حسین انتظامی کیست؟+ سوابق و پیشینه
رویداد۲۴ | مازیار وکیلی: هر دوره انتخابات در ایران آبستن حوادث زیادی است؛ حوادثی که تا سالها در میان مردم نقل و تبدیل به خاطره مشترک جامعه ایران میشود. مثلاً در انتخابات سال ۱۳۹۲ حضور محمد غرضی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری و نحوه پاسخگویی او به سوالات مختلف مورد توجه جامعه قرار گرفت و مردم درباره آن تولید محتوا کردند.
در انتخابات سال ۱۳۹۶ برخی اصطلاحاتی که حسن روحانی در طول مناظرهها به عنوان کاندیدا به کار برد به شدت مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت و در فضای مجازی و جامعه درباره آن اصطلاحات صحبت شد.
بیشتر بخوانید: بازتاب مناظرهها در شبکههای اجتماعی | استقبال از پورمحمدی، تمسخر پوششیها
ستاره انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری اما نه یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری که یکی از کارشناسان میزگردهای فرهنگی سازمان صدا و سیما بود که با پرسشهای چالشبرانگیز خود به اندازه تمام کاندیداهای ریاست جمهوری به شهرت رسیده و در افکار عمومی تبدیل به یک سوپراستار شد . این فرد کسی نیست جز حسین انتظامی، معاون مطبوعاتی و معاون سینمایی وزارت ارشاد دولت حسن روحانی. اخیراً نیز او به عنوان معاون توسعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شده است.
حسین انتظامی کیست؟
حسین انتظامی یک چهره با سابقه در فضای رسانهای ایران است. برخلاف باور عمومی رشته تحصیلی حسین انتظامی علوم ارتباطات نیست بلکه او هم مانند کسانی چون عباس عبدی و صادق زیباکلام لیسانس خود را در رشته مهندسی کسب کرده است. مدرک دکترای او هم ربطی به روزنامهنگاری و خبرنگاری ندارد و دکترای مدیریت استراتژیک دارد.
اما چیزی که باعث شده انتظامی در میزگردهای انتخاباتی این دوره از از انتخابات ریاست جمهوری بدرخشد سابقه سی سال فعالیت مطبوعاتی این فعال رسانهای است. انتظامی فعالیت مطبوعاتی خود را با حضور در رسانههای جریان سیاسی اصولگرا آغاز کرد. اما برخلاف بسیاری از فعالین رسانهای اصولگرا کارش به تندروی نرسید و به جریانی که بعدها به جریان اعتدال معروف شد نزدیک شد.
حضور مستمر و هفت دورهای حسین انتظامی به عنوان نماینده مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات از این فعال رسانهای یک چهره صنفی هم ساخته است. نکته دیگری که میتوان درباره حسین انتظامی به آن اشاره کرد این است که او هم سابقه کار در بنگاههای مطبوعاتی دولتی را دارد و هم مدتی با رسانههای خصوصی کار کرده است. حسین انتظامی همیشه رابطه نزدیکی با علی لاریجانی داشته است. نمونه این نزدیکی راهاندازی روزنامه جامجم، ارگان رسمی صداوسیما توسط انتظامی در دوران ریاست لاریجانی بر این سازمان بود.
تمام این ویژگیها از انتظامی یک خبرنگار موفق و مجرب ساخته که در بزنگاههای سیاسی مانند انتخابات میتواند این چنین بدرخشد و در کمال ادب و متانت و با قاطعیت پرسشهای اکثریت جامعه را با کاندیداهای ریاست جمهوری در میان بگذارد.
درخشش انتظامی در برنامههای انتخاباتی
درخشش انتظامی از همان برنامه اول آغاز شد؛ جایی که او ترجیح داد تعارفات و ملاحظات مرسوم میان کارشناسان صدا و سیما را فراموش کند و با صراحت درباره وضعیت فیلترینگ فضای مجازی از محمدباقر قالیباف در مقام ریاست مجلس و معاون شورایعالی انقلاب فرهنگی و شورایعالی فضای مجازی است سوال کند. تاکید انتظامی بر روی جایگاه حقوقی محمدباقر قالیباف نشانگر تسلط و اشراف او بر روی موضوع مورد بحث بود. انتظامی به شکلی سوال خود را مطرح کرد که قالیباف مجبور شد با صراحت جواب بدهد و بگوید معتقد به محدودیت و فیلترینگ در فضای مجازی است.
او با همان ادب و متانت ذاتی درباره دستگیری دو روزنامهنگار -یاشار سلطانی و صبا آذرپیک- هم از قالیباف سوال کرد که قالیباف کوشید از خود درباره دستگیری این دو نفر رفع اتهام کند. هر چند با توجه به اسنادی که برخی فعالان رسانهای از شکایتهای خصوصی قالیباف از خبرنگاران و فعالان رسانهای منتشر کردند میزان صداقت قالیباف در افکار عمومی هم به داوری گذاشته شد.
