معصومه کریمی: با موج جديدى از استعدادهاى جوان در دنیای هنر روبرو هستیم

رویداد24- سیدمحمدصادق سیادت: هنگامی که بخش بازیگران کتاب هنر ایران زمین را ورق میزنیم، ناخودآگاه چشمانمان کسانی را می بیند که نقش های کمتری را از آنان دیده ایم اما چهره شان برایمان ماندگار شده است؛ معصومه کریمی که با سریال زیر آسمان شهر به شهرت رسید از این نوع بازیگران است، مجموعه های «ساعت خوش»، «در پناه تو» و.. تنها گوشه ای از کارنامه هنری کریمی است؛ او سال 94 پس از 5 سال دوری از دنیای هنر مجددا وارد این عرصه شد.

به همین منظور رویداد 24 گفتگویی را با این هنرمند انجام داده است که در ادامه از نظرتان می گذرد:

كم كارى دلايل زيادى ميتواند داشته باشد، اما باید به این نکته هم توجه کنیم که من امسال بعد از حدود چهارسال مجددا مشغول به كار شدم، گرچه تنها يك كار انجام دادم اما همين اتفاق را به فال خوب ميگيرم و اميدوارم سال خوب و پركار و پراز اتفاقات خوب نه تنها براى من بلکه برای همه ی مردم سرزمینم باشد.

البته من كار را روزى هر انسانی ميدانم و عقيده دارم روزى هرفردی دست خداست و شايد كم و بيش عوامل مختلفى در كم و زياد بودن كار دخيل باشند اما اصل موضوع به قسمت و روزى من و يا هركس ديگرى در این عرصه باز می گردد؛ من حركت ميكنم و از خدا بركت ميخواهم، اشتياق و خواسته و تمركزم را روى بيشتر آموختن و كسب مهارت ميگذارم و با تمام وجود در اين راه تلاش خواهم کرد.

من قبل از اينكه خودم را بازيگر بدانم، يك انسان و مشتاق آموختن و تجربه می دانم؛ فکر میکنم فرقى نميكند كه صاحب چه شغلى باشيم، ما دانش آموز يا دانشجو يا هنرآموز هستيم، در هر زمينه اى كه علاقه منديم بايد بياموزيم و تجربه كنيم تا مهارت پيدا كنيم و حتى اگر سالهاى بسيارى براى اين موضوع زمان بگذاريم، بازهم خيلى چيزها وجود دارد كه ما هنوز نميدانيم و يا در آن مهارت پيدا نكرديم.

من ابتدا درهمه زمينه ها به دنبال مهارتهاى زندگى هستم ، چه در حوزه مادى به معناى زندگى زمينى و چه در حوزه معنوى به معناى زندگى آسمانى؛ در حوزه زمينى من به دنبال كسب مهارت در زمينه شغل و حرفه خودم یعنی هنر هستم.

اما اگر بخواهم در زمينه هنر فعاليتهايى را كه دوست دارم و دنبال ميكنم را بيان كنم، بايد بگويم بجز بازيگرى، به عكاسى و ادبيات علاقمندم و كم و بيش از سالهاى نوجوانى همه ی آنهارا دنبال ميكردم و مى آموختم و كسب تجربه ميكردم و خواهم کرد.

قبل از بازيگرى و از زمان دبيرستان عکاسی میکردم و آن را همچنان ادامه خواهم داد، به نوعی میتوان گفت این اولين شغلم بود و كم كم بعداز آغاز فعاليتهاى بازيگرى ام از شغل به علاقه اصلى من در كنار بازيگرى تبديل شد؛ دستى به نوشتن دارم و از شعر و داستان كوتاه گرفته تا در اين سالهاى اخير که مشغول آموختن صحیح و اصولی فیملنامه نویسی هستم.

 البته باید به این موضوع اشاره کنم که هيچكدام از اينها شغل اصلى من به حساب نيامده اند و من همچنان درحال آموختن و كسب مهارت در زمينه ادبيات هستم و شايد روزى به شكل حرفه اى تر و جدى تر آنها را پيگيرى كنم.

هر زمان من را با یک مجموعه شناختند، زمانى با مجموعه «ساعت خوش»، زمانى در نقشِ خواهر بزرگتر و مهربان رامین در سریال «درپناه تو» و...  مردم هر مجموعه‌اى را که دوست دارند نقش‌آفرینانش را هم به نام‌‌ همان مجموعه می‌شناسند. ولى نقشى که بیشتر از همه در ذهن بینندگان عزیز باقى مانده، نقش «سارا» در سریال طنز «زیرآسمان شهر» سرى اول بود که هنوز بعد از گذشت ١۴ سال آن را به خاطر دارند. دلیلش هم واضح است؛ مردم آن مجموعه را دوست داشتند و کار موفقى بود و دیگر اینکه این سریال هر شب به مدت چندماه پخش می‌شد و فردایش هم تکرار می‌شد. یعنى اگر کسى اهل دنبال کردن برنامه‌هاى تلویزیون هم نبود، حتما قسمت‌هایى از این سریال را دیده بود. من هم بسیار خوشحالم که در کارنامه کارهاى خودم مجموعه‌هاى پرمخاطب داشته‌ام و امیدوارم که باز هم برایم تکرار شود.

