوپان خود دامش را عرضه میکرد امروز واسطهای آنها را میخرد و بخشی را برای صادرات و بخشی را به کشتارگاهها میدهد و بعد از کشتار گوشت در کارخانههای بسته بندی و بعد از آنها به فروشگاههای عرضه میرود.
رویداد۲۴ همزمان با فرا رسیدن ماه محرم افزایش قیمت گوشت مطلبی بود که در بعضی رسانهها منعکس شد. موضوعی که رییس اتحادیه سراسری دامداریها آن را رد کرد و چنین گفته بود: عدهای سودجو ذهن مردم را آماده کردهاند که در ایام و مناسبتهای مختلف باید دام را گران بخرند در حالی که این طرز فکر نادرست است.
وی با تاکید بر اینکه دام به اندازه کافی در کشور وجود دارد، تصریح کرده بود: متأسفانه دلالها و چوبدارها میخواهند در این ایام قیمت دام را بالا ببرند.
سلزانی همچنین گفته بود: اکنون متوسط قیمت دام زنده گوسفندی ۴۲ هزارتومان و گوساله نر ۳۲ هزار تومان است که شقه گوشت گوسفندی هر کیلو گرم نزدیک به ۹۰ هزار تومان و گوشت گوساله هم هر کیلو گرم بین ۷۵ تا ۸۰ هزار تومان باید به دست مصرف کنندگان برسد، اما کاهش قیمت دام زنده در بازار برای مصرف کنندگان مشاهده نمیشود.
همچنین این روزها بازار گوشت باز هم به سر خط اخبار آمده و مسائل زیادی حول آن مطرح است؛ از جمله تفاوت قیمت گوشت از دامداریها تا مراکز عرضه و …
ناصر استاد احمدی مدیرعامل شرکت تعاونی مهاد درباره اینکه مصرف گوشت در ایام ماه محرم بالاتر میرود به اقتصاد۲۴ گفت: مصرف گوشت افزایش چندانی پیدا نکرده و نمیکند و فقط ممکن است تعداد دام کشتارگاهها کمتر و تعداد کشتارهای خیابانی بیشتر شود یعنی اینطور نیست که تفاوت زیادی در میزان مصرف ایجاد شود و این تغییرات هم در همین دو سه روز است و بعد به حالت عادی برمیگردد، اما آنچنان تاثیری روی مصرف گوشت نخواهد داشت ضمن اینکه در تابستان نسبت به نیمه دوم سال مصرف گوشت به طور کلی در کشور پایین میآید در نتیجه اینگونه نیست که با گفته افرادی قیمت آن جابه جا شود و اگر چنین اتفاقی هم افتاده درصد آن بسیار کم است.
وی درباره تفاوت بالای نرخ گوشت از دامداریها در مراکز عرضه اظهار کرد: نظام تولید و مصرف گوشت در ایران شرایط خاصی دارد چرا که شرایط بازار بسیار روی آن موثر است.
استاد احمدی ادامه داد: زنجیره تولید و مصرف در ایران ناقص است و همچنان مثل گذشته است در حالی که زندگی جدید چیزی را متفاوت از گذشته میطلبد برای مثال شما در گذشته قصابیهای زیادی را میدیدید، اما امروز نمیبینید چرا که توزیع و مصرف تغییراتی کرده است.
وی افزود: آنچه در ایران اتفاق میافتد این است که در چرخه تولید گوشت واسطههایی به واسطههای پیشین اضافه شدهاند یعنی اگر در گذشته چوپان خود دامش را عرضه میکرد امروز واسطهای آنها را میخرد و بخشی را برای صادرات و بخشی را به کشتارگاهها میدهد و بعد از کشتار گوشت در کارخانههای بسته بندی و بعد از آنها به فروشگاههای عرضه میرود و به جای آنکه ما دایره این واسطهها را کوچکتر کنیم آنها را افزایش دادهایم چرا که دو واسطه دیگر اضافه شدهاند یعنی کارخانههای بستهبندی و فروشگاههای عرضه در حالی که پیش از این تنها قصاب واسطه توزیع گوشت بود و اضافه این حلقهها به چرخه توزیع بر هزینه اضافه میکنند و از طرفی هزینههایی که یک کارخانه قصابی دارد به هیچ وجه با هزینههای یک کارخانه بستهبندی قابل قیاس نیست.
این دامدار راهحل کاهش واسطهها را در چرخه توزیع گوشت این طور بیان کرد: اگر در آینده به نظامی برسیم که خود کارخانههای بسته بندی به چرخه عرضه راه پیدا کنند و یا با دامداران و تولیدکنندگان و ارتباط مستقیم داشته باشند و خود کارخانهها خریدار محصولات دامدارها باشند و دام را به کشتارگاه ببرند، واسطهها از چرخه توزیع خارج میشوند.
