حق‌شناس:
دولت، مهمترین گره مردم و نظام را باز کرد
نسخه احمدی‌نژاد فقط برای یک هدف خوب است و آن هم برای اضمحلال و فروپاشی کشور است.
رویداد۲۴-نسخه احمدی‌نژاد فقط برای یک هدف خوب است و آن هم برای اضمحلال و فروپاشی کشور است.
محمد جواد حق شناس، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل سیاست خارجی که چند روز پیش میهمان گروه بین الملل در کافه خبر خبرآنلاین بود دربارۀ کارنامۀ سیاست خارجی دولت یازدهم گفت:
موفق ترین بخش را، عملکرد دولت در سیاست خارجی باید بدانیم که به هر حال نمی توان آنرا کتمان کرد. حتی رقبای دولت و دشمنان هم مجبور به اعتراف هستند. این دولت توانست یکی از گره های جدی که پیش پای دولت و مردم و نظام و مستقیم در ارتباط با عرصه سیاست خارجی بود و بر تمام حوزه های دیگر اثر داشت با مهارت و با حداقل هزینه و با بیشترین بهره ممکن حل کند. پیش گرفتن توسعه کشور از این مسیر ممکن بود.
وقتی به این مسائل نگاه می شود، کارنامه آقای روحانی و ظریف در این بخش کاملا موفقیت آمیز بوده و بجز در برخی حوزه ها به نظر من نمره قبولی و نمره خوبی می گیرد. بخصوص اینکه این دولت بعد از دولت احمدی نژاد و وضعیت اسفناکی که در سیاست خارجی برای کشور پیش آمده بود، روی کار آمد. اگر بخواهیم مقایسه ای انجام دهیم معتقد هستم اوج عملکرد سیاست خارجی ما به خاطر رویکرد کلانی که دولت اصلاحات داشت به دولت اصلاحات بر می گردد. بعضی رویکردها به فرهنگ رایج تبدیل شد و نتیجه آن سرمایه بزرگ اجتماعی بود که پشت سر دولت قرار گرفت و تغییراتی که در فضای بین المللی مانند یک شوک عمل کرد که البته قدر آن دانسته نشد.
اما در وضعیت موجود به نظر می رسد عملکرد آقای روحانی هم مثبت بوده و هم قابل دفاع و هم اینکه شخص آقای ظریف از هوشمندی و توانایی خاصی برخوردار است که او را در کابینه و در میان هم ترازان خود تبدیل به چهره قابل قبول و قابل احترامی کرده است.
حق شناس افزود:
نسخه احمدی نژاد فقط برای یک هدف خوب است و آن هم برای اضمحلال و فروپاشی کشور است و الا به درد هیچ کار دیگری نمی تواند بخورد. من این موضوع را بیشتر یک توهم می دانم یا سخنی که پایه منطقی و تحلیلی درستی ندارد. من فکر می کنم که عرصه سیاست خارجی به علت پیچیدگی هایی که گفته شد تنها عرصه قوه مجریه نیست. در واقع بازیگرانی که پازل عرصه سیاست خارجی جمهوری اسلامی را شکل می دهند فراوان هستند. در برهه ای می بینیم که در حالی که وزارت خارجه کار خود را انجام می دهد به یکباره مثلا یک روحانی در قم مسئله بحرین را مطرح می کند که بحرین استان چهاردهم ماست. این سخن تبعاتی دارد که متوجه دیپلماسی کشور است و باید آنرا جبران کرد.
دردسر زیادی برای مسئولین سیاست خارجی بوجود می آید که آنرا حل و فصل کنند. یا به عنوان مثال افرادی سفارت عربستان را آتش می زنند که تبعات آن به عهده وزرات خارجه است. یا به عنوان مثالی دیگر، فرمانده نیروی انتظامی در سالگرد حمله به سفارت انگلیس در نماز جمعه اعلام می کند بررسی کردیم و مطمئن شدیم که کار خود انگلیسی ها بوده است و بعد هم هیچ برخوردی با این عوامل انگلیس نمی شود و کسی هم نیست بپرسد که اگر کار انگلیسی ها بود چرا صدا و سیما صحنه حمله به سفارت را از تلویزیون پخش می کند. تکلیف وزیر خارجه در این مسائل چیست؟ طبق معاهدات بین المللی دولت متعهد به حراست و حفاظت از آقای سفیر و سفارت خانه کشورها است و متقابلا هم ما انتظار داریم از سفارت ما در کشورهای دیگر محافظت شود. این مسائل به نظر می رسد که به شکل کامل در حوزه وزارت خارجه نیست و نمی تواند آزادانه عمل کند. یا در عرصه ای به عنوان مثال خطیب نماز جمعه موضعی می گیرد که سنخیتی با موضع رسمی اعلامی ایران ندارد و در اینجا تکلیف روشن نیست و دچار سردرگمی می شویم. یا مثلا مشخص می شود در کشوری دیگر افرادی کاری انجام دادند که نه سفیر خبر دارد و نه وزرات خانه خبر دارد و روشن نیست. از این دست ماجرا ها وجود دارد. باید گفت که هیچ جای دنیا این گونه عمل نمی کنند. به هر حال وزارت خارجه به عنوان مرجعی که منافع ملی را پیش می برد به عنوان بالاترین مقام در اوج هماهنگی باید کارها را پیش ببرد و اگر مسئله ای هم باشد علی القاعده توسط پارلمان مورد پرسش می گیرد یا بر آن نظارت می شود، ولی نهایتا مسئولیت با خود آن دستگاه دیپلماسی است.
