معاون شهردار تهران:
سرمایه‌گذاران برای مشارکت در پروژه‌های تهران ترس دارند/ پولیشدن بزرگراه‌ها به کجا رسید؟
معاون فنی و عمرانی شهردار تهران گفت: در حال حاضر در برخی مکان‌های عمومی تهران اخذ عوارض اجرا می‌شود، اما تصمیم گیری درباره موارد مشابه از جمله اخذ عوارض عبور از بزرگراه‌ها در صلاحیت شورای شهر است.
رویداد۲۴ معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران در نشست خبری امروز خود درباره پروژه‌های اولویت‌دار شهرداری تهران و حضور بخش خصوصی در این پروژه‌ها توضیحاتی ارائه داد.
صفا صبوری، درباره اینکه میزان سرمایه گذاری بخش خصوصی و مشارکت مردم در پروژه‌های تهران چقدر است، توضیح داد: بیشتر سرمایه گذاری حوزه سازمان مشارکت‌های شهرداری تهران است. برخی از پروژه‌هایی که ما سرمایه گذار بخش خصوصی نیاز داریم، به سازمان مشارکتها، پیشنهاد می‌دهیم. متاسفانه در یکی دو سال اخیر، سرمایه گذاری بخش خصوصی برای مشارکت در پروژه‌های شهری کم بوده است. دلیلش هم بیشتر مسایل تحریم‌ها و ترس از سرمایه گذاری است. همانطور که ساخت و ساز کاهش یافته است، مردم وقتی فشار‌های اقتصادی و جنگ اقتصادی شروع می‌شود سرمایه گذار‌ها می‌ترسند سرمایه گذاری کنند.
او در ادامه توضیحاتش گفت: زمان جنگ اقتصادی باید طی شود تا سرمایه گذار‌ها رغبت پیدا کنند. خیلی سرمایه گذاری در پروژه‌های عمرانی تهران گسترده نیست. بیشتر حوزه پروژه‌های ما توسعه شهری است و بیشتر پول می‌گیریم و می‌سازیم. پروژه‌های مشارکت بیشتر در ابنیه است، چون مدل عوارض گرفتن از بزرگراه‌های داخل شهری راه نیفتاده است و بخش خصوصی خیلی رغبت برای این موضوع نشان نمی‌دهد.
اهم توضیحات معاون شهردار تهران به قرار زیر است:
-نزدیک به ۷۰ پروژه عمرانی در دست اقدام داریم که برخی از آن‌ها سنواتی هستند و در دوره‌های کوتاه به انجام نمی‌رسند. این پروژه‌ها در سال‌های گذشته و زمان تصدی شورای قبلی آغاز شده اند و ما باید تمام کنیم یا ادامه دهیم و گروه بعدی تمام کند. تقریبا تمام پروژه‌هایی که مطالعه کردیم تا سال ۱۴۰۰ به اتمام می‌رسد مگر پروژه‌های مشارکتی که باید سرمایه گذار برای آن‌ها پیدا شود.
-تعدادی پروژه را هم خودمان شروع کرده ایم که برخی از آن‌ها در دوره خودمان تمام می‌شود و برخی در ادوار بعدی به اتمام می‌رسد. ممکن است یک پروژه در ۲۷ سال به اتمام برسد. از اول امسال ۴پروژه نیمه کاره تمام شده است. ۵ پروژه اصلی که مردم خیلی می‌بینند و برایشان مهم است، برای ما اولویت دارد و امیدوارم تا پایان امسال آن‌ها را تمام کنیم.
-پروژه‌های اولویت دار شهرداری تهران به این شرح است: پروژه زیرگذر گیشا تا پایان سال، پروژه زیرگذر خیابان استاد معین تا ۲۲ بهمن، فاز اول پروژه بزرگراه‌های شهید بروجردی و شهید رستگار تا پایان سال در صورتی که رفع معارض شود به بهره برداری می‌رسد. همچنین مجموعه فرهنگی رازی در کنار برج تاریخی طغرل تهران که حدود ۳۰ هزار متر مربع زیربنا دارد تا دهه فجر به پایان می‌رسد.
