رویداد۲۴ شبکه تلویزیونی «ای اس پی ان» روز چهارشنبه نوشت: رقابت های جام جهانی 2018 که تابستان سال جاری در روسیه برگزار شد و با قهرمانی فرانسه به پایان رسید، تغییر و تحول های زیادی را در کادر فنی و بازیکنان تیم های اروپا و جهان ایجاد کرد، تحولاتی که گاها عجیب هم به نظر می رسد.
در این گزارش به تعدادی از برجسته ترین تغییر و تحولات صورت گرفته در کادر فنی باشگاه های بزرگ اروپا و دردسرهای کادر فنی جدید اشاره شده است.

* رئال مادرید: یولن لوپتگی
«گذر از حواشی تیم ملی اسپانیا و جدایی دردناک «کریستیانو رونالدو»
گاهی وقت ها یک تصویر گویای حرف های زیادی است، حالت چهره «فلورنتینو پرز» رییس باشگاه رئال مادرید به هنگام شنیدن خبر جدایی
«زین الدین زیدان» سرمربی سابق این تیم که سه قهرمانی پیاپی جام باشگاه های اروپا را برای کهکشانی ها به ارمغان آورد، تمام آنچه شما باید در مورد اضطراب و نگرانی های او بدانید، پدیدار می کرد.
پرز که شهرت او در اخراج کردن سرمربی های تیمش، از شهرت ریاست باشگاه بزرگی مثل رئال پیشی می گیرد، در نهایت به اهمیتِ یافتن سرمربی مناسب برای نیمکت کهکشانی ها پی برد و پس از ناکام ماندن در جذب «ماسیمیلیانو آلگری»، برای به خدمت گرفتن لوپتگی که تیم ملی اسپانیا را به جام جهانی رسانده بود، دست به کار شد.
اما اوضاع خوب پیش نرفت و لوپتگی در فاصله 36 ساعت مانده تا آغاز جام جهانی 2018 از سمت خود برکنار شد، اتفاقی که عملا انتظار احترام و افتخار از سوی هواداران رئال و رسانه ها را برای او به توقعی عبث تبدیل کرد، فروش رونالدو فوق ستاره پرتغالی و عدم جذب مهاجمی در سطح و اندازه های او هم، کار سخت لوپتگی در رئال را سخت تر و مشقت بار تر از قبل کرد.

* پاری سن ژرمن: توماس توخل
«تبدیل کردن ستاره ها به تیمی با قابلیت قهرمانی در لیگ قهرمانان»
تیم های توخل همیشه مدرن ترین نوع بازی ها را روی سیاره زمین ارائه می دهد. سرمربی آلمانی همواره از تازه ترین متدها و روش های نوین فوتبال آگاهی داشته و جلسات پیچیده و طاقت فرسای او که آمادگی ذهنی زیادی می طلبد، در ابتدای کار تنها نیازمند کمی ایمان و اعتقاد است.
از زمان رفتن لئوناردو مدیر ورزشی اسبق پاری سن ژرمن، ساختار مدیریتی این تیم به ندرت نشانه هایی از قدرت را در حمایت از سرمربی خود بروز داده و به سختی توانسته تعادل را بین ستاره های گرانقیمت خود برقرار کند.
توخل باید ثابت کند که از اشتباهات خود روی نیمکت دورتموند درس گرفته و این چیزی فراتر از نگه داشتن بازیکنان در داخل زمین است، در واقع او می بایست مدیر بهتری باشد و از فاصله گرفتن از بازیکنان تعیین کننده ای مثل «نیمار» اجتناب کند و در صورت وجود اتحاد، هیچ دلیلی وجود ندارد که پی اس جی نتواند طلسم ناتوانی در گذر از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان را بشکند و قابلیت های خود را به نمایش بگذارد.

