سه طلسمی که باید شکسته شود
رویداد۲۴ علیرغم پیشرفتهای فوتبال ایران که چراغ آن از اواسط دهه ۷۰ روشن و با سومی تیم ملی در مسابقات جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۹۶ و صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ پس از ۲۰ سال همراه شد، اما سه طلسم گریبان فوتبال کشور را گرفته است. ۱- قهرمانی جام ملتهای آسیا. آخرین باری که تیم ملی ایران توانسته فاتح این رقابتها شود به ۴۳ سال پیش یعنی سال ۱۹۷۶ برمیگردد. ۲- راهیابی تیم امید به مسابقات المپیک. پس از المپیک سال ۱۹۷۶ مونترال، هیچگاه تیم فوتبال امید ایران نتوانسته جواز حضور در این مسابقات را کسب کند و این طلسم تا المپیک ۲۰۲۰ به ۴۴ سال خواهد رسید. ۳- قهرمانی در جام باشگاههای آسیا. در ایران تنها دو تیم استقلال و پاس موفق شدند قهرمانی در این تورنمنت را تجربه کنند. استقلال تهران دو بار و در سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ و تیم پاس تهران در سال ۱۹۹۲ عنوان قهرمانی این مسابقات را کسب کردند و حال ۲۶ سال از آخرین قهرمانی تیمهای ایرانی در این مسابقات میگذرد.
بیتردید فوتبال، هیجانیترین ورزش دنیا است و علاقهمندان به این رشته ورزشی گاهی با یک برد و باخت تیم محبوب خود مدتها ابراز خوشحالی و ناراحتی میکنند؛ ورزشی که دیگر تنها یک رشته ورزشی معمولی نیست و امروز تبدیل به یک صنعت بزرگ و جریانساز حتی در مناسبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین کشورها شده است.
این روزها و همزمان با برگزاری مسابقات جام ملتهای آسیا، شور و هیجان زیادی در کشور برپاست و نمایش دلپذیر شاگردان کیروش روزنههای امید به قهرمانی را در جامعه زنده کرده است. در شرایطی که اوضاع و احوال اقتصادی کشور شرایط نامناسبی را سپری میکند و تورم، قامت مردم را خم کرده است، حداقل فوتبال این روزها تبدیل به مرهمی بر دردهای مردم ایران شده است. چندی پیش، همین هیجان و در مقیاس کوچکتری در کشور با فینالیست شدن پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا پدید آمد و خیلی از فوتبالدوستان امیدوار بودند طلسم ۲۶ سال قهرمان نشدن نمایندههای ایران در این مسابقات توسط سرخپوشان تهرانی شکسته شود که با وجود شایستگی شاگردان برانکو این اتفاق بوقوع نپیوست.
سخنی با مسئولان ارشد وزارت ورزش
همه میدانیم که تمامی کشورها، سالانه هزینههای گزافی را برای رضایت حداکثری مردم خود خرج میکنند، زیرا نیک میدانند دولت تا زمانی مقتدر است که از پشتوانه مردمی برخوردار باشد. حال میخواهم از وزیر ورزش و دیگر مدیران تصمیمگیر و تصمیمساز وزارت ورزش بپرسم چرا برای اینکه این سه طلسم پس از دههها شکسته شود برنامهریزی و یا سرمایهگذاری لازم را انجام نمیدهند؟ آیا موفقیت در این عرصهها و به دست آوردن دل مردم، کمتر از همایشها و جُنگهایی است که در طول سال با هزینه هنگفت برگزار میشود؟
فارغ از اینکه شکستن این طلسمها برای ایران که در بسیاری از مواقع سال تیم اول فوتبال آسیا در رنکینگ فیفا به حساب میآید، لازم و ضروری است باید گفت که تداوم این ناکامی در این سه عرصه میتواند اعتماد به نفس فوتبال کشور را روز به روز کاهش دهد، هرچند که این اتفاق تاکنون افتاده، ولی باید کوشید تا این ناکامیها بیش از این ادامه پیدا نکند.
مدیران ورزشی کشور باید بدانند در حالی ۴۳ سال از قهرمان نشدن ایران در مسابقات جام ملتهای آسیا میگذرد که عراق جنگزده و کم و نام نشان موفق شد در سال ۲۰۰۷ این جام را بالای سر ببرد. یا در حالی نمایندگان ایران دستشان از قهرمانی در جام باشگاههای آسیا کوتاه مانده که پس از آخرین قهرمانی ما، حتی تیمهایی از کشور تایلند، امارات و قطر به این عنوان دست یافتند.
در طول چند دهه اخیر که به شکل گرفتن این سه طلسم در فوتبال ما منجر شده، مدیران زیادی بر مسند سازمان تربیت بدنی سابق و وزارت ورزش و جوانان کنونی تکیه زدند، اما هیچگاه شاهد ارادهای توسط این مدیران برای شکستن این طلسمها نبودهایم.
از چند هفته دیگر مسابقات جام باشگاههای آسیا آغاز میشود و استقلال تهران یکی از نمایندگان ایران در این مسابقات، به مانند سال گذشته در گروه مرگ قرار گرفته است، اما به لحاظ مهره برای رویارویی با حریفان، دستش خالیست. سوال اصلی اینجاست که اگر وزارت ورزش و جوانان متولی باشگاه استقلال است چرا برای ماندن مهرههای کلیدی فصل گذشته باشگاه، تلاش موثری را به خرج نداد و چرا ماهها پیش مدیری را برای باشگاه در نظر گرفت که امروز در جذب بازیکن بیبرنامه ظاهر شده است؟
حال تیم ملی فوتبال ایران به نیمه نهایی مسابقات جام ملتهای آسیا راه پیدا کرده و تنها دو بازی تا قهرمانی و شکستن طلسم ۴۳ ساله فاصله دارد. شاید قهرمانی تیم ملی در این مسابقات، امید را در بین نمایندگان ایران در آسیا و تیم ملی المپیک زنده کند تا آنها هم در ادامه این مسیر موفقیتآمیز بتوانند طلسمهای خود را بشکنند.
آقای سلطانیفر نمیدانم تا چه زمانی عنوان وزیر ورزش و جوانان بر روی شما خواهد ماند، اما پیشنهاد میکنم در این دورانی که این مسئولیت خطیر را به عهده دارید کمی بیشتر به شکستن این طلسمها فکر کنید تا در آینده از شما به عنوان فردی موفق که خاطرهای خوش را پیش چشم فوتبالدوستان رقم زده یاد کنند.
*روزنامهنگار