-اگر برای پروژه اتوبان شهید شوشتری، سرمایه گذار بخش خصوصی پیدا نکردیم، طرحی به شورای شهر می‌بریم که با اخذ عوارض از مردم، این پروژه را به اتمام برسانیم. باید بحث محیط زیستی این پروژه حل شود. این بزرگراه از محدوده پارک سرخه حصار رد می‌شود و سازمان محیط زیست گفته است بخشی از این پروژه باید در عمق زیاد از زیر زمین رد شود تا به فضای محیط زیست آسیب نرساند. هنوز درباره مسیر این پروژه تصمیم گیری نشده است.
-پروژه اتوبان شهید رستگار رینگ کمربندی تهران را تکمیل می‌کند. به این صورت که مردم برای عبور از تهران، مجبور به عبور از بزرگراه‌های بسیج و افسریه نشوند. اگر این پروژه تحویل شود، کسانی که از غرب و جنوب تهران وارد تهران می‌شوند و نمی‌خواهند وارد شهر شده و قصد دارند به شرق کشور بروند، بدون ورود به تهران می‌توانند از اتوبان آزادگان به جاده خاوران بروند.
-پروژه اتصال اتوبان شهید صیاد به جنوب شهر با تونل و بزرگراه شهید متوسلیان، هنوز مصوب نشده است. الان سئوال اینجاست که اصلا نیاز به این تونل وجود دارد یا نه. ما منتظر تصویب شورای شهر درباره این پروژه هستیم.
-مشکلی از نظر بودجه نداریم، ولی امکان دارد مشکلاتی از جهت نقدینگی داشته باشیم. به خاطر بدهی‌های گذشته شهرداری تهران، امکان دارد همه بودجه پیش بینی شده محقق نشود. ۱۱۳۰ میلیارد تومان شورای شهر به صورت نقد و غیرنقدی برای حوزه معاونت فنی و عمرانی بودجه پیش بینی کرده اند.
-هم اکنون ۱۰ پل را در تهران در مقابل زلزله، تقویت می‌کنیم، ولی مردم این را نمی‌بینند، چون ما زیر پل کار می‌کنیم و مردم روی پل عبور می‌کنند.
-مدل عوارض گذاشتن برای بزرگراه را هم می‌شود استفاده کرد. مانند بزرگراه پردیس که مردم برای عبور از آن، عوارض می‌دهند. سیاستگذاری اخذ عوارض از بزرگراه را شورای شهر تصویب می‌کند. ممکن است ما پیشنهاد داخلی بدهیم، ولی برای ما فرقی نمی‌کند منبع نیاز‌های ما چطور تامین شود. ما تصمیم گیر در موضوع اخذ عوارض برای عبور از بزرگراه‌های شهری نیستیم. مدل اخذ عوارض در تهران هنوز وجود دارد مانند باغ پرندگان که مردم برای ورود به آن، عوارض می‌پردازند.
-قرار است فاز دوم دریاچه چیتگر با برآورد اولیه ۲ هزار میلیارد تومان با بوستان و مرکز تفریحی بسیار بزرگ شروع شود. طرح پیشنهادی این فاز به مسابقه گذاشته شد و طرح نهایی برنده هم مشخص شد. ممکن است این پروژه را ما آغاز کنیم و گروه بعدی آن را به اتمام برسانند.
-پروژه اتوبان شهید رستگار، چون به بزرگراه آزادگان متصل می‌شود، نیاز به پل دارد. ما بزرگراه آزادگان جدیدی به اندازه عرض همان اتوبان قبلی ساخته ایم و بزرگراه قدیمی را بسته ایم تا بتوانیم یک پل بسازیم. همین پروژه پل سازی یک اَبَرپروژه است.
