کارلوس کی‌روش و خواب زمستانی در لیگ برتر ایران

رویداد۲۴ در لیست ۲۵ نفره کی‌روش برای بازی با ازبکستان باز برتری با لژیونرها و تعداد بازیکنان شاغل در لیگ‌های خارجی ۱۴ نفر بود و تنها ۱۱ بازیکن از تیم‌های ایرانی به تیم ملی دعوت شده بودند که ۶ بازیکن هم از استقلال بیشترین سهمیه داخلی‌ها را به خود اختصاص داده بودند.

با توجه به درخشش بازیکنان شاغل در لیگ داخلی در جام جهانی روسیه بر‌خلاف پیش‌بینی و تصور کی‌روش و برخی فوتبال‌دوستان، انتظار می‌رفت که سرمربی تیم ملی توجه بیشتری به لیگ برتر کند، اما بازیکنان موفق لیگ برتری حداقل در نخستین لیست سرمربی تیم ملی برای جام ملت‌ها جایی نداشتند. با وجود این با توجه به دعوت ۶ بازیکن استقلال به تیم ملی و تاکید کی‌روش به استفاده از بازیکنان جدید و جوان در دیدار‌های آتی تیم ملی، فوتبال‌دوستان انتظار داشتند کی‌روش در بازی با ازبکستان چهره‌های جدید را برای دقایقی بازی دهد، اما در ترکیب اصلی تیم ملی برای بازی با ازبکستان نه تنها خبری از چهره‌های تازه‌وارد نبود، بلکه در لیست ۱۱‌نفره تنها ۲ بازیکن که در لیگ داخل بازی می‌کنند، حضور داشتند.

ترکیب تیم ملی ایران برای بازی با ازبکستان شامل امیر عابدزاده، مرتضی پور‌علی‌گنجی، مجید حسینی، وریا غفوری، میلاد محمدی، سعید عزت‌الهی، امید ابراهیمی، اشکان دژاگه، علی قلی‌زاده، علیرضا جهانبخش و کریم انصاری‌فرد بود که از این نفرات فقط غفوری و دژاگه بازیکنان شاغل در لیگ برتر و ۹ بازیکن از لژیونر‌ها بودند. حتی در بین بازیکنان تعویضی هم برتری به داخلی‌ها نرسید و از ۶ بازیکن تعویضی منتظری، ترابی و شجاعی شاغل در لیگ ایران بودند و قدوس، طارمی و محرمی در بین لژیونر‌ها قرار داشتند.

حال با این ترکیب و انتخاب این سوال پیش می‌آید که کی‌روش چه اصراری به حضور ۶ بازیکن استقلال در اردو و سفر به ازبکستان داشت، درحالی که قطعا از مدت‌ها پیش ترکیب را چیده بود؟ سرمربی تیم ملی که می‌دانست پرسپولیس و استقلال دیدار‌های مهمی در لیگ قهرمانان آسیا پیش‌رو دارند، چرا حداقل برای این بازی از همه یا برخی ملی‌پوشان آن‌ها چشم‌پوشی نکرد تا بازیکنان سرخابی در اختیار باشگاه‌شان باشند و برای بازی‌های حساس دور برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل حریفان قطری آماده شوند؟ قطعا بازی با ازبکستان برای آماده‌سازی تیم ملی مهم بوده، اما در این میان نباید منافع باشگاه‌ها که به منافع ملی گره خورده، نادیده گرفته شود. آن‌هم در شرایطی که مربیان و مسئولان باشگاه‌های داخلی بیش از باشگاه‌های خارجی با تیم ملی همکاری داشته و دارند.