لابی علی نیکزاد برای ریاست مجلس/ یار قدیمی احمدی نژاد با چه شرایطی روبروست؟
رویداد۲۴ در حالی که به نظر میرسید حامیان قالیباف تلاش خاصی برای نشاندن او روی صندلی ریاست مجلس انجام میدهند، اما تحرکات اخیر و دیدارهای سیاسی نشان میدهد به همین سادگی قرار نیست صندلی اول قوه مقننه تقدیم قالیباف شود و کم نیستند جریانهای مختلفی که با ریاست قالیباف مشکل دارند؛ تکلیف ایثارگران و جبهه پایداری هنوز برای رقابت مشخص نیست. موتلفه تمایل بسیاری برای رقابت دارد اما به لحاظ تعداد نیرو دست پایین را دارند و اصولگرایان میانهرو نیز تمایل دارند حاجی بابایی را در مقابل قالیباف علم کنند؛ چهرهای که به لحاظ پایگاه رای دست بالاتری به نسبت گروه کوچک موتلفه دارد.
در میان دوقطبی ایجاد شده میان حاجی بابایی و قالیباف، یک چهره دیگر برای ریاست مجلس در حال برنامهریزی است؛ علی نیکزاد وزیر محمود احمدی نژاد و البته رئیس ستاد انتخاباتی سید ابراهیم رئیسی.
حامیان علی نیکزاد چه کسانی هستند؟
به گزارش رویداد۲۴ علی نیکزاد برای نشستن بر صندلی ریاست مجلس، روی چهار گروه از نمایندگان حساب ویژهای باز کرده و تصور میکند توان لابی با آنها را دارد؛ گروه اول، وزیران و معاونان احمدی نژاد هستند. از فریدون عباسی و عبدالرضا مصری گرفته تا محمد مهدی زاهدی و شمس الدین حسینی.
بیشتر بخوانید: ۱۳ یار محمود/ روح احمدی نژاد در مجلس یازدهم!
افراد دیگری از مدیران محمود احمدی نژاد نیز در مجلس یازدهم حضور دارند و با اینکه گرایشهای متنوعی دارند و بین آنها هم دسته بندیهای خاصی وجود دارد، اما علی نیکزاد این روزها سعی کرده بتواند باتکیه بر نمایندگان ترک زبان تعدادی از آنها را با خود همراه کند.
چهرههایی همچون احمد علیرضابیگی استاندار سابق احمدی نژاد، علی اصغر عنابستانی استاندار پیشین چهارمحال و بختیاری، مهدی سعادتی استاندار گیلان دولت دهم، محمود عباس زاده مشکینی استاندار دولت احمدی نژاد و همچنین علیرضا شهبازی استاندار پیشین کردستان و محمود احمدی بیغش استاندار سابق خراسان شمالی که از شازند راهی مجلس شده است. وحید جلال زاده استاندار دولت دهم در آذربایجان غربی، سید مسعود خاتمی رییس هلال احمر در دولت نهم از دیگر مدیران دولت احمدی نژاد هستند.
کمپین لابیهای نیکزاد فعلا با تکیه بر همین مدیران شکل گرفته و او قصد دارد از میان آنها شرایط را به نفع خود تغییر دهد. گروهی از احمدی نژادیها با این تصور که علی نیکزاد از حلقه علم و صنعت و از مدیران محبوب رئیس جمهور سابق ایران بوده که در تمام هشت سال مدیریت احمدی نژاد، همواره در مسئولیتهای حساس قرار داشته و گفته میشد ممکن است سال ۹۲ به عنوان نامزد این جریان در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کند، او را برای رقابت با قالیباف انتخاب کردهاند. به خصوص اینکه قالیباف همیشه به احمدی نژاد و کابینه او به چشم رقیب نگاه میکرد. اما این ظاهر ماجراست؛ چه آنکه هر کدام از این چهرهها خود مدعی مقام دیگری هستند و در صورت حمایت از نیکزاد، احتمالا بخشی از خواستههای خود را از دست خواهند داد.
شمس الدین حسینی نیز که خود سودای ریاست مجلس دارد نیک میداند در بهترین حالت شاید بتواند با رایزنی بر صندلی ریاست کمیسیون اقتصادی مجلس تکیه زند. حسینی برای رسیدن به این مقصود هم راه سختی در پیش دارد زیرا برای گذر از محمدرضا پورابراهیمی نیاز به حامی قویتری از نیکزاد دارد، با این حساب حسینی شاید با حمایت از نیکزاد، همان وجهه خود را نیز از دست بدهد.
فریدون عباسی نیز شرایطی مشابه دارد؛ او برای گذر از فریدون حسنوند و رسیدن به ریاست کمیسیون انرژی به حامی جدیتری از نیکزاد نیازمند است.