-در حال حاضر ما با فشار خارج از عرف نمی‌توانیم کار کنیم، چون بدهکاری زیادی داریم و باید پول طلبکاران قدیم را که کار کرده اند بدهیم. بخشی از بودجه‌های عمرانی صرف تسویه حساب طلبکاران قبلی می‌شود. ولی اصلا قبول ندارم حجم عملیات عمرانی الان به نسبت ۳۰ سال اخیر کم است. این که شایعه می‌شود در تهران کار عمده عمرانی انجام نمی‌دهد، اصلا اینطور نیست. مثلا کارخانه سیمان ری در حال تبدیل به یک مجموعه خاص برای استفاده عموم است که مربوط به همین دوره مدیریتی است. مدیریت پارک پردیسان در همین دوره به شهرداری تهران واگذار شد.
-برای تکمیل پروژه ترمینال شرق، امسال پروژه‌ای در نظر نگرفته ایم. یک ساختمان از پروژه ترمینال شرق پیشرفت ۷۰ درصدی دارد. کاری نکنیم مردم فکر کنند این پروژه ۹۶ درصد آماده است، هیچ کدام از پله برقی‌ها و آسانسور‌ها نصب نشده است. نزدیک به ۲۰ درصد هزینه این پروژه مربوط به پله برقی‌ها و آسانسور‌ها است. ایستگاه پلیس، آتش نشانی و اورژانس هنوز پیش بینی و ساخته نشده است. قرار بوده ایستگاه مترو اشراق به آنجا وصل شود. این کار هنوز انجام نشده است. این کار یک ساختمان بسازیم و روی آن یک تابلو بزنیم ترمینال، آیا اینجا ترمینال می‌شود؟ مهمترین موضوع ترمینال، رسیدن مردم به آن است. خط اتوبوسرانی، مترو و تاکسیرانی هنوز آنجا وجود ندارد. بخش‌هایی از جنگل سرخه حصار تخریب شدند تا ترمینال جدید ساخته شده است. آیا این ترمینال به محیط زیست بیشتر آسیب می‌زند؟ تعداد زیادی سوال درباره این ترمینال موجود است. ما چه چیزی می‌دهیم و چه چیزی از دست می‌دهیم؟ نمی‌دانیم این پروژه اصلا می‌تواند ترافیک را جابجا کند؟ ترمینال شرق آماده برای بهره برداری نیست.
صفا صبوری، درباره اینکه میزان سرمایه گذاری بخش خصوصی و مشارکت مردم در پروژه‌های تهران چقدر است، توضیح داد: بیشتر سرمایه گذاری حوزه سازمان مشارکت‌های شهرداری تهران است. برخی از پروژه‌هایی که ما سرمایه گذار بخش خصوصی نیاز داریم، به سازمان مشارکتها، پیشنهاد می‌دهیم. متاسفانه در یکی دو سال اخیر، سرمایه گذاری بخش خصوصی برای مشارکت در پروژه‌های شهری کم بوده است. دلیلش هم بیشتر مسایل تحریم‌ها و ترس از سرمایه گذاری است. همانطور که ساخت و ساز کاهش یافته است، مردم وقتی فشار‌های اقتصادی و جنگ اقتصادی شروع می‌شود سرمایه گذار‌ها می‌ترسند سرمایه گذاری کنند.
او در ادامه توضیحاتش گفت: زمان جنگ اقتصادی باید طی شود تا سرمایه گذار‌ها رغبت پیدا کنند. خیلی سرمایه گذاری در پروژه‌های عمرانی تهران گسترده نیست. بیشتر حوزه پروژه‌های ما توسعه شهری است و بیشتر پول می‌گیریم و می‌سازیم. پروژه‌های مشارکت بیشتر در ابنیه است، چون مدل عوارض گرفتن از بزرگراه‌های داخل شهری راه نیفتاده است و بخش خصوصی خیلی رغبت برای این موضوع نشان نمی‌دهد.
