نقطه برتری تیم ملی در جام جهانی

رویداد۲۴-تیم‌های پرتغال و اسپانیا حریفان بسیار قدرتمندی برای ما محسوب می‌شوند. البته نقطه برتری تیم ما هم حضور خود کارلوس کی روش روی نیمکت است که در این سطح بالا مربیگری کرده و مربی بسیاری از این بازیکنان هم بوده است. حضور تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی روسیه دومین حضور متوالی تیم ما با کارلوس کی‌روش در جام جهانی است و طبیعتاً بعد از این هفت سال حضور، منتظر دستاوردهای بیشتری نسبت به جام‌جهانی قبلی هستیم. آن انتظار معقولی که جامعه فوتبال و علاقه مندان به فوتبال از تیم ملی ما دارند صعود به دور بعد است و شرایط برای رسیدن به این مهم مهیا است. امکانات لجستیکی و پشتیبانی بسیار خوبی در اختیار تیم ملی قرار گرفت. کارلوس کی‌روش از روزی که به ایران آمد یک شعار داشت و آن داشتن نظم و انضباط و دیسیپلین و در نهایت ایجاد شخصیت برای تیم ملی بود که این «شخصیت» منجر به موفقیت می‌شد و «موفقیت» هم شادمانی جامعه فوتبال را به همراه دارد. ما دیدیم که آن ابتدای کار، کارلوس کی‌روش یک مقداری تمرکزش کمتر روی تیم ملی بود، کار بازیکنان را بیشتر دنبال می‌کرد؛ استانداردسازی و سازماندهی تیم‌های پایه اولویت اصلی او بود، این موضوع باعث شد تیم ملی از نظر نتیجه دچار مشکل شود اما پس از گذر از این زمان، کی روش هدف خود را فقط روی نتیجه متمرکز کرد و باعث شد که ما به جام جهانی 2014 راه پیدا کنیم. از زمان حضور در جام جهانی 2014 برزیل تا الان، سبک کار کی روش تغییری نداشته. شکست ما مقابل لبنان و ازبکستان در دوره انتخابی جام جهانی قبلی، نقطه عطفی بود برای تغییر رویکرد کی‌روش نسبت به حضورش در ایران و تاکنون با همان روش به کار خود ادامه می‌دهد. جام جهانی گذشته تجربه خوبی برای تیم ملی بود، گرچه ما تنها یک امتیاز مقابل نیجریه به دست آوردیم، اما عملکرد خوبی مقابل نیجریه و آرژانتین داشتیم. بازی مقابل بوسنی متأسفانه تا حدودی باعث شد کی روش از نظر روانی تحت فشار قرار بگیرد ولی در نهایت فدراسیون فوتبال با تصمیمی هوشمندانه او را همچنان به ادامه کار در ایران ترغیب کرد. این جام نقطه پایانی برای حضور کارلوس کی روش در ایران است؛ به جهت اینکه هیچ مربی در رویه ملی آنقدر دوام و ثبات نداشته؛ آن هم فقط در حد رساندن به جام‌جهانی. کی روش نشان داده که بیشتر به‌دنبال کنترل تیم‌های حریف است در واقع ما فوتبال واکنش گرایانه را مقابل همه تیم‌ها، چه تیم‌های ضعیف، چه تیم‌های قوی به طور معمول به نمایش گذاشتیم و با همین شیوه هم برنده بودیم و نتیجه گرفتیم. اگر بخواهیم کاری غیر از این انجام دهیم، نتایج بازی‌های بوسنی و ترکیه تکرار می‌شود. بنابراین کارلوس کی روش باید بتواند تمام بازیکنان خود را پشت توپ بیاورد. یک تیم قدرتمند 11 نفره درست کند و طبیعتاً با استفاده از اشتباهاتی که تیم حریف می‌کند به نتیجه دلخواه دست یابد. اگر بخواهد غیر از این استراتژی دیگری داشته باشد تیم ما ضرر خواهد کرد. در رابطه با تیم‌های همگروهی‌مان باید اشاره کرد که تیم‌های پرتغال و اسپانیا قطعاً مدعیان کسب جام هستند. پرتغال که سابقه قهرمانی اروپا را دارد، اسپانیا هم سابقه قهرمانی جام جهانی و هردوی این تیم‌ها با توجه به بازیکنانی که در اختیار دارند که در بهترین تیم‌های دنیا بازی می‌کنند مخصوصاً در لالیگای اسپانیا، حریفان بسیار قدرتمندی برای ما محسوب می‌شوند، البته نقطه برتری تیم ما هم حضور خود کارلوس کی روش روی نیمکت است که در این سطح بالا مربیگری کرده و مربی بسیاری از این بازیکنان هم بوده است. این نکته مثبتی است که در تیم ملی ایران وجود دارد. اما مهم‌ترین و سخت‌ترین بازی ما مقابل مراکش خواهد بود چرا که بازی با مراکش نخستین بازی ما در جام جهانی است و به‌عنوان نخستین بازی اگر تیم ما یک شروع خوب داشته باشد نیمی از راه صعود را طی کرده است. ما اگر بتوانیم به سلامت از بازی مقابل مراکش عبور کنیم حال چه سه امتیاز چه یک امتیاز به دست آوریم، در واقع چمدان خود را همچنان برای حضور در این تورنمنت باز نگه داشته‌ایم و طبیعتاً با انگیزه و امیدواری بیشتری به سراغ بازی با اسپانیا و در نهایت پرتغال می‌رویم. بازی اول بسیار مهم و استراتژیک است و خود کی روش هم اهمیت آن بازی را بخوبی درک کرده است.