رویداد۲۴ حسین فلاحی: کرار (به انگلیسی: Striker) جدیدترین تانک جنگی اصلی ایران (MBT) است. این یکی از اولین نمونه های کاملاً تولید شده توسط ایران است و اولین بار در سال 2016 رونمایی شد و در سال 2020 به طور رسمی وارد خدمت شد. این تانک بر اساس T-72 شوروی تولید شده و شکل خارجی آن الهام گرفته از مدرن ترین T-90 روسیه است. با وجود این، ایران هرگونه دخالت روسیه در ساخت این خودروی جنگی را رد می کند.

Karrar یک نوسازی ارزان برای ناوگان منسوخ T-72 ایران است که قصد دارد آنها را با اصلاحات کوچک در خط تولید رقابتی نگه دارد. ایران با فروش تسلیحات به برخی از گروه‌ها در جنگ داخلی سوریه و همچنین درگیر شدن در جنگ علیه داعش در عراق، متوجه شد که مدل‌های اولیه تولید T-72 که در خدمت بودند آن کارایی لازم در میادین جنگ را ندارند. بنابراین ایران تصمیم به خرید تانک های مدرن تری گرفت.

در دسامبر 2015، فرمانده نیروی زمینی ایران، سردار سرتیپ احمدرضا پوردستان، اعلام کرد که ایران علاقه مند به خرید تی-90 از روسیه است. هدف از این کار، تجهیز ایران به شیوه‌ای سازگار با محیط جنگی مدرن‌تر، در پیش‌بینی پایان تحریم‌های سازمان ملل بود.

دو ماه بعد، خود پوردستان عقب نشینی کرد و اعلام کرد که ایران دیگر علاقه ای به خرید تانک های روسی ندارد زیرا می تواند یک MBT با قابلیت های برابر تولید کند. ارتش ایران ساخت خودروی جدید مبتنی بر تی-72 اما با سیستم های پیشرفته تر را آغاز کرد.

نمونه اولیه تانک کارار

کرار که توسط سازمان صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران طراحی شده است، برای اولین بار در آگوست 2016 رونمایی شد. در تاریخ 21 اسفند 1396 توسط سردار سرتیپ حسین دهقان وزیر دفاع ایران اعلام شد که خط مونتاژ کرار ساخته شده است. به زودی در مجتمع صنعتی دفاع بنی هاشم ساخته می شود. در آنجا تولید 800 تانک جدید در سال 2018 آغاز خواهد شد.

بیشتر بخوانید:

شعاع تخریب موشک های ایران

مشخصات فنی موشک بالستیک سجیل

موشک بالستیک چیست؟

نمونه اولیه در تهران به عموم مردم ارائه شد و دارای یک استتار متمایز دو رنگ مشکی و خاکستری روشن و یک آستین زره فلزی برای محافظت از لوله تفنگ بود.

جدای از این ویژگی‌ها، نمونه اولیه کرار در ترتیب آجرهای زره ​​واکنش‌گر انفجاری (ERA) روی برجک، چیدمان پرتاب‌کننده‌های دود و ایستگاه‌های کنترل از راه دور متفاوت روی برجک با نمونه معمولی کارار متفاوت بود.

طراحی تانک کرار

برجک

به گزارش رویداد۲۴ کرار دارای یک برجک جوشی شش ضلعی است که فرمانده تانک در سمت راست با یک گنبد و توپچی در سمت چپ با دریچه قرار دارد.

گنبد فرمانده دارای هشت پریسکوپ برای دید 360 درجه و یک پریسکوپ تثبیت شده مستقل است که به توپ ضد هوایی متصل است. پریسکوپ ها دارای یک دوربین مادون قرمز روز/شب هستند که به فرمانده این امکان را می دهد که در هر شرایط نوری و آب و هوایی، میدان نبرد را بررسی کند

توپچی دارای یک اپتیک جلو با دوربین های روز و شب در سمت چپ برجک و یک اپتیک کمکی کوچکتر در جلوی دریچه خود است. دید توپچی دارای دو در کوچک است که می توان آن را در برابر گلوله، گرد و غبار و ترکش بسته کرد.

دید توپچی، با دوربین های روز و شب. در سمت راست آن دید توپچی کمکی قرار دارد و پشت آن پریسکوپ مستقل فرمانده با دوربین های روز، شب و مادون قرمز قابل مشاهده است. دریچه توپچی دارای یک در کوچک گرد است که می تواند مانند T-90 های روسی برای تهویه بیشتر در عملیات های بیابانی یا نصب کیت اسنورکل باز شود. این نشان می دهد که Karrar همچنین دارای قابلیت نصب کیت غواصی برای عبور از برخی از بدنه های آبی است.

نمای بالای برجک کرار. پایه مسلسل ضد هوایی، گنبد فرمانده در سمت راست، دریچه ای که برای بیرون انداختن بدنه های مصرف شده استفاده می شود، دریچه توپچی، و دریچه کوچکتر روی کیت اسنورکل قابل مشاهده است. دید توپچی همچنین دارای یک نورافکن در سمت راست است که می توان از آن در عملیات شبانه استفاده کرد.

پریسکوپ فرمانده و دید توپچی به سیستم کنترل آتش تانک (FCS) متصل است که همراه با زیرسیستم های دیگر مانند بادسنج نصب شده روی برجک و مسافت یاب لیزری (که در بالای اسلحه نصب شده است)، محاسبه شلیک را محاسبه می کند. برای ضربه زدن به یک هدف با حداکثر دقت، چه ثابت و چه متحرک، در طول روز یا شب مورد نیاز است.