* بایرن مونیخ: نیکو کواچ
«فتح دو گانه برای قهرمان بلامنازع و همیشگی بوندسلیگا
کواچ بعد از نجات دادن «آینتراخت فرانکفورت» از سقوط به دسته پایین تر و تبدیل کردن آن ها به یکی از مدعیان رسیدن به لیگ قهرمانان اروپا، فرصت هدایت بایرن مونیخ را به دست آورد. اگرچه شکست دادن تیم تحت هدایت کنونیش وجهه او را نزد هواداران بایرن خراب نکرد، اما سرمربی 46 ساله تازه وارد بایرنی ها، مثل سایر سرمربیان قبلی این تیم سابقه بردن جام قهرمانان اروپا را نداشته و زمانی که حرف جانشین «یوپ هاینکس» افسانه ای به میان می آید، به هیچ عنوان جز گزینه های اول محسوب نمی شود.

* ناپولی: کارلو آنجلوتی
«پایان دادن به ناکامی دراز مدت آن ها در فتح اسکودتو»
آنجلوتی پس از سپری کردن یک دهه در ثروتمندترین باشگاه های فوتبال جهان و در اختیار داشتن بهترین بازیکنان، هدایت تیمی تشنه موفقیت و محدود از حیث بودجه را بر عهده گرفته است.
در واقع پس از نوشتن کتاب «رهبری آرام»، اینگونه به نظر می رسد که آنجلوتی قصد دارد تا نشان دهد که در سبک مدیریتی او چیزی بیشتر از ماساژ ذهنی ابرستاره ها، آرام نگه داشتن آن ها تحت فشار و بهترین عموی دنیا بودن، وجود دارد؛ چیزی بزرگ مثل تبدیل کردن یک تیم نه چندان محبوب به مدعی سری آ و شاید لیگ قهرمانان اروپا..

* چلسی: مائوریتسیو ساری
«بازگرداندن نظم و کمی هم عنوان و افتخار به آشفته بازار آبی ها»
ساری سال آینده 60 ساله می شود و در چهار فصل اخیر در بالاترین سطح فوتبال فعالیت کرده است، اما همیشه در نوآوری حرف اول را می زند؛ در واقع خلاقیت های او در نگاه و سبک فوتبالی، شهرت و تحسین های بی شماری را در سطح عالی این ورزش پر طرفدار برای او به ارمغان آورده است.
بعد از درخشش در ناپولی، سیگاری قهار کنار زمین های بزرگ، با سبک منحصر به فرد خود که خیال را به پرواز در آورده و لبخندهایی از سر بی خیالی را موجب می شود، قصد دارد بازیکنان و هواداران را در استمفورد بریج سر ذوق بیاورد.
در واقع ساری، با تجربه سال ها کار کردن در تیم هایی با بودجه محدود، به یک مغز متفکر در پیدا کردن راه حل هایی از درون تیم تحت هدایتش تبدیل شده است، سرمربی باهوش که به جای جست وجو در بازار نقل و انتقالات، دارایی های موجود تیمش را ارتقاء می دهد.

* آرسنال: اونای امری
«فقط شبیه 'دیوید مویس' نباش!»
وضعیت کنونی آرسنال را می توان به شرایط پنج سال پیش منچستر یونایتد تشبیه کرد، با این تفاوت که همزمان با تمام شدن دوران طلایی حضور آرسن ونگر افسانه ای روی نیمکت توپچی ها و با توجه به اینکه امری تیمی مدعی را تحویل نگرفته است، توپچی ها چند سال اخیر را صرف جمع آوری هیات مدیره و مجموعه ای کار بلد کرده اند که منچستری ها در روزهای پایانی حضور «سر الکس فرگوسن» افسانه ای از انجام آن غفلت کرده و «دیوید مویس» خام را به عنوان مرد شماره یک نیمکت بزرگ شیاطین سرخ معرفی کردند.
با این حال، تفکر غالب این روزهای آرسنال این است که شرایط این تیم بدتر از وضعیت فعلی نخواهد شد و اگرچه قرار گرفتن در جمع چهار تیم نخست جدول کار سختی به نظر می رسد، اما سابقه امری در «لیگ اروپا» موید این حقیقت است که با هدایت مرد اسپانیایی، رسیدن به لیگ قهرمانان اروپا از مسیر دیگری امکان پذیر است، به عبارت دیگر امری راه میانبر رسیدن به لیگ قهرمانان اروپا را بهتر از همه می داند.