ورزشکاران ایرانی چطور قربانی دوپینگ می‌شوند؟
در ورزش ایران خیلی از ورزشکاران قربانی دوپینگ می‌شوند. خیلی از آنها از ماده‌هایی استفاده کرده‌اند که نمی‌دانستند دوپینگ محسوب می‌شود و کسی هم نبوده که در آن مقطع از زمان کنارشان باشد تا آنها را آگاه کند.
رویداد۲۴ وقتی همه مدال‌ها و عناوینی که از سال ۱۹۹۸ به این سمت کسب شده بود را از چنگ "نیل آرمسترانگ" دوچرخه‌سوار معروف آمریکایی درآوردند او فقط یک جمله برای دفاع از خودش داشت. صاحب یکی از بزرگ‌ترین پرونده‌های دوپینگ در دنیای ورزش نسبت به داستان عجیب زندگی خودش گفت: «من فقط به خاطر پسرم به دوپینگ اعتراف کردم. در حالیکه تا پیش از این همه چیز تکذیب می‌شد، من به دلیل اصرار فرزندم تصمیم به افشای واقعیت گرفتم.»
این جمله‌ای بود از طرف کسی که اتهام دوپینگ به او وارد شده بود و خودش هم می‌دانست و در نهایت نسبت به این اتفاق اعتراف کرد. در دنیای ورزش همیشه ورزشکارانی بوده اند که بعد از مثبت اعلام شدن تست دوپینگ، خودشان را تحت عنوان "قربانی‌های دوپینگ" معرفی کرده اند. یعنی اینکه آنها بدون اطلاع، از ماده‌ای استفاده کرده و گرفتار سرنوشت عجیبی شده اند. هرچند آرمسترانگ با برچسب یکی از بزرگ‌ترین رسوایی‌های دنیا روی پیشانی خودش هنوز که هنوز است به عنوان یکی از نمونه‌های مشهور دوپینگی در ورزش شناخته می‌شود، اما در این بین ورزشکاران دیگری هم هستند که آوردن اسم‌شان در لیست دوپینگی‌ها، تعجب خیلی‌ها را به همراه دارد.
در همین کشور خودمان هم نمونه‌های زیادی وجود داشتند. از ورزشکارانی که دوپینگ‌شان به صورت رسمی و قطعی مشخص شد تا ورزشکارانی که برخلاف آرمسترانگ و مثل خیلی‌های دیگر اعتقاد داشتند قربانی شدند. از امیر علی‌اکبری تا حسین کیهانی که همین چند وقت پیش خبر دوپینگ او شوک عجیبی به ورزش ایران وارد کرد.
در ورزش ایران برخلاف نمونه‌های دیگر عمدتا ورزشکاران ایرانی خودشان را قربانی دوپینگ معرفی کردند. یعنی همه آنها از ماده‌ای استفاده کردند که نمی‌دانستند دوپینگ محسوب می‌شود و کسی هم نبوده که در آن مقطع از زمان کنارشان باشد.
امیر علی‌اکبری بدون شک مشهورترین ورزشکاری‌ست که همیشه چنین صحبت‌هایی را مطرح کرده و چنین چیزی درباره‌اش شنیده شده. علی‌اکبری چند سال پیش بعد از مثبت اعلام شدن تست دوپینگ، مادام‌العمر از کشتی محروم شد و سراغ رشته MMA رفت. در طول همه این سال‌ها بار‌ها علی‌اکبری روبروی دوربین‌های مختلف نشسته و از این گفته که او بزرگ‌ترین قربانی دوپینگ در ایران است. او همین چند سال پیش در یک برنامه تلویزیونی داستان قربانی شدن خودش را اینطور تعریف کرد: من تا پیش از رقابت‌های جهانی مجارستان حتی از آب کلمن اردو نیز آب مصرف نمی‌کردم و همواره از آب معدنی‌های پلمپ مصرف داشتم تا مبادا اتفاقی گریبان‌گیر من شود. تنها زمانی که تردید دارم دچار اشتباه شدم و قرصی بدون اطلاع مصرف کردم موقعی بود که برای ماسا‍ژ به اتاق تمرین و استراحت تیم آذربایجان و ماساژور بلغار این تیم که قبلا در تیم‌ملی ایران فعالیت داشت رفتم. البته به هیچ عنوان قصد اتهام ندارم، اما زمانی که او به من قرصی را تحت عنوان مسکن دیکلوفناک داد، من ندیده و ندانسته آن را مصرف کردم. این قرص زیر زبانی بر خلاف تصور من از دارو‌های دیکلوفناک که مزه‌ای گچی دارند، ترش بود.