اهم توضیحات معاون شهردار تهران به قرار زیر است:
-نزدیک به ۷۰ پروژه عمرانی در دست اقدام داریم که برخی از آن‌ها سنواتی هستند و در دوره‌های کوتاه به انجام نمی‌رسند. این پروژه‌ها در سال‌های گذشته و زمان تصدی شورای قبلی آغاز شده اند و ما باید تمام کنیم یا ادامه دهیم و گروه بعدی تمام کند. تقریبا تمام پروژه‌هایی که مطالعه کردیم تا سال ۱۴۰۰ به اتمام می‌رسد مگر پروژه‌های مشارکتی که باید سرمایه گذار برای آن‌ها پیدا شود.
-تعدادی پروژه را هم خودمان شروع کرده ایم که برخی از آن‌ها در دوره خودمان تمام می‌شود و برخی در ادوار بعدی به اتمام می‌رسد. ممکن است یک پروژه در ۲۷ سال به اتمام برسد. از اول امسال ۴پروژه نیمه کاره تمام شده است. ۵ پروژه اصلی که مردم خیلی می‌بینند و برایشان مهم است، برای ما اولویت دارد و امیدوارم تا پایان امسال آن‌ها را تمام کنیم.
-پروژه‌های اولویت دار شهرداری تهران به این شرح است: پروژه زیرگذر گیشا تا پایان سال، پروژه زیرگذر خیابان استاد معین تا ۲۲ بهمن، فاز اول پروژه بزرگراه‌های شهید بروجردی و شهید رستگار تا پایان سال در صورتی که رفع معارض شود به بهره برداری می‌رسد. همچنین مجموعه فرهنگی رازی در کنار برج تاریخی طغرل تهران که حدود ۳۰ هزار متر مربع زیربنا دارد تا دهه فجر به پایان می‌رسد.
-اگر برای پروژه اتوبان شهید شوشتری، سرمایه گذار بخش خصوصی پیدا نکردیم، طرحی به شورای شهر می‌بریم که با اخذ عوارض از مردم، این پروژه را به اتمام برسانیم. باید بحث محیط زیستی این پروژه حل شود. این بزرگراه از محدوده پارک سرخه حصار رد می‌شود و سازمان محیط زیست گفته است بخشی از این پروژه باید در عمق زیاد از زیر زمین رد شود تا به فضای محیط زیست آسیب نرساند. هنوز درباره مسیر این پروژه تصمیم گیری نشده است.
-پروژه اتوبان شهید رستگار رینگ کمربندی تهران را تکمیل می‌کند. به این صورت که مردم برای عبور از تهران، مجبور به عبور از بزرگراه‌های بسیج و افسریه نشوند. اگر این پروژه تحویل شود، کسانی که از غرب و جنوب تهران وارد تهران می‌شوند و نمی‌خواهند وارد شهر شده و قصد دارند به شرق کشور بروند، بدون ورود به تهران می‌توانند از اتوبان آزادگان به جاده خاوران بروند.
-پروژه اتصال اتوبان شهید صیاد به جنوب شهر با تونل و بزرگراه شهید متوسلیان، هنوز مصوب نشده است. الان سئوال اینجاست که اصلا نیاز به این تونل وجود دارد یا نه. ما منتظر تصویب شورای شهر درباره این پروژه هستیم.
-مشکلی از نظر بودجه نداریم، ولی امکان دارد مشکلاتی از جهت نقدینگی داشته باشیم. به خاطر بدهی‌های گذشته شهرداری تهران، امکان دارد همه بودجه پیش بینی شده محقق نشود. ۱۱۳۰ میلیارد تومان شورای شهر به صورت نقد و غیرنقدی برای حوزه معاونت فنی و عمرانی بودجه پیش بینی کرده اند.
-هم اکنون ۱۰ پل را در تهران در مقابل زلزله، تقویت می‌کنیم، ولی مردم این را نمی‌بینند، چون ما زیر پل کار می‌کنیم و مردم روی پل عبور می‌کنند.