استاد احمدی به این سوال اقتصاد۲۴ که آیا بهتر نیست دامدارها خود به چرخه توزیع ورود پیدا کنند اینطور پاسخ داد: ما در این شرایط نمیتوانیم از تولیدکننده انتظار داشته باشیم که وارد چرخه توزیع شود. ممکن است که برخی دامداران بیایند و در کشتارگاهها یا کارخانههای صنایع لبنی سهام دار شوند، اما نمیتوانند به طور مستقیم وارد چرخه فرآوری و توزیع شوند.
وی افزود: هرچند در کشورهایی مثل آلمان میبینیم کارخانهها متعلق به دامدارهاست، ولی در ایران هنوز این روش جا نیفتاده است و در نتیجه نمیتوان انتظار داشت که به این صورت عمل کنیم.
این دامدار همچنین با اشاره به نقش موثر تعاونیها بیان کرد: اگر بتوانیم تنظیم بازار محصولات دامی را به تشکلها و انجمنها بسپاریم یا عرضه و توزیع اینترنتی صورت گیرد و فروشندههای نهایی به تولید کننده دسترسی مستقیم داشته باشند و اگر کاری کنیم که فاصله بین تولیدکننده و توزیع کننده نهایی کمتر شود این میتواند کمک بیشتری کند.
استاد احمدی در پاسخ به این پرسش که دامداریها برای افزایش قیمت دامهای خود را نمیفروشند، تصریح کرد: امروز دامدارها شرایط سختی دارند و توان مالی چنین کاری را ندارند و علاوه برآن ظرفیت نگهداری دام زیاد را هم ندارند.
مدیرعامل شرکت تعاونی مهاد افزود: دام که مثل نخود نیست که بگوییم آن را انبار میکنیم بلکه نگهداری آن شرایط خاص خود را دارد. اگر تراکم دام زنده را بالا ببریم به شدت روی تولید شیر و افزایش وزن آن تاثیر منفی میگذارد و علاوه بر آن چنین کاری در توان مالی دامدارها نیست یعنی اگر توان مالی داشتند که به اندازه تمام ظرفیت دامداری خود دام نگه دارند، میشد چنین گمانی برد، اما واقعیت این است که هزینه آن را ندارند و ممکن است یک درصد این کار را بکنند، اما ۹۹ درصد دیگر قادر به چنین کاری نیستند ضمن اینکه اعمال آن یک درصد هم تاثیری روی بازار ندارد.
این دامدار در بخش دیگری از صحبتهای خود به تامین نهادههای دامی در زمستان پیش رو اشاره کرد و اینطور ادامه داد: تولید علوفه داخلی در کشور ما به اندازه مصرف دامداریها نیست و به همین دلیل در سال ۱۰ میلیون تن وارد کشور میشود.
استاد احمدی ادامه داد: همین واردات نهاده نیز در هر دورهای نوسانهای خودش را دارد یعنی یک موقع سویا وارد نمیشود یا یک وقت جو و ذرت به اندازه کافی وارد نمیشود و چرخه واردات همیشه کژدار و مریض میگذراند یعنی آنطور که باید چرخش کند نیست.
این دامدار با اشاره به اینکه فصل برداشت جو و ذرت فرا رسیده بیان کرد:، چون این مقدار تولید نهادهها کمتر از ۵۰ درصد نیاز ما را پوشش میدهد قطعا بازار با کمبود روبه رو خواهد شد و آنهایی که امکان دسترسی به نهادههای وارداتی را دارند راحتتر به سر میکنند، اما دامدارانی که دسترسی به نهادههای دامی ندارند مشکلات خاصی خواهند داشت و قیمت تمام شده برای آنها گرانتر خواهد شد.
وی همچنین گفت: دولت ذرت و جو را در بندرهای شمال و جنوب هزار و ۳۵۰ تومان قیمت گذاری کرده است در حالیکه محال است جو و ذرت با این قیمت به دست دامدارها برسد.
استاد احمدی ادامه داد: حجم نهاده بسیار پایین است و دولت نمیتواند با قیمتی که تعیین میکند نهادهها را به دست دامدارها برساند و قیمت جو و ذرت داخلی هم بسیار بالاتر از این هزار و ۳۵۰ تومان است در نتیجه قیمت تمام شده با ظرفیت کامل دامداریها نمیتوانیم کار کنیم، چون تامین علوفه برای ما مشکل است.
این دامدار در پایان درباره گندم مصرف کردن دامداریها اظهار کرد: گندم طوری نیست که بتوانیم از آن استفاده و در تغذیه دام آن را جایگزین جو کنیم چرا که ترکیبات گندم مصرف آن را برای دام محدود میکند.