نفر بعدی هم که در ورزش ایران اسمش تحت عنوان قربانی دوپینگ خیلی مطرح شده، سعید علی حسینی‌ست. او سال ۱۳۸۹ برای همیشه از سوی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری محروم شد. علی حسینی مدتی بعد به دادگاه عالی ورزش شکایت کرد و سال ۲۰۱۷ به دنیای حرفه‌ای بازگشت. هرچند علی حسینی همین چند وقت پیش هم برای وزنه‌برداری ایران موفق به کسب مدال شد، اما بر هیچکس پوشیده نیست اگر زودتر از این‌ها و در همان ۲۸ سالگی وزنه‌بردار ایران مسیر خودش را ادامه می‌داد، الان اسم پررنگ‌تری از او در تاریخ ورزش ایران باقی مانده بود.
این جمله‌ای بود از طرف کسی که اتهام دوپینگ به او وارد شده بود و خودش هم می‌دانست و در نهایت نسبت به این اتفاق اعتراف کرد. در دنیای ورزش همیشه ورزشکارانی بوده اند که بعد از مثبت اعلام شدن تست دوپینگ، خودشان را تحت عنوان "قربانی‌های دوپینگ" معرفی کرده اند. یعنی اینکه آنها بدون اطلاع، از ماده‌ای استفاده کرده و گرفتار سرنوشت عجیبی شده اند. هرچند آرمسترانگ با برچسب یکی از بزرگ‌ترین رسوایی‌های دنیا روی پیشانی خودش هنوز که هنوز است به عنوان یکی از نمونه‌های مشهور دوپینگی در ورزش شناخته می‌شود، اما در این بین ورزشکاران دیگری هم هستند که آوردن اسم‌شان در لیست دوپینگی‌ها، تعجب خیلی‌ها را به همراه دارد.
در همین کشور خودمان هم نمونه‌های زیادی وجود داشتند. از ورزشکارانی که دوپینگ‌شان به صورت رسمی و قطعی مشخص شد تا ورزشکارانی که برخلاف آرمسترانگ و مثل خیلی‌های دیگر اعتقاد داشتند قربانی شدند. از امیر علی‌اکبری تا حسین کیهانی که همین چند وقت پیش خبر دوپینگ او شوک عجیبی به ورزش ایران وارد کرد.
در ورزش ایران برخلاف نمونه‌های دیگر عمدتا ورزشکاران ایرانی خودشان را قربانی دوپینگ معرفی کردند. یعنی همه آنها از ماده‌ای استفاده کردند که نمی‌دانستند دوپینگ محسوب می‌شود و کسی هم نبوده که در آن مقطع از زمان کنارشان باشد.