محمد جواد حق شناس، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل سیاست خارجی که چند روز پیش میهمان گروه بین الملل در کافه خبر خبرآنلاین بود دربارۀ کارنامۀ سیاست خارجی دولت یازدهم گفت:
موفق ترین بخش را، عملکرد دولت در سیاست خارجی باید بدانیم که به هر حال نمی توان آنرا کتمان کرد. حتی رقبای دولت و دشمنان هم مجبور به اعتراف هستند. این دولت توانست یکی از گره های جدی که پیش پای دولت و مردم و نظام و مستقیم در ارتباط با عرصه سیاست خارجی بود و بر تمام حوزه های دیگر اثر داشت با مهارت و با حداقل هزینه و با بیشترین بهره ممکن حل کند. پیش گرفتن توسعه کشور از این مسیر ممکن بود.
وقتی به این مسائل نگاه می شود، کارنامه آقای روحانی و ظریف در این بخش کاملا موفقیت آمیز بوده و بجز در برخی حوزه ها به نظر من نمره قبولی و نمره خوبی می گیرد. بخصوص اینکه این دولت بعد از دولت احمدی نژاد و وضعیت اسفناکی که در سیاست خارجی برای کشور پیش آمده بود، روی کار آمد. اگر بخواهیم مقایسه ای انجام دهیم معتقد هستم اوج عملکرد سیاست خارجی ما به خاطر رویکرد کلانی که دولت اصلاحات داشت به دولت اصلاحات بر می گردد. بعضی رویکردها به فرهنگ رایج تبدیل شد و نتیجه آن سرمایه بزرگ اجتماعی بود که پشت سر دولت قرار گرفت و تغییراتی که در فضای بین المللی مانند یک شوک عمل کرد که البته قدر آن دانسته نشد.
اما در وضعیت موجود به نظر می رسد عملکرد آقای روحانی هم مثبت بوده و هم قابل دفاع و هم اینکه شخص آقای ظریف از هوشمندی و توانایی خاصی برخوردار است که او را در کابینه و در میان هم ترازان خود تبدیل به چهره قابل قبول و قابل احترامی کرده است.
حق شناس افزود:
نسخه احمدی نژاد فقط برای یک هدف خوب است و آن هم برای اضمحلال و فروپاشی کشور است و الا به درد هیچ کار دیگری نمی تواند بخورد. من این موضوع را بیشتر یک توهم می دانم یا سخنی که پایه منطقی و تحلیلی درستی ندارد. من فکر می کنم که عرصه سیاست خارجی به علت پیچیدگی هایی که گفته شد تنها عرصه قوه مجریه نیست. در واقع بازیگرانی که پازل عرصه سیاست خارجی جمهوری اسلامی را شکل می دهند فراوان هستند. در برهه ای می بینیم که در حالی که وزارت خارجه کار خود را انجام می دهد به یکباره مثلا یک روحانی در قم مسئله بحرین را مطرح می کند که بحرین استان چهاردهم ماست. این سخن تبعاتی دارد که متوجه دیپلماسی کشور است و باید آنرا جبران کرد.
دردسر زیادی برای مسئولین سیاست خارجی بوجود می آید که آنرا حل و فصل کنند. یا به عنوان مثال افرادی سفارت عربستان را آتش می زنند که تبعات آن به عهده وزرات خارجه است. یا به عنوان مثالی دیگر، فرمانده نیروی انتظامی در سالگرد حمله به سفارت انگلیس در نماز جمعه اعلام می کند بررسی کردیم و مطمئن شدیم که کار خود انگلیسی ها بوده است و بعد هم هیچ برخوردی با این عوامل انگلیس نمی شود و کسی هم نیست بپرسد که اگر کار انگلیسی ها بود چرا صدا و سیما صحنه حمله به سفارت را از تلویزیون پخش می کند. تکلیف وزیر خارجه در این مسائل چیست؟ طبق معاهدات بین المللی دولت متعهد به حراست و حفاظت از آقای سفیر و سفارت خانه کشورها است و متقابلا هم ما انتظار داریم از سفارت ما در کشورهای دیگر محافظت شود. این مسائل به نظر می رسد که به شکل کامل در حوزه وزارت خارجه نیست و نمی تواند آزادانه عمل کند. یا در عرصه ای به عنوان مثال خطیب نماز جمعه موضعی می گیرد که سنخیتی با موضع رسمی اعلامی ایران ندارد و در اینجا تکلیف روشن نیست و دچار سردرگمی می شویم. یا مثلا مشخص می شود در کشوری دیگر افرادی کاری انجام دادند که نه سفیر خبر دارد و نه وزرات خانه خبر دارد و روشن نیست. از این دست ماجرا ها وجود دارد. باید گفت که هیچ جای دنیا این گونه عمل نمی کنند. به هر حال وزارت خارجه به عنوان مرجعی که منافع ملی را پیش می برد به عنوان بالاترین مقام در اوج هماهنگی باید کارها را پیش ببرد و اگر مسئله ای هم باشد علی القاعده توسط پارلمان مورد پرسش می گیرد یا بر آن نظارت می شود، ولی نهایتا مسئولیت با خود آن دستگاه دیپلماسی است.
منبع: خبرآنلاین