اما درخشش انتظامی فقط به میزگرد قالیباف محدود نماند و او سعید جلیلی کاندیدای تندروترین لایههای اصولگرایی را هم با طرح پرسشی هوشمندانه به چالش کشید. او از سعید جلیلی سوالی ساده و مشخص پرسید. انتظامی به صراحت از جلیلی پرسید که اگر کسب و کار مردم به واسطه حضور یک خانم بیحجاب یا کم حجاب دچار مشکل شود او به عنوان رئیس جمهور چه خواهد کرد؟ این سوال ساده جلیلی را تحت فشار قرار داد تا پاسخی بدهد که تبدیل به سوژه طنز رسانهها و فضای مجازی شود. جلیلی به انتظامی گفت: متوجه عمق راهبردی موضوع نیست و سطحی به این مسئله نگاه میکند. انتظامی هم هوشمندانه از جلیلی خواست تا او متوجه عمق راهبردی ماجرا میشود جلیلی یک جواب سطحی به او و مردم بدهد. مواجهه هوشمندانه انتظامی با جلیلی نشان داد نقطه زن واقعی انتظامی است نه سعید جلیلی. جواب عجیب جلیلی باعث شد تا هشتگ عمق راهبردی خیلی زود میان مردم و در شبکههای اجتماعی ترند شود. جالب است که اکثر کاربران این هشتگ را ذیل مطالب طنزآمیز خود استفاده کردند و به نوعی با جواب نامشخص سعید جلیلی به سوال انتظامی شوخی کردند.
اما درخشش انتظامی به این دو میزگرد محدود نماند و انتظامی در مواجهه با دیگر کاندیداهای اصولگرا هم با صراحت پرسشهای خود را مطرح کرد. او به قاضیزاده هاشمی گفت اگر کاندیدای پوششی است سوالش را مطرح نکند. انتظامی این نکته را هم متذکر شد که درست نیست این همه سرمایه و وقت برای حضور یک کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری صرف شود اما آن کاندیدا تصمیم بگیرد که در میانه راه انصراف دهد.
اما انتظامی نقطه اوج سوم فعالیت خود به عنوان کارشناس را در مواجهه با زاکانی رقم زد. جایی که به این کاندیدای ریاست جمهوری گفت: با توجه به پستی که در حال حاضر زاکانی در اختیار دارد (شهردار تهران) میتوان ایدههای او را درباره چگونگی حل و فصل مسائل اجتماعی حدس زد و بلافاصله به موضوع حجاببانها در متروها اشاره کرد. جواب زاکانی به پرسشهای انتظامی شگفتانگیز بود او ادعا کرد ما چیزی به عنوان حجاببان نداریم. این جواب باعث تعجب همه اقشار جامعه شد و مردم در فضای مجازی با انتشار عکسها و ویدیوهایی از حضور حجاببانها در سطح شهر کاری کردند که زاکانی مجبور شود پاسخ خود را اصلاح کند.
صراحت لهجه انتظامی در کنار ادب و متانتی که در پرسش گری دارد باعث شده او ستاره این دوره انتخابات ریاست جمهوری باشد. چه آن که او در طول میزگردهای فرهنگی بخشی از وظایف مجریان برنامه را هم انجام میدهد. در واقع این وظیفه مجریان برنامههای تلویزیونی است که این سوالات چالش برانگیز را از کاندیداهای ریاست جمهوری بپرسند اما سختگیریهای سازمان صدا و سیما چنان مجریان را محافظهکار کرده است که انتظامی مجبور است با طرح این پرسشها وظیفه ذاتی مجریان برنامههای سیاسی را هم به آنها یادآور شود.
با نگاهی به صفحات مجازی حسین انتظامی متوجه میشویم که صراحت و متانت این روزنامهنگار باسابقه چقدر مورد توجه مردم قرار گرفته است. کامنتهای ستایشآمیز مردم نشان میدهد چقدر جای صراحت در سازمان صدا و سیما خالی است.
برخلاف باوران مدیران این سازمان که صراحت و شفافیت را جز وظایف ذاتی رسانه ملی نمیدانند انتظامی ثابت کرد تنها در سایه صراحت و شفافیت است که میتوان اعتماد از دست رفته مردم نسبت به سازمان صدا و سیما را به این سازمان برگرداند. والا صرف بودجههای هنگفت و ساخت برنامههای ایدئولوژیکی چون جهان آرا نه تنها کمکی به جذب مخاطب توسط این سازمان نمیکند بلکه باعث دلزدگی مردم هم میشود.