واکاوی علل رئیس ماندن قالیباف| شکاف رای دهندگان و ساختار قدرت

رویداد ۲۴ | رأی قالیباف در ریاست مجلس نمادی است از تفاوت نگاه میان توده‌های مردم و ساختار‌های سیاسی. این رأی نشان داد میان اتاق‌های قدرت و مردم تا چه اندازه اختلاف نگاه زیاد شده است؛ تا جایی که حتی برایند رأی‌دهندگان انتخابات حداقلی سال ۱۴۰۲ نیز نبود. خروجی این وضعیت آن است که آنچه توده‌های مردم می‌خواهند، با آنچه اهالی ساختار سیاست می‌پسندند، در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارد. این به معنای پررنگ‌ترشدن اختلاف نظر میان بدنه ساختار سیاسی و توده‌های مردم است.

شکاف‌ها باید ترمیم شود

به سال ۹۸ برگردیم. قالیباف تلاش می‌کرد خود و جریانش را یک «خیزش» برای به حرکت واداشتن مسئولان کشور معرفی کند، اما نتیجه عملکردش را می‌توان در قیمت اجناس دید. زمانی که آن‌ها وارد مجلس شدند، دلار ۱۷ هزار تومان بود و زمان پایان مجلس یازدهم دلار نزدیک ۶۰ هزار تومان. زمانی که خیزش خود را راه انداختند، مرغ ۱۳ هزار تومان و پراید ۶۵ میلیون تومان بود و امروز حتی جرئت نمی‌کنند قیمت آن را به یاد بیاورند. در نتیجه عملکرد این مجلس نه‌تن‌ها مردم به رأی‌دادن بیشتر تشویق نشدند، بلکه شاهد ریزش آرای رأی‌دهندگان نیز بودیم.

به عبارت روشن‌تر، بخشی از مردمی که در سال ۹۸ حاضر به رأی‌دادن بودند، در نتیجه عملکرد «خیزش‌گران»، از صندوق رأی ناامیدتر شدند. در میان آن‌ها که همین دوره هم رأی دادند، قالیباف محبوب نبود، اما با این وجود دیدیم که در محافل سیاسی و در تصمیم‌سازی جریان‌های سیاسی، قالیباف بر کرسی ریاست مجلس نشانده شد.

خروجی تصمیم مجلس اگرچه از این بابت که توانسته باعث مهار سوپرانقلابی‌ها شود، حتما برای مردم مفید است، با این وجود اگرچه عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری با تعیین رئیس مجلس متفاوت است، اما اگر چنار‌های سیاست اصولگرایی فکر می‌کنند می‌توانند همان‌طور که قالیباف را رئیس مجلس کردند، رئیس‌جمهور کنند، سخت در اشتباه هستند. این اشتباه، اما به ما این پیام را منتقل می‌کند که «آن‌ها ظاهرا به داشتن پشتوانه مردمی برای مسئولان اعتقادی ندارند. برای آن‌ها مهم نیست مردم کسی را بخواهند، مهم این است که بتوانند گزینه خود را به قدرت برسانند».