معرفی انواع طناب‌ها و کاربردهایشان
رویداد۲۴ طناب، محصولی است که از به هم بافتن الیاف به دست می‌آید که کاربردهای زیادی دارد. در تولید انواع طناب از مواد مختلفی مانند مو، نایلون، کتان، پشم، کنف، پلی پروپیلن، پلی اتیلن، پلی استیل و… استفاده می‌شود. بافت و ماهیت طناب با توجه به رنگ، ظرافت ، سفتی، استحکام و قابلیت کشش الیاف یا رشته های مورد استفاده در ساخت آن تعیین می شود. در این مقاله به معرفی انواع طناب می‌پردازیم و شما را با مشخصات انواع این محصول آشنا می‌کنیم.
انواع طناب‌های طبیعی
در تولید طناب‌های طبیعی از مواد سازگار با محیط زیست استفاده می‌شود و هیچ گونه مواد شیمیایی در ساختار این نوع طناب وجود ندارد. طناب‌های طبیعی استحکام بالایی دارند اما به اندازه‌ی طناب‌های مصنوعی مقاوم نیستند و در مقابل انواع کپک و اشعه UV آسیب می‌بینند. این نوع طناب بر خلاف طناب‌های مصنوعی در اثر قرار گرفتن در مقابل نور خورشید و گرمای زیاد آسیب نمی‌بینند اما شعله‌های آتش باعث سوختن آن‌ها می‌شود. از معایب طناب‌های طبیعی می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در صورت خیس شدن دچار جمع شدگی می‌شوند و بعد از خشک شدن کار با آن‌ها بسیار دشوار می‌شود. این طناب‌ها نسبت به طناب‌های مصنوعی با محیط زیست سازگارتر هستند.
معرفی انواع طناب طبیعی
طناب کنفی: این طناب از گیاه‌های طبیعی ساخته شده و به صورت رشته های در هم تنیده است. زبری این طناب حتی از روی عکس کاملا واضح است. یکی از مزیت‌های این طناب، مقاومت بالای آن در برابر شوری آب دریا است. از این رو از آن در قایقرانی، بستن الوار و انواع بالابرها استفاده می‌کنند. طناب کنفی تحت تاثیر اشعه UV خورشید به تدریج پوسیده و از بین می رود و از این رو در مقایسه با طناب‌های مصنوعی ضرری برای طبیعت به همراه ندارد. امروزه از طناب کنفی طبیعی نه تنها در اتصالات لیفتینگ‌های سبک مانند حفر چاه استفاده می‌شد بلکه در تولید مصنوعات مختلف مانند طناب های مورد استفاده در سیرک ها به سبب اصطکاک مناسب، تولید نردبان های منعطف و تور ها و کاربری های گسترده‌ای نیز در زمینه دکوراسیون دارد. بگونه‌ای که در اتصال گلدان های خانگی و حتی در اتصال لوستر های سقفی نیز امروزه از طناب های کنفی طبیعی استفاده می‌شود.
طناب مانیلا: کنف مانیل نوعی فیبر است که از برگ‌های گیاه abacá حاصل می‌شود. نام این طناب از نام پایتخت فیلیپین (مانیل) گرفته شده است. طناب مانیل بسیار با دوام، انعطاف پذیر و مقاوم در برابر آب نمک (آب دریا) است که استفاده از آن را در طناب های کشتیرانی و ماهیگیری امکان پذیر می کند. در جاهایی دیگر می توان از آن برای ساختن صنایع دستی مانند کیف، فرش، لباس، مبلمان و آویز استفاده کرد. طناب‌های مانیلا با تنوع محدودتری نسبت به طناب‌های مصنوعی و حتی کنفی در بازار یافت شده و در برخی از کاربری‌های سیم بکسل ها نیز بعنوان مغزی در آن‌ها به کار گرفته می‌شوند.
انواع طناب‌های مصنوعی
طناب‌های مصنوعی همانطور که از نامشان مشخص است از مواد مصنوعی تولید می‌شوند. این طناب‌ها با نام طناب پلاستیکی نیز شناخته می‌شوند و در تولید آن‌ها از موادی مانند نایلون، پلی استر و پلی پروپیلن استفاده می‌شود. دوام طناب‌های مصنوعی بسیار بیشتر از طناب‌های طبیعی است و به همین دلیل بسیار محبوب هستند. طول عمر طناب پلاستیکی به طور معمول بیشتر از طناب طبیعی است و هنگام خیس شدن محکم‌تر می‌شوند. همچنین این طناب‌ها کمتر از نوع طبیعی دچار آسیب در مقابل کپک‌ها و اشعه UV می‌شوند. از معایب این نوع طناب می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در مقابل گرمای کافی ذوب می‌شوند و مقاومت آن‌ها کاهش می‌یابد. همچینن تولید طناب‌های مصنوعی نسبت به نوع طبیعی به محیط زیست آسیب بیشتری وارد می‌کند.
