به بهانه برگزاری نمایشگاه محصولات شرکت خودروساز خارجی در قطب فرهنگی تهران؛
همه‌چیز جز هنر در تالار وحدت
اخیراً در اقدامی شگفت‌انگیز تالار وحدت برای نمایش خودروهای لوکس یک برند خارجی اجاره داده شده است. این اقدام جدای از آن‌که هیچ توجیه فرهنگی و اقتصادی ندارد، توهین مستقیمی به ساحت هنر تلقی می‌شود.
رویداد۲۴، مازیار وکیلی- اخیراً در اقدامی شگفت‌انگیز تالار وحدت برای نمایش خودروهای لوکس یک برند خارجی اجاره داده شده است. این اقدام جدای از آن‌که هیچ توجیه فرهنگی و اقتصادی ندارد، توهین مستقیمی به ساحت هنر تلقی می‌شود.
در روزهایی که بحث کنسرت‌ها هنوز داغ است، مجهزترین و مناسب‌ترین سالن ایران برای اجرای کنسرت به خودروهای لوکس خارجی اختصاص می‌یابد و یا در خوشبینانه‌ترین حالت با اخذ اجاره‌های سنگین به گروه‌های ضعیف و فاقد هویت عرصه موسیقی اجاره داده می‌شود.
در تاریخ نیم‌قرنی تالار وحدت، بزرگان زیادی برنامه اجرا کردند. به‌نوعی این تالار یک برند برای سنجش ارزش کار هنرمندان تلقی می‌شد. هنرمندی که به این تالار راه میافت و در آن نمایش و کنسرت اجرا می‌کرد یک استاد تمام‌عیار بود.
در تاریخ نیم‌قرنی این تالار نمایش‌ها و کنسرت‌های بسیاری اجرا شده است که هر کدام از این برنامه‌ها برگ زرینی در عرصه هنر تئاتر و موسیقی این مرزوبوم بوده‌اند. این تالار یک هویت فرهنگی و یک میراث ماندگار هنری برای ایران است. تالاری که بخشی از تاریخ فرهنگ و هنر ایران را نوشته است. تالاری مجهز و مناسب برای اجرای حرفه‌ای تئاتر و برگزاری درست کنسرت‌های موسیقی.
کسی منکر فعالیت اقتصادی و درآمدزایی از راه هنر نیست؛ اما این کار مسئولان تالار وحدت اسمش فعالیت اقتصادی نیست چون اصولاً برگزاری نمایشگاه خودروهای لوکس در این تالار فعالیت هنری محسوب نمی‌شود. برگزاری چنین مراسم‌هایی ضربه زدن به هویت این تالار قدیمی است.
تالار وحدت تنها سالن استاندارد عرصه موسیقی کشور است. این سالن اساساً برای برگزاری کنسرت و نمایش طراحی شده است. برای رسیدن به اجرا در این سالن باید ریاضت فراوان کشیده می‌شد؛ همان‌طور که هنرمندان قدیمی کشور این ریاضت را می‌کشیدند.
مسئله اصلی این است که مسئولان این تالار در مقابل خیل عظیم هنرمندان چه پاسخی دارند؟ این کارشان چه توجیهی دارد؟ آیا هنرمندان حق ندارند این سؤال را مطرح کنند که چرا این تالار قدیمی و خاطره‌انگیز به جولانگاه خودروهای لوکس بدل شده است؟ آیا انجام این قبیل مراسم خالی کردن تالار وحدت از هویت خود نیست؟ این مراسم چه ارتباطی با هنر دارد که در تالار وحدت برگزار می‌شود؟ آیا هیچ سالن و نمایشگاه دیگری نبود که این خودروها در آن سالن و نمایشگاه نمایش داده شوند؟
اما نکته مهم و غم‌انگیز ماجرا جای دیگری بروز پیدا می‌کند. جایی که سرپرست این تالار از پاسخ‌گویی طفره می‌رود و ارائه پاسخ را به مدیر روابط عمومی تالار حواله می‌دهد و مدیر محترم روابط عمومی تالار در پاسخی کلی فقط به این نکته اشاره می‌کند: این برنامه به جایگاه هنری تالار وحدت خدشه‌ای وارد نمی‌کند.
از مدیر محترم روابط عمومی تالار وحدت باید پرسید پس باید چه برنامه‌ای در این تالار برگزار شود تا هویت این تالار قدیمی لطمه ببیند؟ تالاری که زمانی بهترین آثار هنری این مرزوبوم در آن اجرا می‌شد چرا باید صرف امور غیر هنری شود؟ ازاین‌دست سوالات اساسی بسیار است. در زمانه‌ای که برای مجوز یک برنامه هنری انواع سخت‌گیری‌ها انجام می‌شود چطور به این آسانی برای مراسم رونمایی از خودروهای لوکس در یک مکان غیر مرتبط مجوز صادر می‌شود؟
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در این زمینه پاسخگو باشد. حوزه هنر نحیف‌تر و ضعیف‌تر از آن است که بتوان بخشی از آن را هم در اختیار فعالیت‌های غیرمرتبط گذاشت. جدای از این، هنر این مملکت انقدر ظرفیت دارد که با فعالیت‌های مرتبط بتوان از آن درآمدزایی کرد. این کار اوج بی‌سلیقه‌گی متولیان این تالار است.
تالار وحدت این روزها بدل به جایی شده است که گروه‌های فاقد هویت هنری با صرف مبالغی هنگفت در آن به اعتبار می‌رسند و مجوز اجرای برنامه دریافت می‌کنند. در حالی که بسیاری از پیشکسوتان عرصه هنر در گیر و دار بوروکراسی اداری اخذ مجوز گیر کرده‌اند و توجهات لازم به آن‌ها مبذول داشته نمی‌شود.
اما به نظر می‌رسد باید سؤال اساسی‌تر را از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید. جناب وزیر آیا اجرای این قبیل برنامه‌ها در مکانی با این قدمت و عظمت باعث دلسردی هنرمندان نمی‌شود؟ آیا بین آن‌ها و مسئولان فرهنگی کشور فاصله نمی‌اندازد؟
هنرمندان از مهم‌ترین حامیان حسن روحانی در راه ریاست جمهوری بودند. جامعه هنری کشور با این امید به جناب روحانی رای داد که دیگر شاهد سوءمدیریت‌های پیشین نباشد. حداقل توقع هنرمندان از مدیران فرهنگی کشور این است که هنر را به جایگاه واقعی خود برگرداند و اجازه ندهد دوستداران واقعی هنر به انزوا بروند.
هنرمندان ما توقع دارند هم‌پای گشایش در عرصه سیاست خارجی و اقتصاد شاهد گشایش در عرصه فرهنگ و هنر هم باشند. نه این‌که سالن خاطره‌انگیزشان بدل به محلی برای تجارت در عرصه‌های غیر فرهنگی شود. هنرمندان شایسته چنین برخوردهایی نیستند و به نظر می‌رسد دولت محترم باید در این عرصه فعالیت بیشتری داشته باشد و سعی کند هنر را به جایگاه اصلی خود برگرداند. وگرنه این قبیل فعالیت‌ها نتیجه‌ای جز دلسردی اهالی واقعی هنر این مرزوبوم نخواهد داشت.
