رویداد ۲۴ حسین فلاحی: اسکندر (نامگذاری در ناتو: SS-۲۶ Stone) یک سامانه موشکی بالستیک است که توسط شرکت فدرال واحد دولتی، دفتر طراحی ماشینسازی، برای نیروهای زمینی روسیه تولید میشود. موشکهای اسکندر برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ آزمایش شدند. ارتش روسیه در سال ۲۰۰۶ سامانه موشکهای بالستیک بردبرد اسکندر-ام را به دست آورد.
سامانه موشکی متحرک اسکندر میتواند با اهداف زمینی مانند پستهای فرماندهی و گرههای ارتباطی، نیروها در مناطق تمرکز، تأسیسات دفاع هوایی و موشکی و همچنین هواپیماهای بال ثابت و چرخشی در فرودگاهها درگیر شود.
اسکندر در دهه ۱۹۹۰ برای جایگزینی سیستم موشکی از کار افتاده اوکا OTR-۲۳ (نامگذاری در ناتو: SS-۲۳) توسعه یافت. اوکا بر اساس معاهده ۱۹۸۷ نیروهای هستهای میانی از خدمت روسیه بازنشسته شد.
وزارت دفاع روسیه قصد دارد تا ۱۲۰ سامانه تاکتیکی اسکندر-ام را خریداری کند. روسیه در سال ۲۰۱۰ شش سامانه اسکندر را به دست آورد. اولین سامانه در منطقه نظامی غرب مستقر شد.
وزارت دفاع روسیه تا سال ۲۰۱۷، ۱۲۰ سامانه موشکی تاکتیکی اسکندر-ام را برای تجهیز حداقل ۱۰ تیپ موشکی از مجموعههای اسکندر-ام خریداری کرد.
سامانه موشکی اسکندر در سه نوع تولید میشود. اسکندر-ئی، اسکندر-ام و اسکندر-کی
اسکندر-ئی یک نسخه صادراتی است که برای مطابقت با دستورالعملهای رژیم کنترل فناوری موشک طراحی شده است. حداکثر برد شلیک ۲۸۰ کیلومتر و خطای دایرهای احتمالی آن ۳۰ تا ۷۰ متر است. همچنین این سامانه موشکی مجهز به سیستم هدایت اینرسی است.
بیشتر بخوانید: معرفی موشک بالستیک ترسناک توپول ام روسیه
اسکندر-ام یک موشک با برد بلندبرد است که برای ارتش روسیه ساخته شده است. برد مورد انتظار این موشک بیش از ۴۰۰ کیلومتر است. مجهز به سیستمهای هدایت اینرسی و نوری برای بهبود دقت شلیک، و جستجوگر الکترواپتیکال برای قابلیتهای خودگردانی است.
به گزارش رویداد۲۴ اسکندر-کی جدیدترین نوع از سری موشکهای اسکندر است. این سامانه موشکی مجهز به موشک کروز آر-۵۰۰ است. برای اولین بار در می ۲۰۰۷ از پلتفرم اسکندر سیار شلیک شد. اسکندر-کی آخرین نوع از سری موشکهای اسکندر است.
سامانه موشکی اسکندر مجهز به دو موشک بالستیک کوتاه برد مستقل است. طول هر موشک ۷.۳ متر، قطر بدنه ۰.۹۲ متر و وزن ۳۸۰۰ کیلوگرم است. این موشک را میتوان در حین پرواز برای درگیری با اهداف متحرک مورد هدف قرار داد.
اسکندر میتواند ۴۸۰ کیلوگرم کلاهک معمولی از جمله قطعه قطعه شدن HE، مهمات فرعی، نفوذکننده، مواد منفجره سوخت-هوا و پالس الکترومغناطیسی را حمل کند. حداقل برد شلیک این موشک ۵۰ کیلومتر و حداکثر آن ۲۸۰ کیلومتر است. اسکندر از یک موتور سوخت جامد تک مرحلهای نیرو میگیرد.
اسکندر-ام مجهز به یک سیستم ناوبری اینرسی مستقل و یک کلاهک هدایت نوری است. هد هومینگ نوری همچنین میتواند از طریق سیستم هشدار و کنترل هوابرد یا یک وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین کنترل شود. این ویژگی قابلیت خودگردانی را برای موشک فراهم میکند. اهداف با ماهواره، هواپیما، مرکز اطلاعات متعارف یا یک سرباز شناسایی میشوند. پس از دریافت تصاویر هدف، کامپیوتر آنبورد موشک با دید خود روی هدف قفل شده و با سرعت مافوق صوت کلاهک را به سمت هدف هدایت میکند.
این موشک میتواند بر سیستمهای پدافند هوایی دشمن غلبه کند و در عین حال احتمال عملیات بدون شکست را در محیطهای تدابیر متقابل ارائه دهد. دقت هدف ۵ تا ۷ متر دارد و حتی در مه یا دید کم کار میکند.
خودروی حمل و نقل-پرتابگر مبتنی بر شاسی MZKT-۷۹۳۰ Astrolog ۸×۸ دو موشک اسکندر را حمل میکند. این خودرو از یک موتور دیزل YaMZ-۸۴۶ با قدرت خروجی ۵۰۰ اسب بخار استفاده میکند. خودروی حمل و نقل-پرتابگر مجهز به سیستمهای حفاظت کامل هسته ای، بیولوژیکی و شیمیایی است. چهار تکیه گاه جک هیدرولیک روی خودرو امکان قرار دادن خودروی حمل و نقل-پرتابگ را در زمین ناهموار در مدت کوتاهی فراهم میکند. موشکها تا زاویه ۸۵ درجه بالا میروند که حدود ۲۰ ثانیه طول میکشد. این وسیله نقلیه را میتوان با هواپیمای ترابری آنتونوفای ان-۱۲۴ حمل کرد.
خودروی اسکندر توسط یک وسیله نقلیه حمل و نقل و لودر که بر روی همان شاسی ۸×۸ ساخته شده است پشتیبانی میشود. این وسیله نقلیه میتواند دو موشک بارگیری مجدد و یک جرثقیل را حمل کند. سامانه کامل موشکی اسکندر همچنین شامل یک خودروی پست فرماندهی و کنترل، خودروی برنامه ریزی ماموریت، خودروی تعمیر و نگهداری و یک خودروی پشتیبانی است. این خودروها بر اساس شاسی کامیون باری کاماز ۴۳۱۰۱، ۶×۶ ساخته شده اند.
نوع: سامانه موشکی بالستیک
ساخت: روسیه
توسعه دهنده: دفتر طراحی ماشین سازی
اپراتور: ارتش روسیه
طول: ۷.۳ متر
قطر: ۰.۹۲ متر
وزن موشک: ۳۸۰۰ کیلوگرم
پرتابگر با راکت: ۴۲۳۰۰ کیلوگرم
حداکثر برد شلیک: ۲۸۰ کیلومتر (اسکندر-ای)
نوع کلاهک: تکه تکه شدن با انفجار بالا، نفوذی
موتور: پیشران جامد تک مرحلهای