امیر علی‌اکبری بدون شک مشهورترین ورزشکاری‌ست که همیشه چنین صحبت‌هایی را مطرح کرده و چنین چیزی درباره‌اش شنیده شده. علی‌اکبری چند سال پیش بعد از مثبت اعلام شدن تست دوپینگ، مادام‌العمر از کشتی محروم شد و سراغ رشته MMA رفت. در طول همه این سال‌ها بار‌ها علی‌اکبری روبروی دوربین‌های مختلف نشسته و از این گفته که او بزرگ‌ترین قربانی دوپینگ در ایران است. او همین چند سال پیش در یک برنامه تلویزیونی داستان قربانی شدن خودش را اینطور تعریف کرد: من تا پیش از رقابت‌های جهانی مجارستان حتی از آب کلمن اردو نیز آب مصرف نمی‌کردم و همواره از آب معدنی‌های پلمپ مصرف داشتم تا مبادا اتفاقی گریبان‌گیر من شود. تنها زمانی که تردید دارم دچار اشتباه شدم و قرصی بدون اطلاع مصرف کردم موقعی بود که برای ماسا‍ژ به اتاق تمرین و استراحت تیم آذربایجان و ماساژور بلغار این تیم که قبلا در تیم‌ملی ایران فعالیت داشت رفتم. البته به هیچ عنوان قصد اتهام ندارم، اما زمانی که او به من قرصی را تحت عنوان مسکن دیکلوفناک داد، من ندیده و ندانسته آن را مصرف کردم. این قرص زیر زبانی بر خلاف تصور من از دارو‌های دیکلوفناک که مزه‌ای گچی دارند، ترش بود.
نفر بعدی هم که در ورزش ایران اسمش تحت عنوان قربانی دوپینگ خیلی مطرح شده، سعید علی حسینی‌ست. او سال ۱۳۸۹ برای همیشه از سوی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری محروم شد. علی حسینی مدتی بعد به دادگاه عالی ورزش شکایت کرد و سال ۲۰۱۷ به دنیای حرفه‌ای بازگشت. هرچند علی حسینی همین چند وقت پیش هم برای وزنه‌برداری ایران موفق به کسب مدال شد، اما بر هیچکس پوشیده نیست اگر زودتر از این‌ها و در همان ۲۸ سالگی وزنه‌بردار ایران مسیر خودش را ادامه می‌داد، الان اسم پررنگ‌تری از او در تاریخ ورزش ایران باقی مانده بود.
بیشتر بخوانید:
با گذر از علی حسینی به حسن کیهانی می‌رسیم. اسم حسین کیهانی هم در لیست قربانی‌های مشهور دوپینگ در ایران دیده می‌شود. کیهانی ملی پوش دو و میدانی ایران به دلیل استفاده از ماده ممنوعه EPO دوپینگی اعلام شد. البته که چندی بعد مجید کیهانی رئیس فدراسیون دو و میدانی اعلام کرد، چون حسین کیهانی تمریناتش را در ارتفاع ۲۴۰۰ متری در مکزیک برگزار می‌کند، بدنش به صورت خودکار ماده EPO را ترشح می‌کند و موضوع دوپینگ او قابل پیگیری است. موضوعی که خود حسین کیهانی هم به آن اشاره کرد، اما در نهایت چیزی جز محرومیت نصیب ورزش ایران و کیهانی نشد.
علاوه بر این سه ورزشکار که مشهورترین قربانی‌های دوپینگ در ورزش ایران هستند، چهره‌های سرشناس دیگری هم خودشان را قربانی معرفی کردند. چهره‌هایی مثل طالب نعمت‌پور که گفته بود یکی از هم تیمیهایش ماده ممنوعه "آنابولیک استروئید ترندبلون"را به او داده تا خیلی‌های دیگر.
در رابطه با این اتفاق عجیب، دکتر غلامرضا نوروزی دبیر کل ستاد ملی مبارزه با دوپینگ بار‌ها گفته: در بحث دوپینگ، خودِ ورزشکار متولی است. دارویی که یک ورزشکار استفاده می‌کند حتی اگر یک قرص استامینوفن هم باشد، باید مشخص شود. این موضوع تازه‌ای نیست، همواره ورزشکاران این را می‌گویند که ما خبر نداشتیم، البته تمام ورزشکاران ایرانی و مخصوصا قهرمان‌ها در سایت نادو عضو هستند و ما نیز در ستاد ملی مبارزه با دوپینگ قبل از شروع هر سال میلادی، جدیدترین لیست دارو‌های غیر مجاز را به آنها اعلام می‌کنیم.
منبع: خبرآنلاین
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
