معرفی سیستم ضدهوایی مانتیس
رویداد۲۴ حسین فلاحی: مانتیس (MANTIS) یک سیستم دفاع هوایی بسیار کوتاه برد است که برای حفاظت از پایگاه‌های عملیاتی ارتش آلمان در افغانستان توسعه یافته بود. سیستم دفاع هوایی کاملاً خودکار ۳۵ میلی متری که قبلاً با نام NBS C-RAM (ضد راکت، توپخانه و خمپاره) شناخته می‌شد، توسط راین متال برای بوندسوهر آلمان (ارتش یا نیروی دفاعی آلمان) توسعه یافته است.
سیستم حفاظت نیروی برد کوتاه مانتیس برای شناسایی، ردیابی و شلیک پرتابه‌ها در فاصله نزدیک از پایگاه هدف طراحی شده است. مانتیس بخش مهمی از برنامه جامع دفاع هوایی SysFla ارتش بوندسوهر را در آینده نشان می‌دهد.
سفارشات و تحویل مانتیس
دولت آلمان در ماه می ۲۰۰۹ دو سیستممانتیس را برای بوندسوهر از راین متال سفارش داد. این شرکت مهمات را برای سیستم‌های حفاظتی تحت قراردادی به ارزش حدود ۱۳.۴ میلیون یورو تامین کرد.
سامانه‌های بوندسوهر در سال ۲۰۱۱ به ارتش آلمان تحویل داده شد. نیروی هوایی آلمان در نوامبر ۲۰۱۲ سامانه دفاع هوایی مانتیس را به طور رسمی تحویل گرفت.
حذف تدریجی سامانه‌های پدافند هوایی متحرک رولاند و گپارد، برای بوندس‌ور در زمینه پدافند هوایی کوتاه تا بسیار کوتاه برد محدودیت ایجاد می‌کرد. این سیستم دفاعی هوایی سبک وزن راین متال تضمین می‌کند که این فناوری می‌تواند تا سال ۲۰۲۵ حفظ شود. به‌عنوان یک ارائه‌دهنده سیستم دفاعی بسیار کوتاه برد، طرح راین متال خواستار طیف وسیعی از توپ‌های خودکار و موشک‌های هدایت‌شونده و در آینده نزدیک، تسلیحات لیزری با انرژی بالا است.
توسعه سیستم ضد هوایی مانتیس
بوندسوهر فاقد سیستم‌های تسلیحاتی برای مقابله با پرتابه‌های کوچک بود. پس از حملات متعدد شورشیان و طالبان به پایگاه‌های ارتش آلمان در مزار شریف و قندوز توسعه این سیستم آغاز شد.
سیستم مانتیس بر اساس سیستم تفنگ دفاع هوایی اسکای شیلد از راین متال ساخته شده است. اسکای شیلد یک سیستم دفاع هوایی کوتاه برد زمینی مدولار است که با ویژگی‌های خودکار و انعطاف پذیر طراحی شده است و به راحتی قابل حمل است.
مانتیس در مدت ۱۲ ماه به نمایندگی از اداره فدرال فناوری دفاع و تدارکات آلمان توسعه یافت. در تابستان ۲۰۰۸ این سیستم در شرایط عملیاتی در ترکیه با موفقیت آزمایش شد.
مانتیس به طور خاص برای دفاع از پایگاه‌های عملیاتی و محافظت از سایر تاسیسات نظامی آسیب پذیر در برابر حملات موشکی، توپخانه و خمپاره طراحی شده است.
اولین واحد مانتیس کاملاً کاربردی در ژانویه ۲۰۱۰ به واحد لوفت وافه آلمان تحویل داده شد. این واحد برای محافظت از پایگاه‌های عملیاتی ارتش آلمان در افغانستان در سال ۲۰۱۱ مستقر شد. سیستم دوم برای آموزش کارکنان تعمیر و نگهداری در مورد عملیات سیستم مورد استفاده قرار گرفت.
تسلیحات ضد هوایی مانتیس
مانتیس مجهز به شش تفنگ خودکار ۳۵ میلی متری، دو واحد حسگر و یک واحد کنترل زمینی فرماندهی مرکزی است. سیستم حسگر متشکل از رادار، افکتور‌ها و حسگر‌های الکترواپتیکی نصب شده در محیط پایه است. سیستم حفاظتی مانتیس کاملاً خودکار است و ۲۴/۷ کار می‌کند. یک حسگر راداری در سیستم کنترل، موشک‌هایی را که از فاصله حدود ۳ کیلومتری به یک پایگاه شلیک می‌شود، شناسایی می‌کند. فرآیند خودکار اسلحه‌ها را قادر می‌سازد تا در مسیر پرواز محاسبه شده فوراً به سمت تهدید شلیک کنند. این اسلحه‌ها قادر به شلیک ۱۰۰۰ گلوله در دقیقه هستند.
شلیک این اسلحه‌ها بر اساس مهمات با قابلیت برنامه‌ریزی و انفجار هوایی پیشرفته است که توسط سلاح‌ها و مهمات راین متال توسعه داده شده است. این مهمات دارای محموله ۱۵۲ گلوله تنگستن است که هر کدام ۳.۳ گرم وزن دارند.
فناوری AHEAD توانایی تفنگ پدافند هوایی را برای ردیابی و انهدام اهداف هوایی فراهم می‌کند. اسلحه مانتیس ۲۴ گلوله با سرعت بالا در نقطه رهگیری هدف شلیک می‌کند.
پرتابه‌های تفنگ از طریق یک القاگر الکترومغناطیسی برنامه ریزی می‌شوند. این فناوری پرتابه‌ها را به ۱۵۲ پرتابه فرعی ثابت شده با چرخش فلز تنگستن سنگین بر اساس یک تایمر الکترونیکی فعال و جدا می‌کند.
پرتابه‌های فرعی ۳.۳ گرمی هر کدام یک ابر فلزی مخروطی شکل کشنده را در مسیر پرواز هدف ورودی تشکیل می‌دهند. زمان پاسخگویی سیستم برای شناسایی و شلیک هدف ۴.۵ ثانیه پیش بینی می‌شود. سیستم کنترل مانتیس همچنین قادر است موقعیت مهاجمان را به همراه مسیر پرواز و نقطه برخورد ردیابی کند.
اسلحه هفت تیر ۳۵ میلی متری با کارایی بالا با مهمات انفجاری AHEAD همچنین می‌تواند در چندین سیستم دفاع هوایی از جمله اسکای شیلد ادغام شود. این اسلحه‌ها از سال ۱۹۹۶ در عملیات‌های موفقیت آمیز در کشور‌های ناتو استفاده شده است.
مشخصات فنی کلی مانتیس
نوع: سیستم دفاع هوایی بسیار کوتاه برد
طراح و سازنده: راین متال
مشتری: بوندسوره (ارتش دفاعی) آلمان
آغاز توسعه: مارس ۲۰۰۷
هزینه توسعه: ۴۸ میلیون یورو
سال سفارش: می ۲۰۰۹
تحویل: ۲۰۱۱