یک منبع روسی ادعا می کند که برخی از عناصر FCS بر اساس فناوری غربی نصب شده بر روی تانک های به ارث رسیده پس از انقلاب ایران، مانند Chieftain Mark 3P و 5P (به فارسی P) و M60A1 Patton توسعه یافته است. به دلایل محرمانه محرمانه و به دلیل عدم امکان جمع آوری اطلاعات عینی در مورد کرار، این گفته قابل تایید نیست.

بدنە ضد آب شناور

بدنه به سه قسمت تقسیم می شود: محفظه موتور در عقب، چرخ و فلک لودر اتوماتیک و سبد برجک در وسط، و محفظه راننده در جلو.

در بالای راننده یک دریچه و در جلو یک پریسکوپ وجود دارد. دو دوربین به یک نمایشگر متصل هستند، احتمالا با قابلیت روز/شب. یکی در جلو و دیگری در عقب برای مشاهده واضح وضعیت اطراف تانک. برای رانندگی در شب از دو چراغ جلو LED استفاده می شود.

داده های خودرو و عملکرد مانند سرعت، مصرف سوخت، برد، دور موتور و غیره برای نظارت بر روی نمایشگر نمایش داده می شود. این نمایشگر همچنین یک نقشه GPS از محل کار Karrar را نشان می دهد که به راننده امکان می دهد بهترین راه را برای رسیدن به مقصد انتخاب کند.

از نظر بیرونی، بدنه کرار بسیار یادآور T-72 یا T-90 به روز شده است که اکثر اجزای مکانیکی را با آن مشترک است. از آنجایی که مجتمع صنعتی دفاع بنی هاشم قبلاً تحت لیسانس T-72S را تولید می کرد، ایرانی ها فقط خط مونتاژ برجک را اصلاح کردند و خط تولید بدنه ها را با تغییرات اندکی حفظ کردند.

زره

زره طبق اطلاعات رسمی ایران از مواد مرکب تشکیل شده است. این اطلاعات توسط منابع عکاسی که در شبکه های اجتماعی منتشر شده و برجک کرار در حال ساخت را به تصویر می کشد، تایید شده است. فضای آزاد برای مواد کامپوزیتی بین دو لایه فولاد بالستیک در قوس جلویی در اینها به خوبی قابل مشاهده است.

علاوه بر زره کامپوزیت، آجرهای Explosive Reactive Armor در جلو و کناره‌های بدنه و برجک نصب شده‌اند.

موتور و سیستم تعلیق

مانند بدنه، به نظر می رسد که سیستم تعلیق نسبت به T-72 تغییری نکرده است، با 6 چرخ جاده در هر طرف که به میله های پیچشی، یک چرخ دنده عقب و یک چرخ بیکار جلو متصل است.

در سمت چپ، مسیر لاستیکی دو پایه دار از نوع کرار اول است. در سمت راست، مانند T-72 قبلی، مسیرهای تک پین با پین های لاستیکی در Karrar تولیدی وجود دارد. این احتمال وجود دارد که تصمیم به استفاده از مسیرهای قدیمی به دلیل تلاش برای کاهش هزینه ها همراه با حذف پوشش فلزی از توپ باشد. همچنین ممکن است به این دلیل اجرا شده باشد که خط تولید پیست های جدید با تولید همراه نبوده و برای تسریع در ورود به سرویس، ترجیح داده شد که فعلاً مسیرهای قدیمی حفظ شود.

اطلاعات زیادی در مورد این موتور منتشر نشده است و منابع ایرانی ادعا می کنند که این موتور دیزلی با قدرت 1200 اسب بخار است.

طی بازدید از کارخانه ای که کرارها توسط مقامات ایرانی امی تولید می شود، در برگه ای که روی یک کارار قرار داده شده بود، آمده بود که موتور تانک 1000 اسب بخار قدرت دارد.

این موضوع تردیدهایی را برای تحلیلگران ایجاد کرده است. 1000 اسب بخار برای وسیله نقلیه ای مانند Karrar که 51 تن وزن دارد، کاملاً کافی نیست. برای مقایسه، T-90MS "Tagil" روسی، با وزن 48 تن، دارای موتور V-92S2F2 است که حداکثر 1130 اسب بخار قدرت را ارائه می دهد.

تسلیحات اصلی

تسلیحات اصلی کرار یک توپ 125 میلی متری صاف است که از 2A46M L.48 شوروی گرفته شده است. این دستگاه حدود 2.5 تن وزن دارد و می تواند هر نوع پرتابه ای را که برای توپ 125 میلی متری شوروی ساخته شده است شلیک کند.

نمونه اولیه Karrar مجهز به آستین زرهی ورق فلزی بود که به نظر نمی رسد کاربرد واقعی دیگری جز زیبایی صرف داشته باشد. در خودروهای تولید سریال حذف شده است. حداکثر ارتفاع توپ 14+ و فرورفتگی -6 درجه است.

متاسفانه اطلاعاتی در مورد لودر اتوماتیک وجود ندارد. می توان فرض کرد که این یک مشتق از مورد استفاده شده توسط T-72 است. تفاوت کرار با T-72 در این است که برای تانک ایرانی، مهماتی که نمی‌توان در داخل چرخ و فلک قرار داد، در شلوغی برجک عقب قرار می‌گیرد و نه در محفظه خدمه.

نتیجه گیری

جمهوری ایران پس از منسوخ شدن نسخه‌های اولیه T-72 در درگیری‌های خاورمیانه، تصمیم گرفته است ناوگان T-72 خود را به روشی ارزان ارتقا دهد. Karrar بدنه T-72 را تقریباً بدون تغییر نگه می دارد، اما به یک برجک جدید، سیستم کنترل آتش و زره مجهز است. این یک راه ساده برای نگه داشتن T-72 برای مدت طولانی است.