معرفی انواع طناب مصنوعی
طناب پلاستیکی: از جنس پلاستیک یا پلی پروپیلن تولید می‌شوند و برای مواردی مانند کاربردهای روزمره، صنعتی، مسکونی، فعالیت‌های دریایی، قایقرانی، اتصال بنرهای تبلیغاتی، باغبانی، کارهای دستی و موارد بسیار فراوان دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
طناب پلی اتیلن: این طناب دارای استحکام مکانیکی، دوام سایشی بالا، وزن کم و به‌دنبال آن جابجایی راحت، عدم فساد پذیری و مقاومت در برابر املاح موجود در آب دریا است. طناب پلی اتیلن مرغوب کش نیامده و پوسیده یا ریش ریش نمی‌شود.
طناب پلی پروپیلن: این طناب به دلیل استحکام بالا و ویژگی‌های منحصر به فرد، علاوه‌بر مصارف عمومی می‌تواند در کشاورزی، کشتی‌سازی و دیگر صنایع استفاده شود. در ساخت این طناب از مواد پلی پروپیلن استفاده شده که علاوه بر مرغوبیت و استحکام بالا، روی آب شناور هستند. طناب پلی پروپیلن در صنایع مختلف بخصوص در صنایع ماهیگیری کاربرد فراوانی دارد.
طناب کنفی: این نوع طناب که به نام‌های بنگلادش و جوت نیز شناخته می‌شود، دارای الیاف طبیعی است و به صورت تابیده شده و بافته شده تولید می‌شود. این طناب در ساختمان‌ها، منازل و تزئینات کاربرد دارد.
طناب نایلونی: زمانی که طناب پلاستیکی به صورت تابیده تولید شود، به آن طناب نایلونی می‌گویند و از آن به دلیل خصوصیاتی که دارد در صنایع دریایی استفاده می‌کنند.
طناب نخی: طناب‌هایی هستند که در تولید آن‌ها از مواد مصنوعی استفاده نشده است و دارای مقاومت بالایی در برابر حرارت هستند اما رطوبت، کپک و اشعه‌ها به آن‌ها آسیب می‌رساند.
طناب پلی استیل: این طناب از تابیده شدن تک رشته‌های اکسترود شده‌ی مواد با کیفیت پلی اتیلن و پلی پروپیلن ساخته می‌شود. این نوع از طناب ها نمونه‌ی داخلی ندارند و در ایران اصطلاحا به طناب‌های وارداتی کره‌ای یا خارجی شناخته می‌شوند. شرکت لاوان بافت این افتخار را دارد که تنها تولید کننده‌ی انواع طناب پلی استیل در ایران است و این طناب‌ها را در بالاترین سطح کیفی تولید می‌کند.
روش‌های تولید انواع طناب
برای تولید طناب از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. این محصول به ۲ روش قابل تولید است:
روش بافته شده: طناب بافته شده از دو قسمت روکش طناب و هسته طناب تشکیل می‌شود. این محصول با الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی قابل تولید است و از قابلیت تولید با چندین روکش برخوردار است. طناب به روش بافته شده در مقایسه با روش تابیده شده حتی اگر هر دو محصول با یک نوع مواد اولیه ساخته شده باشند بازهم روش بافته شده از مقاومت سایشی بالاتری برخوردار است. در نظر داشته باشید محصول تولید شده در این روش منعطف تر عمل می کند.
روش تابیده شده: این محصول از دو الی چهار رشته تهیه می‌شود و با الیاف طبیعی و مصنوعی قابل تولید است. طناب تابیده شده در مقایسه با طناب بافته شده دارای مقاومت کششی بیشتر است؛ به همین دلیل ماندگارتر بوده طول عمر بیشتری از خود نشان می‌دهد.
کلام آخر
در این مقاله به معرفی انواع طناب پرداختیم. امروزه انواع طناب‌ها در ضخامت‌ها، رنگبندی‌ها و جنس‌های گوناگون برای مصارف مختلف تولید و به بازار عرضه می‌شوند. به طور کل طناب‌ها را از نظر جنس به دو دسته‌ی طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌کنند. آشنایی با انواع طناب از نظر جنس و کاربرد جهت خرید طناب بسیار کمک کننده خواهد بود.
منبع این مقاله لاوان بافت