حوزه تئاتر، سينما و تلویزيون به صورت كلى امروزه با موج جديدى از استعدادهاى جوان و سرزنده و خوش آتيه روبروست و اين بسيار اميدبخش و خوشحال كننده است، جوانهايى كه با جسارت و استعدادهاى خوب به اين دنيا وارد شده اند و روز به روز شاهد درخشش آنها هستيم.

تعامل بين افراد با تجربه و استعدادهاى نو و خلاق و جوان ميتواند تركيبى از موفقيتهاى بيش از پيش را رقم بزند، به شرط آنكه هر كس در كمال احترام و ادب، شنونده ی خوب و دقيق نظريات طرف مقابل باشد و با درايت و بررسى هاى مناسب راه بهتر و خلاقانه تر را انتخاب کند.

بسیاری از اوقات جوانهاى تازه نفس كه جسارت تجربه هاى نو را با خود دارند در كنار افراد باتجربه از گزندهاى احتمالى دور ميمانند و راه هموارترى را طى ميكنند و همچنين افراد با تجربه از نوآوريهاى جوانان بهره ميبرند و به شور و خلاقيت زيباترى نزديك ميشوند؛ البته اين موضوع را نميشود به هر تازه نفس يا هر فرد قديمى نسبت داد، چه بسيارى هستند كه نه تنها تجربه ندارند بلكه ناپخته و خام هستند و بدون هيچ پشتوانه هنرمندانه و خلاقانه اى تنها سوداى فعاليت در اين فضا را دارند، و افراد قديمى و باتجربه اى هم هستند كه در جاى خودشان فقط درجا ميزنند و نميتوانند حرف تازه و نوى ديگرى داشته باشند

بنابراین روى سخن من با افراد مستعد و با تجربه و هنرمند است نه افرادى كه تنها به داشتن نبوغ يا تجربه مناسب تظاهر ميكنند!

هميشه و در هركارى هنگامی که اصول درست و منطقى حاكم نباشد روابط به جاى ضوابط صحيح، اوضاع را در دست ميگيرد و شايد سينما و تلویزيون هم از اين قاعده جدا نباشد، اما نميشود همه را به يك چوب زد، هنوز هم عده اى مسير را به درستى پى ميگيرند و اصول حرفه اى كار را به خوبى دنبال ميكنند حتى اگر تعدادشان كم باشد اما هنوز هم هستند.

بله، هميشه اين شعر را با خودم زمزمه ميكنم "بسيار سفر بايد تا پخته شود خامى" ؛ اگر شرايط زندگى اجازه دهد هميشه مشتاق سفر هستم.

من به دو شيوه سفر ميكنم، مسافرتهايى كه بيشتر به صورت كمپ و با كوله پشتى و به قول خودمان كوهنوردى و طبيعت گردى است و هم به صورت كاملا كلاسيك و اقامت در هتل يا ويلا يا محل اقامت خاصى كه از قبل هماهنگ باشد؛ هردو مدل سفر بسيار جذاب است و هردو را دوست دارم.

بله گاهى پيش آمده كه با دوستان و همكاران هم سفر بروم البته اين اتفاق کمتر رخ داده است.

نوروز را عموما در تهران ميمانم و از هواى بي نظير و ترافيك كم اين ايام لذت ميبرم؛ من ايام عيد تهران و اطراف تهران را بيشتر از هركجاى دنيا دوست دارم، فکر میکنم سفر به خارج از تهران و شهرهاى ديگر براى اوقات ديگر سال بهتر است.

نميدانم؛ شايد براى اينكه ما هميشه لحظه اكنون را درست زندگى نميكنيم و بيشتر در گذشته سير ميكنيم يا به اميد آينده هستيم، البته من اين نظر را ندارم هر زمان زيبايى هاى خودش را دارد، ولى براى من حضور پدر و مادرم در عيدهاى گذشته بسيار زيبا و خواستنى بود، و شايد تنها دلتنگى من براى عيدهاى گذشته اين باشد كه از نعمت داشتن پدر و مادر محرومم، روح تمام درگذشتگان شاد و آرام و رحمت خدا شامل حال همگي مان باشد.

اول از همه ممنون پروردگار هستم، كه همچون هميشه ياريم كرد و از حال بد به حال بهترى مرا هدايت كرد، و بعد از حضور افراد خانواده و دوستان و همكارانم ممنونم كه در كنارم بودند و مرا همراهى كردند و انرژيهاى خوبشان دلگرمى من بود، مخصوصا چندتايى از آنها كه هميشه دعاگويشان هستم و خواهم بود.

روزگار ميگذرد و ميگذرد، از من حركت و اشتياق است و از خداى من بركت است و رحمت. گاهى با ضعف و ناتوانى خود، كوتاهى كرده ام و شرمسار هستى و عزيزان دل شده ام. اميدوارم به رحمت پروردگار و دعاى خير مردم، با تمام شور و شوق به سوى زندگى و كارم قدم برميدارم و تلاش خواهم كرد كه نقشى تازه و نو كشم، اگر برايم بخواهد و لياقتش را داشته باشم. به عاقبت بخيرى و سلامت و شادى و بركت دعاگويتان هستم. دعايم كنيد به خير كه محتاج دعاى خيرتان هستم. در پناه خدا باشيد.