اکنون قیمت هر کیلوگرم گوشت قرمز گوسفندی و گوساله در بازار مصرف (به اشکال مختلف از قبیل نیم شقه دست، نیم شقه ران و شقه) بین ارقام ۷۹ هزار تومان تا حدود ۱۴۰ هزار تومان به فروش میرسد.
وی با تاکید بر اینکه دام به اندازه کافی در کشور وجود دارد، تصریح کرده بود: متأسفانه دلالها و چوبدارها میخواهند در این ایام قیمت دام را بالا ببرند.
سلزانی همچنین گفته بود: اکنون متوسط قیمت دام زنده گوسفندی ۴۲ هزارتومان و گوساله نر ۳۲ هزار تومان است که شقه گوشت گوسفندی هر کیلو گرم نزدیک به ۹۰ هزار تومان و گوشت گوساله هم هر کیلو گرم بین ۷۵ تا ۸۰ هزار تومان باید به دست مصرف کنندگان برسد، اما کاهش قیمت دام زنده در بازار برای مصرف کنندگان مشاهده نمیشود.
همچنین این روزها بازار گوشت باز هم به سر خط اخبار آمده و مسائل زیادی حول آن مطرح است؛ از جمله تفاوت قیمت گوشت از دامداریها تا مراکز عرضه و …
ناصر استاد احمدی مدیرعامل شرکت تعاونی مهاد درباره اینکه مصرف گوشت در ایام ماه محرم بالاتر میرود به اقتصاد۲۴ گفت: مصرف گوشت افزایش چندانی پیدا نکرده و نمیکند و فقط ممکن است تعداد دام کشتارگاهها کمتر و تعداد کشتارهای خیابانی بیشتر شود یعنی اینطور نیست که تفاوت زیادی در میزان مصرف ایجاد شود و این تغییرات هم در همین دو سه روز است و بعد به حالت عادی برمیگردد، اما آنچنان تاثیری روی مصرف گوشت نخواهد داشت ضمن اینکه در تابستان نسبت به نیمه دوم سال مصرف گوشت به طور کلی در کشور پایین میآید در نتیجه اینگونه نیست که با گفته افرادی قیمت آن جابه جا شود و اگر چنین اتفاقی هم افتاده درصد آن بسیار کم است.
وی درباره تفاوت بالای نرخ گوشت از دامداریها در مراکز عرضه اظهار کرد: نظام تولید و مصرف گوشت در ایران شرایط خاصی دارد چرا که شرایط بازار بسیار روی آن موثر است.
استاد احمدی ادامه داد: زنجیره تولید و مصرف در ایران ناقص است و همچنان مثل گذشته است در حالی که زندگی جدید چیزی را متفاوت از گذشته میطلبد برای مثال شما در گذشته قصابیهای زیادی را میدیدید، اما امروز نمیبینید چرا که توزیع و مصرف تغییراتی کرده است.
وی افزود: آنچه در ایران اتفاق میافتد این است که در چرخه تولید گوشت واسطههایی به واسطههای پیشین اضافه شدهاند یعنی اگر در گذشته چوپان خود دامش را عرضه میکرد امروز واسطهای آنها را میخرد و بخشی را برای صادرات و بخشی را به کشتارگاهها میدهد و بعد از کشتار گوشت در کارخانههای بسته بندی و بعد از آنها به فروشگاههای عرضه میرود و به جای آنکه ما دایره این واسطهها را کوچکتر کنیم آنها را افزایش دادهایم چرا که دو واسطه دیگر اضافه شدهاند یعنی کارخانههای بستهبندی و فروشگاههای عرضه در حالی که پیش از این تنها قصاب واسطه توزیع گوشت بود و اضافه این حلقهها به چرخه توزیع بر هزینه اضافه میکنند و از طرفی هزینههایی که یک کارخانه قصابی دارد به هیچ وجه با هزینههای یک کارخانه بستهبندی قابل قیاس نیست.
این دامدار راهحل کاهش واسطهها را در چرخه توزیع گوشت این طور بیان کرد: اگر در آینده به نظامی برسیم که خود کارخانههای بسته بندی به چرخه عرضه راه پیدا کنند و یا با دامداران و تولیدکنندگان و ارتباط مستقیم داشته باشند و خود کارخانهها خریدار محصولات دامدارها باشند و دام را به کشتارگاه ببرند، واسطهها از چرخه توزیع خارج میشوند.
استاد احمدی به این سوال اقتصاد۲۴ که آیا بهتر نیست دامدارها خود به چرخه توزیع ورود پیدا کنند اینطور پاسخ داد: ما در این شرایط نمیتوانیم از تولیدکننده انتظار داشته باشیم که وارد چرخه توزیع شود. ممکن است که برخی دامداران بیایند و در کشتارگاهها یا کارخانههای صنایع لبنی سهام دار شوند، اما نمیتوانند به طور مستقیم وارد چرخه فرآوری و توزیع شوند.
