بنبست در دیپلماسی کاخ سفید؛
دردسرهای نشست دوم ترامپ و کیم جونگ اون/ وزیر خارجه باید مراقب باشد رهبران آمریکا و کره شمالی با هم تنها نشوند!
دیپلماسی پمپئو به بن بست رسیده است. پمپئو در ایجاد روابط قوی بین المللی دچار بحران شده و در این مدت موفق نشده هیچ حمایت بینالمللی را برای سیاستهایش جلب کند. او باید بداند که در دوران سخت به متحد نیاز دارد.
رویداد۲۴ از نظر مایک پمپئو نشست ورشو روزی بود که او میخواست تاریخ وزارت خود را در آن ترسیم کند. چندین ماه برنامهریزی او در نهایت با حضور بی میل مقامات اروپایی، سران کشورهای عربی و نخست وزیر اسرائیل برای مقابله با ایران در ورشو منتهی شد.
در نهایت در سخنرانی تایم نهار، مایک پنس معاون وزیر خارجه آمریکا این اتحاد شکننده را نابود کرد. او خطاب به مقامات اعلام کرد مهمترین متحدان آمریکا یعنی بریتانیا، فرانسه و آلمان با رژیم ایران همراهی میکنند.
او از آنها خواست تا دست از تضعیف تحریمهای آمریکا بردارند.
نیویورک تایمز در گزارشی با اشاره به این سخنرانی به نقل از منابع آگاه نوشت: بعد از این جریان، مایک پمپئو در محفل خصوصی از خشم منفجر شده است. دستیاران او گفتهاند که به «مایک پنس» خرده گرفته که چرا دیپلماسی او را که به گفته یک مقام اروپایی به عقد یک توافق جدید برای اعمال تحریمهایی علیه آزمایشهای موشکی ایران نزدیک شده بود تضعیف کرده و تنشهای فرا آتلانتیکی را به جای آن برجسته کرده است.
اما به طور علنی مایک پمپئو هرگز خشم خود را بروز نداد و روابطش را در کاخ سفید با سایر مقامات در ثبات نگه داشت. تقریبا یک سال از روی کار امدن مایک پمپئو میگذرد و او سعی کردن نزدیکی خود را به رییس جمهور و مقامات کاخ سفید حفظ کند. در حال حاضر او با بزرگترین آزمون دوران وزارت خود روبه رو شده است.
به گزارش رویداد۲۴ چهارشنبه این هفته مایک پمپئو قرار است به همراه ترامپ در نشست هانوی ویتنام شرکت کند و تلاشهایشان برای راحت شدن از دست سلاحهای اتمی کره شمالی را ادامه دهند.
پمپئو باید ترامپ را برای مدت ۷۲ ساعت از شر فریب کیم جونگ اون رهبر کره شمالی که هم سن و سال ترامپ است حفظ کند. او همزمان باید مانع از تضعیف موضع مذاکره آمریکا برای خلع سلاح هستهای کره شمالی توسط ترامپ شود. بعد از دیدار ماه ژوئن ترامپ با کیم در سنگاپور، رییس جمهور آمریکا اعلام کرد که تقریبا همه مشکلات حل شده و دیگر تهدید هستهای از جانب کره شمالی وجود ندارد. در آن زمان مایک پمپئو به سی ان ان گفته بود کره شمالی هنوز یک تهدید هستهای است.
پمپئو در مذاکرات محرمانه با کارشناسان کره به این نتیجه رسیده که در صورتی که کره شمالی بپذیرد که ۶۰ درصد سلاحهای هستهایاش را به درخواست آمریکا نابود کند، او موفق خواهد بود. پمپئو میداند این دستاورد از هر دولت دیگری در آمریکا دستاورد درخشانتری خواهد بود.
دیگران در دولت ترامپ سعی میکنند از لگدپراکنیهای رییس جمهور در توییتر مصون بمانند. بعضا پمپئو نیز سعی کرده پشت پرده عمل کند تا از خسارات احتمالی جلوگیری کند، اما به ندرت مخالفت خود را علنی کرده است.
بعد از اعلام خروج نیروهای آمریکایی از سوریه، جیم متیس استعفا کرد. اما پمپئو به دستیاران خود گفت که خروج نیروهای آمریکایی در حیطه اختیارات رییس جمهور است و از این تغییر تاکتیک استقبال کرد.
پمپئو همیشه پشت سر ترامپ حرکت نکرده است. او دولت را به تحریم روسیه تشویق کرده و در لهستان شاهد رزمایش نیروهای آمریکایی و لهستانی در نزدیکی مرزهای سوریه بود که پیامی را به مسکو مخابره میکرد.
نیکولاس برنز معاون وزیر خارجه دولت جرج بوش و استاد دانشگاه هاروارد که به پمپئو نیز مشاوره میداده، گفته به طور کلی رییس جمهور ما را تضعیف کرده و اگر وزیر خارجه نیز از او تبعیت کند یک اشتباه است. او در سیاست خارجی یکجانبهگرایی را در پیش گرفته و اخیرا فهمیده که جهان او را پس میزند.
