بررسی ارزش خرید و مشخصات فنی سایپا شاهین

رویداد۲۴ در ابتدا، این خودرو به نام "رهام" شناخته می‌شد، اما بعد‌ها نام "شاهین" برای آن انتخاب شد. شاهین در ابتدا برنامه‌ریزی شده بود که با استفاده از قطعات مکمل از خودروی برلیانس H۳۳۰ به بازار عرضه شود. با امضای تحریم‌های جدید و خروج امریکا از برجام، تمام نقشه‌های سایپا به هم ریخت و پروژه شاهین به تأخیر افتاد. بعداً با تغییراتی در پروژه و با تأخیر زیاد، شاهین با موتور توربوشارژر شده M۱۵ که در واقع تقویت شده‌ای از موتور پراید بود، به بازار عرضه شد.

طراحی شاهین

شاهین از یک طراحی نسبتاً به‌روز بهره می‌برد و می‌تواند به عنوان برنده در برابر تمام رقبای داخلی خود محسوب شود. در قسمت جلو، طراحی الهام گرفته از بیوک اکسل قابل مشاهده است. با یک اتاق رو به جلو، کشیدگی اندک کاپوت و آئرودینامیک خوب، شاهد یک اتاق مدرن، دینامیک و نسبتاً مدرن هستیم. چراغ‌های جلو بزرگ و هماهنگ با جلوپنجره بیضوی طراحی شده‌اند و نور نئون در آن‌ها نیز به خوبی پیاده‌سازی شده است. نمای کناری بدون خطوط بسیار برجسته و تیز است که نشان می‌دهد طراح جسارت کمی داشته یا اجازه این کار را نداشته است و همه چیز تا قسمت عقب خودرو به شکلی معمولی ادامه می‌یابد. با این حال، عرض بزرگ ستون مرکزی و رنگ آن ممکن است آزاردهنده باشد. قسمت کشیده صندوق کاملاً به شکل یک سدان سنتی سه جعبه‌ای است، که در کلاس ساب کامپکت امروزی کمتر دیده می‌شود. ابعاد کوچک چرخ‌ها، به ویژه در نمای جانبی، قابل توجه است، اما طراح سعی کرده با کاهش قوس چرخ‌ها این نکته را تعدیل کند. سقف با شیبی ملایم به صندوق عقب متصل می‌شود، اگرچه می‌توانست شیب بهتری داشته باشد. در این زمان، احتمالاً حوصله طراح به پایان رسیده بود و چراغ‌های عقب، تناسب مناسبی با سایر اجزا، به ویژه چراغ‌های جلو و فرم بدنه، ندارند. این چراغ‌های دوتکه احتمالاً برای طراحی خودروی دیگری مانند تندر ۹۰ مناسبتر بودند تا شاهین که فرمی تخم‌مرغی و خطوطی نرم و آرمانی دارد.

اگر به پهلو و ستون‌ها و پنجره‌های شاهین نگاه کنید، به وضوح متوجه خواهید شد که وجود عدم تناسب و اعوجاج، ناشی از ضعف مهندسی طراحی است. احتمالاً طراحی بدنه شاهین نسبت به خودرو‌های داخلی فعلی در بازار ایران برتری دارد، اما بطور قطع با طرح‌های روز و ترند‌های جهانی در طراحی فاصله زیادی دارد و نمی‌توان آن را در حد خودرو‌های خارجی این کلاس قرار داد. عموماً طراحان داخلی در زمان طراحی محصولات جدید، از المان‌های روز و مد روز خودرو‌های مختلف و محبوب الهام می‌گیرند. اما تا زمان تولید، این المان‌ها منسوخ می‌شوند و دیگر به‌روز نیستند. این مسأله به وضوح در شاهین و سایر خودرو‌های طراحی شده در ایران مشاهده می‌شود. به هر حال، چینی‌ها از طریق الهام گرفتن از خودرو‌های کانسپت معروف، محصولاتی را طراحی می‌کنند که در زمان تولید به ترند روز تبدیل می‌شوند.

داخل کابین شاهین

کابین شاهین در واقع همان طرح اولیه کابین رهام است. استفاده بیش از حد از پلاستیک‌های مشکی و تیره رنگ باعث می‌شود ظاهر آن آزاردهنده به نظر برسد و طراحی آن بسیار دور از کابین خودرو‌های مدرن است. نمایشگر مرکزی در میان تعداد زیادی دکمه و کلید قرار گرفته است و ابعاد کوچک به همراه جانمایی آن، استفاده از آن را کمی سخت می‌کند. این سختی را می‌توان با کار با مانیتور‌های بزرگتر مانند کوییک فول پلاس مقایسه کرد. هرچند این سختی به اندازه کار با یک سیستم نمایشگر قدیمی نیست، اما باز هم می‌توان آن را یک سیستم نمایشگر قدیمی تلقی کرد. طراحی غربیلک فرمان نیز جزو نکات ضعف کابین است. طراح حتی زحمت تخت کردن و دیکات کردن فرمان را هم به خود نداده است و قسمت عمده‌ای از فرمان با پلاستیک نقره‌ای رنگ براق بی‌کیفیت پوشیده شده است و در قسمت پایینی آن بدون خلاقیت، با یک شکاف گود همراه شده است.

مشخصات فنی شاهین

با نگاه به زیر کاپوت شاهین، می‌توان موتور آشنای M۱۵ را مشاهده کرد که با یک توربوشارژر کوچک تقویت شده است. این موتور ۸ سوپاپ که از موتور پراید به ارث برده شده است، صدا و لرزشی بیشتر از موتور‌های مدرن تولید می‌کند، اما قدرت خروجی آن چندان قابل توجه نیست. در حالی که موتور‌های چینی ۱.۵ لیتری توربو که در بازار ایران موجود هستند، اکنون قدرتی بیش از ۱۴۷ اسب بخار دارند، موتور شاهین تنها ۱۰۹ اسب بخار قدرت دارد. در مقایسه با موتور‌های خانواده ساینا و کوییک، این موتور در مورد کشش و قدرت از آن‌ها برتری دارد. اما به دلیل وزن بیشتر بدنه، کشش در سرعت بالا و حتی شتاب گیری در جاده، حتی بعد از ورود توربو به مدار، به صورت ایده‌آل نیست.

ارزش خرید شاهین

شاهین نسبت به رقبا ویژگی‌های بهتری دارد و می‌تواند به عنوان یک گزینه مناسب برای نیاز‌های اولیه مشتریان با خانواده‌های کم‌جمعیت، سفر‌های نسبتاً کوتاه، با سرنشینانی که قد بلندی نداشته باشند و نیازمندی‌های رانندگی اسپرت نباشند، در نظر گرفته شود. شاهین با قیمت کارخانه حدود ۸ هزار دلار، یک خودروی با ارزش به نسبت قیمت خود است. با این حال، در بازار محلی قیمت آن بیش از ۱۲ هزار دلار است که نمی‌تواند در مقابل خودرو‌های چینی کوچک‌تری که با قیمت‌های ۱۰ تا ۱۲ هزار دلار به فروش می‌رسند، برتری داشته باشد. البته در کشور ما، همین خودرو‌های چینی با قیمت‌های دو برابری نسبت به قیمت کارخانه به فروش می‌رسند. از این رو، مقایسه ارزش یک خودرو با خودرو‌های جهانی روز و توجیه قیمت آن، به شکلی شومی به نظر می‌رسد.