رویداد۲۴| مازیار وکیلی: کارتل‌های مواد مخدر علی رغم نقش مخربی که در زندگی بشر دارند به لحاظ دراماتیک سوژه‌های جذابی برای ساخت فیلم هستند. برخی از سران کارتل مواد مخدر مانند پابلو اسکوبار به قدری مشهور و معروف شدند که جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ عامه غرب پیدا کردند. از طرف دیگر روابط بین قاچاقچیان مواد مخدر و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند یک رابطه دو سویه بوده که دست کارگردانان را برای ساخت آثار انتقادی در این حوزه باز می‌گذارد. هم چنین پلیس‌هایی که به دنبال قاچاقچیان مواد مخدر می‌گردند یکی از بهترین سوژه‌های برای ساخت تریلر‌های پرهیجان هستند. در این مطلب نگاهی انداخته‌ایم به پنج فیلم مهمی که درباره کارتل‌های مواد مخدر ساخته شده‌اند.
صورت زخمی یکی از مشهورترین فیلم‌هایی است که در هالیوود درباره کارتل‌های مواد مخدر ساخته شده است. فیلم داستان یک مهاجر کوبایی بنام تونی مونتانا است که بعد از اجازه فیدل کاسترو مبنی بر مهاجرت کوباییان به آمریکا موفق می‌شود به فلوریدا بیاید. او خیلی زود موفق می‌شود کارتل مواد مخدر خود را بنا کند و به یکی از غول‌های قاچاق مواد مخدر تبدیل شود. فیلمنامه درخشان اُلیور استون در کنار بازی استثنایی آل پاچینو از مهم‌ترین عوامل جذابیت این فیلم هستند. از طرف دیگر دی پالما موفق می‌شود سقوط و انحطاط یک انسان را در قالب شخصیت تونی مونتانا نمایش دهد. این نگاه متفاوت نویسنده و کارگردان باعث شده فیلم ابعاد تراژیکی پیدا کند که در نوع خود کم نظیر است.
استیون سودربرگ از آن دسته کارگردانانی است که در همه ژانر‌های ممکن فیلم ساخته است، اما هیچ گاه نتوانسته موفقیت فیلم قاچاق را تکرار کند. قاچاق که از روی یک سریال انگلیسی به همین نام ساخته شده است داستان یک قاضی محافظه کار آمریکایی را روایت می‌کند که توسط رئیس جمهور آمریکا منصوب می‌شود تا مبارزه علیه قاچاق مواد مخدر را رهبری کند. اما ناگهان متوجه می‌شود که دخترش اعتیاد دارد. قاچاق فیلمی درخشان، با ساختار روایی پیچیده و کارگردانی اُستادانه است.
بیشتر بخوانید: بهترین فیلم های جاسوسی براساس واقعیت
همین سطح بالای اثر هم بود که باعث موفقیت فیلم و کسب چند جایزه اُسکار از جمله فیلمنامه اقتباسی و کارگردانی شد. سودربرگ در این فیلم می‌کوشد به رابطه سیاست و قاچاق مواد مخدر بپردازد و نشان دهد گاهی این سیاست است که باعث رشد و گسترش کارتل‌های مواد مخدر می‌شود. فیلم یک بنسیو دل تورو درخشان دارد که بازی کم نظیری از خود ارائه می‌دهد و با بازی در همین فیلم اُسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت می‌کند.
برادران کوئن یکی از مشهورترین کارگردانان تاریخ سینمای جهان هستند که در کنار جیم جارموش و کوئنتین تارانتینو مثلث کارگردانان پست مدرن آمریکایی را تشکیل می‌دهند. جایی برای پیرمرد‌ها نیست ظاهراً قرار بوده یک نئو وسترن باشد، اما خیلی زود تبدیل به یک اکشن مواد مخدری می‌شود. مثل همه فیلم‌های برادران کوئن در جایی برای پیرمرد‌ها نیست هم شاهد هستیم که یک کار اشتباه حوادث بعدی را رقم می‌زند. در این فیلم یک معامله مواد مخدر که به درستی پیش نمی‌رود باعث بروز فجایع بعدی می‌شود. این فیلم سرانجام اُسکار را برای برادران کوئن به ارمغان آورد و جایگاه بازیگری خاویر باردم را چند پله ارتقا داد تا او هم با بازی در همین فیلم اُسکاری که حقش بود را تصاحب کند.
پایان کشیک ظاهراً داستان دو پلیس معمولی است که در لس آنجلس مشغول انجام وظیفه هستند. اما زمانی که یک تصادف باعث می‌شود آن‌ها متوجه عملیات یک کارتل مواد مخدر مکزیکی شوند همه چیز تغییر می‌کند. پایان کشیک یکی از آن فیلم‌های کمتر شناخته شده این لیست است. اما این شهرت کم به این معنی نیست که ما با فیلم بی کیفیتی رو به رو هستیم. بلکه برعکس این فیلم یک تریلر اکشن بسیار جذاب و موفق است که به تماشاگر نشان می‌دهد خشونت چطور خشونت بیشتر را به دنبال دارد. جیک جلینهال ستاره این فیلم است و با بازی قدرتمندانه خود در نقش پلیسی نه چندان محترم توانایی بالایش در بازیگری را به رخ می‌کشد.
برخی از منتقدان سیکاریو را بهترین اکشن هزاره جدید دانسته‌اند و برخی دیگر از آن به عنوان فیلمی ملال آور و کشدار یاد کرده‌اند. اما یک نکته قطعی است، هیچ فیلمی به اندازه این فیلم نتوانسته خشونت و سبعیت کارتل‌های مواد مخدر را به تماشاگر نشان دهد. کارگردانی پر جزئیات ویلنوو در کنار داستان پرتنشی که قابلیت این را دارد تا تماشاگر را غافلگیر کند مهم‌ترین سرمایه‌های سیکاریو برای نمایش خشونت و سبعیت کارتل‌های مواد مخدر هستند. بازی استثنایی سه بازیگر اصلی فیلم خصوصاً امیلی بلانت باعث شده تا این فیلم به لحاظ بازیگری هم فیلم متفاوتی باشد. تماشاگران با فیلم ارتباط خوبی برقرار کردند. این ارتباط به قدری خوب بود که باعث شد قسمت‌های دوم و سوم این فیلم هم ساخته شود.