رویداد ۲۴| حسین فلاحی: هویتزر خودکششی کروسیدر (Crusader) در ارتش ایالات متحده به عنوان جایگزینی برای پالادین در دستور کار قرار گرفت اما در مه ۲۰۰۲، برنامه کروسیدر رسماً توسط وزارت دفاع خاتمه یافت، زیرا نیاز‌های امنیتی در حال تکامل قرن بیست و یکم از جمله تحرک و دقت را برآورده نمی‌کرد.

در آگوست ۲۰۰۲، یونایتد دیفنس، پیمانکار اصلی پروژه و جنرال داینامیکس، به عنوان پیمانکار فرعی، فسخ رسمی را دریافت کردند که به تمام کار‌های بیشتر روی این برنامه ۱۱ میلیارد دلاری پایان داد. یونایتد دیفنس بعداً قراردادی برای تولید یک توپ سبک‌تر و قابل استقرار منعقد کرد.

آزمایش کروسیدر 

آزمایشات شلیک مستقیم  کروسیدر در فوریه ۲۰۰۰  در آریزونا آغاز شد و در نوامبر ۲۰۰۰ سرعت شلیک ۱۰.۴ گلوله در دقیقه به دست آمد. این سیستم با موفقیت بررسی طراحی اولیه خود را در نوامبر ۲۰۰۱ به پایان رساند. اولین نسخه‌های تولیدی در سال ۲۰۰۶ قرار بود و قرار بود در سال ۲۰۰۸ وارد خدمت شود. برنامه کروسیدر توسط تیم کروسیدر  به رهبری یونایتد دیفنس انجام می‌شد.

سیستم توپخانه کروسیدر به منظور افزایش بقا، مرگ و میر و تحرک و استقرار آسان‌تر و پایدارتر از سیستم‌های فعلی در نظر گرفته شده بود. یک باتری ۶ صلیبی می‌تواند ۱۵ تن مهمات را در کمتر از پنج دقیقه تحویل دهد.

دفاع یونایتد وزن و اندازه وسیله نقلیه را از ۶۰ تن به ۳۸ تن به ۴۱ تن کاهش داد و به جای یکی از آنها، دو وسیله نقلیه را با هواپیما‌های C-۵ یا C-۱۷ حمل کرد. این امر به هویتزر اجازه داد تا برای ماموریت‌های پشتیبانی آتش به راحتی در دسترس باشد.

کروسیدر از دو خودرو تشکیل شده است، هویتزر خودکششی XM۲۰۰۱، ۱۵۵ میلی متری و خودروی زرهی تدارکاتی XM۲۰۰۲. سطح بالای اتوماسیون به این معنی است که هویتزر و وسیله نقلیه تامین مجدد هر کدام تنها به سه نفر برای کار با آن نیاز دارند. توپچی‌ها می‌توانند کل فرآیند بارگیری و شلیک را از کابین کامپیوتری تحت حفاظت زرهی و جنگ بیولوژیکی و شیمیایی هسته‌ای کنترل کنند. علاوه بر سیستم ردیابی فعلی، خودروی تدارکاتی زرهی کروسیدر در یک نوع چرخدار نیز عرضه می‌شود.

هویتزر خودکششی XM۲۰۰۱

هویتزر خودکششی ۱۵۵ میلی‌متری کروسیدر XM۲۰۰۱، دارای حمل و شلیک کاملاً خودکار مهمات است که امکان شلیک ۴۸ گلوله داخل هواپیما را با سرعت حداکثر ده گلوله در دقیقه تا برد بیش از ۴۰ کیلومتر فراهم می‌کند. اولین دور یک ماموریت را می‌توان در ۱۵ تا ۳۰ ثانیه شلیک کرد. کروسیدر  همچنین دارای قابلیت شلیک چندین گلوله برای رسیدن به ضربه همزمان بر روی هدف است. یک خودروی صلیبی می‌تواند تا هشت گلوله را برای اصابت به یک هدف به طور همزمان شلیک کند. سیستم کنترل آتش دیجیتال راه حل‌های شلیک جداگانه برای هر یک از هشت پرتابه را محاسبه می‌کند.