وی افزود: هرچند در کشورهایی مثل آلمان میبینیم کارخانهها متعلق به دامدارهاست، ولی در ایران هنوز این روش جا نیفتاده است و در نتیجه نمیتوان انتظار داشت که به این صورت عمل کنیم.
این دامدار همچنین با اشاره به نقش موثر تعاونیها بیان کرد: اگر بتوانیم تنظیم بازار محصولات دامی را به تشکلها و انجمنها بسپاریم یا عرضه و توزیع اینترنتی صورت گیرد و فروشندههای نهایی به تولید کننده دسترسی مستقیم داشته باشند و اگر کاری کنیم که فاصله بین تولیدکننده و توزیع کننده نهایی کمتر شود این میتواند کمک بیشتری کند.
استاد احمدی در پاسخ به این پرسش که دامداریها برای افزایش قیمت دامهای خود را نمیفروشند، تصریح کرد: امروز دامدارها شرایط سختی دارند و توان مالی چنین کاری را ندارند و علاوه برآن ظرفیت نگهداری دام زیاد را هم ندارند.
مدیرعامل شرکت تعاونی مهاد افزود: دام که مثل نخود نیست که بگوییم آن را انبار میکنیم بلکه نگهداری آن شرایط خاص خود را دارد. اگر تراکم دام زنده را بالا ببریم به شدت روی تولید شیر و افزایش وزن آن تاثیر منفی میگذارد و علاوه بر آن چنین کاری در توان مالی دامدارها نیست یعنی اگر توان مالی داشتند که به اندازه تمام ظرفیت دامداری خود دام نگه دارند، میشد چنین گمانی برد، اما واقعیت این است که هزینه آن را ندارند و ممکن است یک درصد این کار را بکنند، اما ۹۹ درصد دیگر قادر به چنین کاری نیستند ضمن اینکه اعمال آن یک درصد هم تاثیری روی بازار ندارد.
این دامدار در بخش دیگری از صحبتهای خود به تامین نهادههای دامی در زمستان پیش رو اشاره کرد و اینطور ادامه داد: تولید علوفه داخلی در کشور ما به اندازه مصرف دامداریها نیست و به همین دلیل در سال ۱۰ میلیون تن وارد کشور میشود.
استاد احمدی ادامه داد: همین واردات نهاده نیز در هر دورهای نوسانهای خودش را دارد یعنی یک موقع سویا وارد نمیشود یا یک وقت جو و ذرت به اندازه کافی وارد نمیشود و چرخه واردات همیشه کژدار و مریض میگذراند یعنی آنطور که باید چرخش کند نیست.
این دامدار با اشاره به اینکه فصل برداشت جو و ذرت فرا رسیده بیان کرد:، چون این مقدار تولید نهادهها کمتر از ۵۰ درصد نیاز ما را پوشش میدهد قطعا بازار با کمبود روبه رو خواهد شد و آنهایی که امکان دسترسی به نهادههای وارداتی را دارند راحتتر به سر میکنند، اما دامدارانی که دسترسی به نهادههای دامی ندارند مشکلات خاصی خواهند داشت و قیمت تمام شده برای آنها گرانتر خواهد شد.
وی همچنین گفت: دولت ذرت و جو را در بندرهای شمال و جنوب هزار و ۳۵۰ تومان قیمت گذاری کرده است در حالیکه محال است جو و ذرت با این قیمت به دست دامدارها برسد.
استاد احمدی ادامه داد: حجم نهاده بسیار پایین است و دولت نمیتواند با قیمتی که تعیین میکند نهادهها را به دست دامدارها برساند و قیمت جو و ذرت داخلی هم بسیار بالاتر از این هزار و ۳۵۰ تومان است در نتیجه قیمت تمام شده با ظرفیت کامل دامداریها نمیتوانیم کار کنیم، چون تامین علوفه برای ما مشکل است.
این دامدار در پایان درباره گندم مصرف کردن دامداریها اظهار کرد: گندم طوری نیست که بتوانیم از آن استفاده و در تغذیه دام آن را جایگزین جو کنیم چرا که ترکیبات گندم مصرف آن را برای دام محدود میکند.
اکنون قیمت هر کیلوگرم گوشت قرمز گوسفندی و گوساله در بازار مصرف (به اشکال مختلف از قبیل نیم شقه دست، نیم شقه ران و شقه) بین ارقام ۷۹ هزار تومان تا حدود ۱۴۰ هزار تومان به فروش میرسد.
منبع: اقتصاد24
خبر های مرتبط