داستان عجیب دختران دوومیدانی ایران در باکو

مریم طوسی و النازکمپانی دو ملی پوش به همراه مریم محبی دونده 400 متر دخترانی بودند که با هزینه شخصی خود به رقابت‌های آذربایجان رفتند.

رییس فدراسیون دوومیدانی پیش از این اعلام کرده بود که فدراسیون برنامه ای برای اعزام دوومیدانی کاران خود به این رقابت‌ها ندارد و به همین دلیل این دوندگان تصمیم گرفتند با هزینه شخصی راهی باکو شوند.

به دلیل اینکه این اعزام زیر نظر فدراسیون نبوده و دوومیدانی کاران با هزینه شخصی رفته اند، مجوز شورای برون مرزی نیز برای آن‌ها صادر نشده است و این دوومیدانی‌کاران بدون مجوز شورای برون مرزی در این رقابت‌ها حاضر شدند.

مریم طوسی دونده تیم ملی بانوان که رکورددار ایران نیز هست قبل از اعزام به آذربایجان اعلام کرد که می‌خواهد برای کسب سهمیه المپیک در این مسابقه‌ها شرکت کند اما او در این مسابقه‌ها تنها رقیب خودش بود!

طوسی در نظر داشته با حریف قدرتمند بحرینی خودش در این رقابت‌ها مسابقه بدهد اما با شرکت نکردن این حریف در این مسابقه‌ها طوسی مجبور شده خودش به تنهایی مسابقه بدهد و مدال طلا را به دست آورد. از رکورد طوسی در این رقابت‌ها هم هیچ اطلاعاتی وجود ندارد.

البته او اعلام کرده است که فاصله زیادی با کسب 200 متر سهمیه المپیک نداشته اما با این حال او رکورد خود را اعلام نکرده است.

الناز کمپانی رکورددار دوی 110 و 100 متر با مانع ایران نیز در این رقابت‌ها به دنبال شکستن دوباره رکورد ایران بود. او در آخرین مسافت‌های دو زمین خورد و مصدوم شد هر چند از خط پایان گذشت.

او موفق به شکستن رکورد ایران نشد اما آن‌چه که در فیلم مسابقه او دیده می‌شود این است که کمپانی هم تنها مسابقه داده است. در کنار خط مسابقه او هیچ دونده دیگری حضور ندارد و فقط در لاین کمپانی مانع مشاهده می‌شود. در واقع کمپانی هم در رقابت‌ با خودش مدال طلا را از آن خود کرد! از رکورد او هم هیچ اطلاعی وجود ندارد.

شاید بتوان گفت رکورد این دوندگان در این رقابت‌ها اهمیتی ندارد چرا که در هر صورت آن‌ها مقام قهرمانی را به دست می‌آوردند چرا که اصلا رقیبی نداشته اند که با آنها مسابقه دهند. به نظر می‌رسد این رقابت‌ها "فوتو فینیش" هم ندارد تا رکورد ها و خط پایان به درستی مشخص شود.

مریم محبی دونده 400 متر که شاگرد مریم طوسی است در این رقابت‌ها شرکت کرد. قهرمانی دونده تازه کار ایران در این رقابت‌ها نشان می‌دهد که سطح مسابقه‌ها بالا نبوده است.

یکی دیگر از نکاتی که می توان درباره بی اهمیت بودن رقابت‌های آذربایجان به آن اشاره کرد این است که در حکم قهرمانی مریم طوسی تنها نام فدراسیون جمهوری آذربایجان و وزارت ورزش آن قید شده است و اسمی از رقابت‌های بین المللی نیست.

با توجه به اینکه در این رقابت ها طوسی و کمپانی حریفی نداشتند حضورشان در آذربایجان چه تفاوتی با مسابقه در ایران داشت. هم زمان با رقابت‌های آذربایجان مسابقه‌های جایزه بزرگ تهران در حال برگزاری بود و با وجود اینکه حریفان ایرانی هم برای طوسی و کمپانی خیلی قوی نبودند اما حضورشان در جایزه بزرگ تهران حداقل فایده‌اش این بود که تنها مسابقه نمی دادند.

مریم طوسی که به دنبال کسب سهمیه المپیک است و خودش هم به خوبی می‌داند باید در بهترین رقابت‌ها شرکت کند تا بتواند سهمیه را بگیرد، حضور در یک تورنمنتی بی اهمیت برای او فایده ندارد.

با وجود اینکه فدراسیون و مسئولان ورزش کشور نمی‌توانند مانع حضور ورزشکاران در میادین بین‌المللی با هزینه شخصی شوند اما باید تدبیری اندیشیده شود که ورزشکاران در چنین رقابت‌هایی شرکت نکنند.