محمدمهدی زاهدی تقریبا برای کمیسیون آموزش بیرقیب است، اما نکته اینجاست که او نیز با جمع اصولگرایان جوانی مواجه است که هر کدام مدعی خود را در مسائل تربیتی و آموزشی صاحب سبک میدانند و با این شرایط چرخش زاهدی به سمت نیکزاد [که با تجربه لابی در مجلس ناآشناست] ممکن است خیلی به نفع او تمام نشود. در این شرایط احتمالا زاهدی که تجربه حضور در مجالس قبل را دارد با ریسک کمتر گزینه حاجی بابایی را برای ریاست انتخاب میکند تا دستکم کمیسیون آموزش را از دست ندهد.
به گزارش رویداد۲۴ دسته دوم افرادی که روی آنها حساب کرده، بخشی از حامیان ابراهیم رئیسی هستند. هرچند تعداد این افراد قابل توجه است اما اینکه انتخاب آنها هم فردی باشد که سابقه حضور در مجلس را ندارد، محل سوال است. از سوی دیگر علی نیکزاد نزدیکترین چهره به محمود احمدی نژاد در مجلس است و اینکه رای حامیان رییسی، نزدیکترین گزینه به احمدی نژاد باشد نیز محل سوال است.
اما دو گروه دیگر نیز هستند که نیکزاد تلاش کرده به آنها نزدیک شود. اولین گروه، اعضای جبهه پایداری هستند. گرچه هنوز نام آقاتهرانی در سپهر سیاسی به عنوان گزینه ریاست مجلس مطرح میشود، اما بعید است این روحانی تحصیلکرده در آمریکا، حاضر به حمایت از قالیباف شود. در شرایط علی نیکزاد تصور میکند اگر جبهه پایداری به قالیباف نزدیک نشود، به او نزدیک خواهند شد. در مجلس دهم حمیدرضا حاجی بابایی رییس فراکسیون ولایی بود و توانست حدود یکسوم آرای اصولگرایان در یک فراکسیون جمع کند، با این سابقه شانس نیکزاد برای جذب رای جبهه پایداری کمی سخت به نظر میرسد.
بیشتر بخوانید: از دید نمایندگان انتخاب کنید!/ چه کسی بر صندلی ریاست مجلس یازدهم تکیه میزند؟
گروه چهارم، تک نمایندههای شهرستانها هستند که لابی قوی میتواند رای آنها را به سبد نیکزاد بیاورد. همه میدانند قالیباف لابی خوبی با این افراد دارد. آخرین باری که او شهردار تهران شد، از الهه راستگو تا حافظی و از رضازاده تا ساعی، همگی به قالیباف رای داده بودند. در این مورد نیکزاد هم نشان داده توانسته شرکای خوبی پیدا کند. کافی است شرکتها و شراکتهای او را ببینیم تا متوجه روابط اقتصادی متنوع او شویم. علی اکبر محرابیان (وزیر صنایع احمدی نژاد) محمد امین رضازاده (مدیر ارشد وزارت کشور رحمانی فضلی) احمدرضا دستغیب، عباس علی آبادی (مدیر ایران خودرو) علی بقایی (عضو هیئت مدیره بانک کارآفرین. نایب رئیس هیات مدیره شرکت مخابرات ایران) علی اصغر مونسان و دهها شخصیت دیگر را میتوان در میان شرکای نیکزاد هستند.
همین روابط مالی گسترده در شرکتهای مختلف شاید تنها برگ برنده نیکزاد هستند. اما یک نکته مهم وجود دارد؛ انتخاب نمایندگان در سال نخست مجلس یازدهم قرار است انجام شود، سالی که هنوز نمایندگان تازهوارد آرمانگرا هستند و هنوز با لابیهای مالی و غیرمالی در مجلس چندان آشنا نیستند. آنها تلاش میکنند در سال اول بهترین گزینه موجود را انتخاب کنند. اگر این موضوع را جزو یکی از پارامترهای اصلی انتخاب رییس مجلس [دستکم برای سال اول] در نظر بگیریم، انتخاب نیکزاد توسط گروه چهارم نیز کمی غیرممکن خواهد شد.
البته در انتخاب ریاست مجلس، سه دست پنهان دیگر هم نقشآفرینی میکنند. علی لاریجانی، حامیان دولت و حداد عادل. هنوز مشخص نیست این سه طیف چه وزنی در مجلس دارند، اما هر کدام نمایندگانی را در مجلس مدیریت میکنند که قطعا هیچکدام از این سه طیف بدنبال نشستن نیکزاد بر کرسی ریاست مجلس نیستند. علی نیکزاد در دوران وزارت خود به مدیریت غیرتیمی مشهور بوده است. به جز صدها اختلاف دیگر، اگر همین یک مورد را در نظر بگیریم، شاید بتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که چرا نیکزاد میان این سه طیف جایگاه چندانی ندارد و هر چند او این روزها لابیهای گستردهای انجام داده، اما تجربه نشان میدهد بهتر است او از یکی دیگر از یاران قدیمی حمایت کند و خودش در فکر کمیسیون عمران باشد. او برای این کار محمدرضا رضایی کوچی را پیش رو دارد؛ گزینهای که احتمالا کنار گذاشتن آن باهمه سختی بسیار سادهتر از قالیباف و حاجی بابایی باشد.