خودروی تامین کننده XM۲۰۰۲

کروسیدر توسط خودروی تامین مهمات XM۲۰۰۲ که مجهز به یک زیرسیستم کنترل مهمات کاملاً خودکار است، تامین می‌شود. این به خدمه سه نفره تدارکات مجدد اجازه می‌دهد تا ۴۸ گلوله مهمات و سوخت را به صورت خودکار در کمتر از ۱۲ دقیقه به هویتزر منتقل کنند. خود خودروی تامین کننده را می‌توان در کمتر از ۶۰ دقیقه به طور کامل با سوخت و ۱۱۰ گلوله بارگیری کرد.

فرماندهی و کنترل کروسیدر

مرکز فرماندهی کروسیدر مجهز به سیستم‌های تاکتیکی داخل هواپیما از جمله کمک‌های تصمیم‌گیری و کمک‌های موقعیت و ناوبری پیشرفته و یک سیستم خودکار شناسایی دوست یا دشمن است.

کروسیدر اطلاعات میدان جنگ را از طریق سیستم پیشرفته داده تاکتیکی توپخانه میدانی ارسال و دریافت می‌کند و می‌تواند مستقیماً با سایر خودرو‌های جنگی ارتباط برقرار کند. شبکه انتقال داده ایمن به صورت دیجیتال هویتزر، وسیله نقلیه تامین کننده و بقیه میدان جنگ را به هم متصل می‌کند تا به هر وسیله نقلیه آگاهی موقعیتی در زمان واقعی بدهد.

تسلیحات کروسیدر آمریکا

کروسیدر می‌تواند هر نوع گلوله‌ای از جمله گلوله‌های انفجاری بالا، فسفر سفید و دود، مهمات متعارف بهبود یافته دو منظوره را شلیک کند. سیستم تسلیحات سوخت جامد کروسیدر شامل توپ، پایه تفنگ و سیستم احتراق لیزری است. لوله توپ کروسیدر یکپارچه خنک شده با دیواره میانی است که سرعت آتش بسیار بالایی را امکان پذیر می‌کند.

محفظه و لوله توپ برای به حداقل رساندن سایش و فرسایش، روکش کروم دارند. این محفظه با سیستم پیشرانه سوخت جامد سیستم شارژ توپخانه مدولار سازگار است.

نیروی محرکه کروسیدر

موتور کروسیدر و سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک دارای سرعت جاده‌ای تا ۶۷ کیلومتر در ساعت در مناطق شهری و سرعت ۴۸ کیلومتر در ساعت در مناطق برون شهری است. گیربکس امکان برنامه ریزی خودکار سرعت موتور و نسبت انتقال را برای مصرف سوخت فراهم می‌کند. سیستم رانندگی دارای کمک‌های تصمیم گیری درایو با سیم، ناوبری موقعیتی و برنامه ریزی حرکت است.

ارتش ایالات متحده موتور‌ها و سیستم‌های بین‌المللی هانیول و جنرال الکتریک را برای توسعه یک موتور توربین گازی جدید LV۱۰۰-۵ برای کروسیدر، مشترک با تانک اصلی جنگ M۱A۲، به عنوان بخشی از برنامه موتور مشترک آبرامز / صلیبی انتخاب کرد. موتور جدید سبک‌تر و کوچک‌تر با شتاب‌گیری سریع، عملکرد آرام‌تر و بدون اگزوز است.

مشخصات فنی کلی کروسیدر 

خدمه: سه (فرمانده، راننده و توپچی)

توسعه دهنده: یونایتد دیفنس

پیمانکار فرعی: جنرال داینامیکس

وضعیت: هرگز وارد خدمت نشد

طول: ۷.۵۳ متر

عرض: ۳.۳۱ متر

ارتفاع: ۳ متر

وزن: ۴۳ تن

موتور: توربین LV۱۰۰-۵

قدرت: ۱۵۰۰ اسب بخار

حداکثر سرعت: ۶۷ کیلومتر در ساعت (در جاده)، ۴۸ کیلومتر در ساعت (برون شهری)