رویداد ۲۴| حسین فلاحی: گفته می‌شود که رژیم صهیونیستی از وسیله‌ای به نام هگزاکوپتر برای ترور اسماعیل هنیه در تهران استفاده کرده است. حال این سوال مطرح می‌شود که اساسا این سلاح چیست و چگونه کار می‌کند؟
هگزاکوپترها با شش روتور و قابلیت‌های هوایی پیشرفته خود به گزینه‌ای محبوب در میان علاقه‌مندان به هواپیما‌های بدون سرنشین و حرفه ای‌ها تبدیل شده اند. در این مقاله، ما به دنیای پهپاد‌های هگزاکوپتر می‌پردازیم و طراحی، عملکرد و کاربرد‌های عملی آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
پهپاد هگزاکوپتر یک هواپیمای چند روتور است که مجهز به شش بازو است که هر یک دارای یک موتور و یک پروانه است. این پیکربندی در مقایسه با کوادکوپتر‌هایی که دارای چهار موتور هستند، پایداری، ظرفیت بالابری را افزایش می‌دهد. هگزاکوپترها اغلب در عکاسی هوایی و فیلمبرداری حرفه‌ای و همچنین برای کاربرد‌های صنعتی مختلف مانند نقشه برداری و بازرسی استفاده می‌شوند.
یکی از مزایای کلیدی پهپاد هگزاکوپتر، پایداری آن در پرواز است. روتور‌های اضافی باعث ایجاد افزونگی می‌شوند و به پهپاد اجازه می‌دهند حتی در صورت خرابی یک یا چند موتور در هوا باقی بماند. این پایداری هگزاکوپترها را برای گرفتن فیلم‌های هوایی مطلوب و با کیفیت حرفه‌ای ایده آل می‌کند. هگزاکوپترها همچنین به لطف موتور‌ها و پروانه‌های اضافی، ظرفیت بار بالاتری نسبت به کوادکوپتر‌ها دارند. این باعث می‌شود آن‌ها برای حمل دوربین‌ها و تجهیزات سنگین‌تر مناسب باشند و در بین فیلمسازان و عکاسان حرفه‌ای محبوبیت پیدا کنند.
پهپاد هگزاکوپتر دارای شش بازو است که هر یک به یک موتور و یک پروانه مجهز هستند. انرژی موتور‌ها توسط یک باتری که معمولا در مرکز پهپاد قرار دارد تامین می‌شود. یک هگزاکوپتر با استفاده از شش موتور برای تولید بالابر و کنترل حرکت خود در هوا کار می‌کند. با تغییر سرعت هر موتور، پهپاد می‌تواند کج شود، بچرخد و در جهت دلخواه حرکت کند. این پهپاد با استفاده از فرستنده‌ای کنترل می‌شود که سیگنال‌هایی را به کنترلر پرواز می‌فرستد، که به نوبه خود سرعت موتور را برای کنترل حرکت پهپاد تنظیم می‌کند.
یک پهپاد هگزاکوپتر می‌تواند تا حدی که حداکثر ارتفاع مجاز است پرواز کند، که معمولاً با عواملی مانند عمر باتری، شرایط آب و هوایی و محدودیت‌های نظارتی تعیین می‌شود. به طور کلی، پهپاد‌های مصرفی، از جمله هگزاکوپترها، در بسیاری از کشور‌ها به پرواز در زیر ۴۰۰ فوت (حدود ۱۲۰ متر) محدود می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که از هواپیما‌های سرنشین دار دور می‌مانند. با این حال، در شرایط ایده آل، با یک هگزاکوپتر به اندازه کافی قدرتمند، از نظر تئوری می‌تواند به ارتفاعات چند هزار پا برسد. هگزاکوپتر‌های درجه حرفه‌ای که برای کاربرد‌های تخصصی مانند نقشه برداری یا عکاسی هوایی استفاده می‌شوند، ممکن است حداکثر قابلیت ارتفاع بالاتری داشته باشند، اما همچنان مشمول مقررات و ملاحظات ایمنی هستند.
برد یک هگزاکوپتر، مانند هر پهپاد، به عوامل متعددی مانند نوع فرستنده و گیرنده مورد استفاده، زمین و هرگونه تداخل احتمالی بستگی دارد. به طور کلی، اکثر هگزاکوپتر‌های مصرف کننده در شرایط بهینه بردی در حدود ۱ تا ۳ کیلومتر دارند. با این حال، برخی از هگزاکوپتر‌های درجه حرفه‌ای می‌توانند بردی بیش از ۵ کیلومتر یا بیشتر داشته باشند.
یک هگزاکوپتر دارای شش موتور است. "هگزا" در هگزاکوپتر نشان می‌دهد که دارای شش بازو است که هر یک دارای یک موتور و پروانه است. این پیکربندی در مقایسه با کوادکوپتر‌هایی که دارای چهار بازو و موتور هستند، قدرت بالابری و پایداری بیشتری را برای هگزاکوپتر فراهم می‌کند.
تفاوت اصلی بین هگزاکوپتر و اکتاکوپتر در تعداد روتور‌ها است. هگزاکوپترها شش روتور دارند در حالی که اکتاکوپتر‌ها هشت روتور دارند. هگزاکوپترهمانطور که از نامش پیداست، یک هگزاکوپتر دارای شش موتور و پروانه است. این پیکربندی پایداری و ظرفیت بالابری خوبی را ارائه می‌کند و برای کار‌هایی که به قدرت کمی بیشتر از کوادکوپتر نیاز دارند، مانند حمل دوربین‌های سنگین‌تر برای عکاسی یا فیلمبرداری حرفه‌ای، مناسب است. در مقابل اکتاکوپتر یک هشت کوپتر دارای هشت موتور و پروانه است. این طراحی در مقایسه با یک هگزاکوپتر، پایداری و ظرفیت بالابری بیشتری را فراهم می‌کند. اکتاکوپتر‌ها اغلب برای کاربرد‌های سنگین مانند فیلمبرداری هوایی با دوربین‌های بزرگ سینمایی یا حمل محموله‌های سنگین برای مقاصد صنعتی استفاده می‌شوند.