-مدل عوارض گذاشتن برای بزرگراه را هم می‌شود استفاده کرد. مانند بزرگراه پردیس که مردم برای عبور از آن، عوارض می‌دهند. سیاستگذاری اخذ عوارض از بزرگراه را شورای شهر تصویب می‌کند. ممکن است ما پیشنهاد داخلی بدهیم، ولی برای ما فرقی نمی‌کند منبع نیاز‌های ما چطور تامین شود. ما تصمیم گیر در موضوع اخذ عوارض برای عبور از بزرگراه‌های شهری نیستیم. مدل اخذ عوارض در تهران هنوز وجود دارد مانند باغ پرندگان که مردم برای ورود به آن، عوارض می‌پردازند.
-قرار است فاز دوم دریاچه چیتگر با برآورد اولیه ۲ هزار میلیارد تومان با بوستان و مرکز تفریحی بسیار بزرگ شروع شود. طرح پیشنهادی این فاز به مسابقه گذاشته شد و طرح نهایی برنده هم مشخص شد. ممکن است این پروژه را ما آغاز کنیم و گروه بعدی آن را به اتمام برسانند.
-پروژه اتوبان شهید رستگار، چون به بزرگراه آزادگان متصل می‌شود، نیاز به پل دارد. ما بزرگراه آزادگان جدیدی به اندازه عرض همان اتوبان قبلی ساخته ایم و بزرگراه قدیمی را بسته ایم تا بتوانیم یک پل بسازیم. همین پروژه پل سازی یک اَبَرپروژه است.
-در حال حاضر ما با فشار خارج از عرف نمی‌توانیم کار کنیم، چون بدهکاری زیادی داریم و باید پول طلبکاران قدیم را که کار کرده اند بدهیم. بخشی از بودجه‌های عمرانی صرف تسویه حساب طلبکاران قبلی می‌شود. ولی اصلا قبول ندارم حجم عملیات عمرانی الان به نسبت ۳۰ سال اخیر کم است. این که شایعه می‌شود در تهران کار عمده عمرانی انجام نمی‌دهد، اصلا اینطور نیست. مثلا کارخانه سیمان ری در حال تبدیل به یک مجموعه خاص برای استفاده عموم است که مربوط به همین دوره مدیریتی است. مدیریت پارک پردیسان در همین دوره به شهرداری تهران واگذار شد.
-برای تکمیل پروژه ترمینال شرق، امسال پروژه‌ای در نظر نگرفته ایم. یک ساختمان از پروژه ترمینال شرق پیشرفت ۷۰ درصدی دارد. کاری نکنیم مردم فکر کنند این پروژه ۹۶ درصد آماده است، هیچ کدام از پله برقی‌ها و آسانسور‌ها نصب نشده است. نزدیک به ۲۰ درصد هزینه این پروژه مربوط به پله برقی‌ها و آسانسور‌ها است. ایستگاه پلیس، آتش نشانی و اورژانس هنوز پیش بینی و ساخته نشده است. قرار بوده ایستگاه مترو اشراق به آنجا وصل شود. این کار هنوز انجام نشده است. این کار یک ساختمان بسازیم و روی آن یک تابلو بزنیم ترمینال، آیا اینجا ترمینال می‌شود؟ مهمترین موضوع ترمینال، رسیدن مردم به آن است. خط اتوبوسرانی، مترو و تاکسیرانی هنوز آنجا وجود ندارد. بخش‌هایی از جنگل سرخه حصار تخریب شدند تا ترمینال جدید ساخته شده است. آیا این ترمینال به محیط زیست بیشتر آسیب می‌زند؟ تعداد زیادی سوال درباره این ترمینال موجود است. ما چه چیزی می‌دهیم و چه چیزی از دست می‌دهیم؟ نمی‌دانیم این پروژه اصلا می‌تواند ترافیک را جابجا کند؟ ترمینال شرق آماده برای بهره برداری نیست.
منبع: خبرآنلاین
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