نماینده ویژه پمپئو در کره شمالی، استفان بیگون در یک سخنرانی در ماه ژانویه اعلام کرده پیونگ یانگ شاید لازم نباشد داراییهای هستهای خود را تا مراحل نهایی فرآیند خلع سلاح افشا کند. این اظهارات ابهامات زیادی را درباره چگونگی فهم کاهش سلاحهای هستهای در انبارهای کره شمالی ایجاد کرد.
در نشست هانوی، مهمترین چالش پمپئو این است که بفهمد چه زمانی و چطور قرار است کیم جونگ اون برنامه هستهایاش را نابود کند.
او باید تعریف کره شمالی و آمریکا از خلع سلاح هستهای را نیز بهم نزدیک کند و باید جلوی تنها شدن بیش از حد ترامپ و کیم جونگ اون را نیز بگیرد چرا که ممکن است رییس جمهور به توافقات دیگری با کیم جونگ اون برسد.
در مورد ایران هم پمپئو فکر میکند تحریمها به تغییرات سیاسی در ایران میانجامد. در ورشو او ابراز امیدواری کرد که مردم ایران علیه دولت دینی برخیزند و نسبت به برنامههای هستهای و موشکی و منطقهای دولت اعتراض کنند اما محاسبات او غلط از آب در آمده و کشورهای اروپایی که در برجام عضویت دارند، از پیروی از آمریکا سر باز زدهاند. آنها سعی میکنند توافق هستهای و تجارت با ایران را حفظ کنند. همین وضعیت روابط آمریکا و متحدانش را شکرآب کرده است.
در بغداد هم همین اتفاق رخ داده است. در ماه ژانویه پمپئو به سران عراق فشار آورد تا خرید انرژی از ایران را متوقف کنند. چند هفته بعد نخست وزیر عراق اعلام کرد که از تحریمهای آمریکا علیه ایران به این دلیل که برق ایران برای زندگی مردم عراق ضروری است، تبعیت نخواهند کرد.
نیویورک تایمز به نقل از منابع آگاه در یادداشت خود افشا کرده که در ماه سپتامبر وزارتخارجه آمریکا به بهانه نگرانی از جانب ایران، اما در واقع به دلیل اعتراض مقامات عراق و برخی دیپلماتهای آمریکایی کنسولگری آمریکا در بصره را تعطیل کرد.
پمپئو سعی کرد روابط با عربستان را که دشمن اصلی ایران است، تقویت کند. این درحالی است که مجلس سنا به رهبری جمهوریخواهان نگران وضعیت ولیعهد عربستان هستند.
در ماه اکتبر و در پی قتل جمال خاشقچی در کنسولگری عربستان در ترکیه، ترامپ سفری اضطراری به عربستان داشت. تصاویر خندان پمپئو در حالی که با محمد بن سلمان دست میداد انتقادات زیادی را به دنبال داشت.
بعد از یک دیدار دیگر در ماه ژانویه با ولیعهد عربستان که جنگ یمن را به راه انداخته و به گفته سازمان سیا دستور قتل جمال خاشقچی را صادر کرده است، پمپئو به خبرنگاران گفته بود آمریکا روابط طولانی و عمیقی با عربستان دارد و این کشور شریک آمریکاست و منافع استراتژیک مشترکی با هم دارند.
در خصوص ونزوئلا؛ پمپئو قبل از کلمبیا و برزیل موضع آمریکا را درباره مادورو اعلام کرد و گفته او دیگر رییس جمهور قانونی نیست و از مادورو خواست تا دوره جدید ریاست جمهوریاش را خاتمه دهد.
به گفته یک منبع آگاه در جلسهای که در وزارت خارحه آمریکا درباره اقدامات بعدی آمریکا در قبال ونزوئلا برگزار شده بود برخی مقامات توصیه کردند که موضع محتاطانهتری اتخاذ شود، اما پمپئو رویکرد جدیتری را در پیش گرفت و اقدام دولت ترامپ به تغییر رژیم در ونزوئلا را کلید زد.
در ۲۳ ژانویه، ترامپ اعلام کرد که خوان گوایدو را به عنوان رییس مجلس ملی به رسمیت میشناسد. اما نمایندهای که از طرف آمریکا برای پیگیری این موضوع انتخاب شد الیوت آبرامز بود که به دخالت و نقش داشتن در تاریخ خونین آمریکای لاتین شهرت داشت.
دیپلماسی پمپئو به نظر به بن بست رسیده است. پمپئو در ایجاد روابط قوی بینالمللی دچار بحران شده و در این مدت موفق نشده هیچ حمایت بینالمللی را برای سیاستهایش جلب کند. او باید بداند که در دوران سخت به متحد نیاز دارد.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط