رویداد۲۴ گزارش می‌دهد؛
سه‌شنبه‌های بدون خودرو؛ کمپینی برای عکس‌های یادگاری/ ابتدا تکلیف حمل و نقل عمومی را روشن کنید
در حالیکه شهردار تهران در چند سه شنبه اخیر سعی کرده در راستای کاهش آلودگی و ترافیک از خودروی شخصی استفاده نکند، اما همچنان توجه به اولویت‌ها و پیش‌نیازهای چنین کاری نادیده گرفته شده است.
رویداد۲۴ زینب غبیشاوی: شهردار تهران امروز هم «سه شنبه‌های بدون خودرو» را فراموش نکرد و همچون هفته‌های پیشین خود را با دوچرخه به ساختمان بهشت رساند تا به زعم خود برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا فرهنگ‌سازی کرده باشد. سه شنبه بدون خودرو کمپینی است که شهروندان را به استفاده کمتر از خودروهای تک‌سرنشین، مخصوصا در روز سه‌شنبه ترغیب می‌کند و به جای گزینه‌های دوچرخه‌سواری، پیاده روی، مترو و اتوبوس را پیشنهاد می‌دهد. هرچند این کمپین در ظاهر مفید است اما سوال‌های بی‌پاسخ زیادی نیز با خود دارد؛ این طرح چقدر در تهران قابل اجراست؟ اقدامات حناچی تا چه میزان با نیاز‌ها و اولویت‌های شهروندان تهران منطبق است؟ شهروندان در چه مسیری دوچرخه‌سواری کنند؟
لایحه دوچرخه سواری در دوره مدیریت جعفر تشکری هاشمی بر معاونت ترافیک شهرداری تهران تصویب شد. همان زمان ۱۶۰ خانه دوچرخه با ۲۷۰۰ دستگاه دوچرخه در نظر گرفته شد، اما از آن دوره تاکنون خبری از پیشرفت طرح نشده است!
شیب نامتوازن مناطق شهر تهران، آلودگی هوا و نداشتن مسیر ویژه دوچرخه‌سواری در تهران، خطوط اتوبوسرانی و مترو بسیار شلوغ از دلایلی بوده که طرح عدم استفاده از خودروی شخصی هیچگاه به جایی نرسیده است.
مسیر دوچرخه سواری در تهران
نخستین سوال درباره کمپینی که حناچی به آن پیوسته، این بود که شهردار تهران از کدام مسیر ویژه برای رساندن خود به محل کار استفاده می‌کند؟ آنگونه که اعلام شده، حناچی از مسیر میدان توحید - بلوار کشاورز - خیابان حافظ و در نهایت خیان بهشت استفاده می‌کند تا خود را ساختمان شهرداری برساند. این در حالی است که هیچکدام از مسیرهای یادشده، مسیر ویژه دوچرخه سواری نیست.
از عجایب تهران اینکه شهروندان در پیاده‌رو امنیت ندارند و باید جا را برای موتورسوارانی که از پیاده‌رو به جای خیابان استفاده می‌کنند، باز می‌کنند. این بدان معناست که وقتی در پیاده‌رو که مسیر مخصوص عابران پیاده است، حریم اختصاصی و امنیت وجود ندارد، چگونه می‌توان اطمینان داشت که این امنیت برای دوچرخه‌سواران در خیابان‌های پایتخت وجود دارد.
واقعیت این است که رانندگی عجیب و خودخواهانه ایرانیان، استفاده از مسیرهای یک‌طرفه توسط موتورسواران و بی‌توجهی به چراغ‌های راهنمایی رانندگی، مجال چندانی به استفاده از وسایلی همچون دوچرخه نمی‌دهد.
رئیس پلیس راهنمایی رانندگی تهران نیز در روزهای گذشته درباره دوچرخه سواری در تهران صحبت کرده است. او گفته طبیعی است که پلیس نیز از توسعه چنین وسایل حمل و نقلی استقبال خواهد کرد، اما پیش از آن باید مسیرهای ویژه برای این کار پیش‌بینی شود.
در دوره مدیریت قالیباف بر شهرداری تهران قرار بود در مسیرهای «خیابان انقلاب تا میدان امام حسین و خیابان نواب صفوی»، «خیابان امام خمینی»، «بلوار کشاورز، خیابان کریم خان زند تا میدان هفت تیر»، «خیابان دولت» و «قیطریه، اندرزگو تا خیابان اقدسیه» خط ویژه دوچرخه راه‌اندازی شود تا دوچرخه سواران با امنیت بیشتر بتوانند از این وسیله بدون آلودگی استفاده کنند. این طرح روی کاغذ ماند و پس از مدتی از یاد رفت.
آلودگی هوای تهران
کیومرث کلانتری مدیرکل محیط زیست استان تهران پیش از این گفته «از ابتدای سال ۹۷ تا هفته نخست آذرماه هوای تهران تنها ۱۴ پاک بوده است!» در شرایط هوای ناسالم و غیرپاک، معمولا به شهروندان توصیه می‌کنند از خانه بیرون نیایند. مسابقات ورزشی در شرایط هوای ناسالم لغو می‌شود و در کل تمهیداتی برای سلامت شهروندان در نظر گرفته می‌شود. سوال اساسی اینجاست که در شرایط هوای آلوده تهران چگونه می‌توان دوچرخه‌سواری کرد؟
جایگزین خودرو چیست؟
محمدرضا مهماندار رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ با بیان اینکه دوچرخه نیز بخشی از چرخه حمل و نقل است، اظهار کرد: باید سهم تمامی وسایل حمل و نقلی در سطح شهر مشخص شود و تمام موارد یعنی حمل و نقل عمومی، خودروهای شخصی و دوچرخه را یک بسته کامل دیده و اگر می‌خواهیم برای آنها سیاست گذاری کنیم تمام آنها را با هم دیده و برای یک مجموعه سیاست گذاری درستی انجام دهیم.
غلامحسین کرباسچی شهردار پیشین پایتخت که از منتقدان حناچی بود، نوشت «ای کاش آقای حناچی به جای دوچرخه صبح زود بدون ترافیک با ماشین می‌رفت در دفتر کارش و پیگیری و تلاش می‌کرد که زودتر صد‌ها واگن معطل مانده مترو به خطوط مترو ملحق شوند که صد‌ها هزار مسافر مترو راحت‌تر و سریعتر برسند و ده‌ها هزار اتومبیل کمتر بیرون بیایند.»
پاسخ حناچی به کرباسچی این بود که «طی مسیر منزل تا محل کار با دوچرخه زمان بیشتری نمی‌گیرد» اما نکته اصلی بی‌پاسخ ماند. شهردار پیشین تهران هم مانند رئیس پلیس راهنمایی رانندگی پایتخت اعتقاد داشت که همه گسترش حمل و نقل عمومی و اتوبوس شهری و خطوط مترو و ایجاد مسیرهای ویژه دوچرخه سواری در یک بسته دیده شود نه آنکه بدون توجه به پیش‌نیازهای عدم استفاده از خودرو، برای دوچرخه سواری و استفاده از مترو سیاست‌گذاری کرد. این یعنی بدون عدم توجه به اولویت‌های شهری شهروندان همچون گسترش خطوط مترو و افزایش واگن‌ها و اتوبوس‌های شهری، طرح سه شنبه‌های بدون خودرو از یک شوآف فراتر نرود.
وجود اتوبوس‌های فرسوده با تعداد محدود و البته بسیار شلوغ، واگن‌های بسیار کم مترو و تعداد بالای شهروندانی که از این وسایل استفاده می‌کنند، باعث شده رغبت برخی از مردم برای استفاده از خودروهای شخصی همچنان بالا باشد و اصرار شهردار به دوچرخه سواری تنها یک رفتار نمادین تلقی شود.
آیا بهتر نیست آقای شهردار پیش از تاکید بر «سه شنبه‌های بدون خودرو» تکلیف حمل و نقل عمومی را روشن کند؟ آیا بهتر نیست پیش از «سه شنبه‌های بدون خودرو» تکلیف فیلتر دوده اتوبوس‌های پرآلاینده در تهران مشخص شود؟ آیا بهتر نیست ابتدا واگن‌های مترو افزوده شوند؟ آیا بهتر نیست فعالیت اتوبوس‌های از رده خارج متوقف شود و ناوگان شهری با اتوبوس‌های سالم و بیشتر تکمیل شود؟ ایا بهتر نیست پیش از اصرار بر استفاده از دوچرخه، مسیری مناسب برای آن ساخته شود؟ آیا بهتر نیست ابتدا همه این کارها انجام شود، سپس از شهروندان خواسته شود از خودروی خود استفاده نکنند؟
قطعا کسی تمایلی ندارند بعد از اتمام دوره کاری حناچی در شهرداری تهران، از «سه شنبه‌های بدون خودرو»، تنها چند عکس به یادگار مانده باشد و بس! همانطور که از طرح «آسمان آبی، زمین پاک» نوشته‌هایی اجباری بر دیوارهای خانه‌های در حال ساخت باقی ماند و خبری از آسمان پاک نشد. شاید باید به شهردار تهران یادآوری کرد که کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو، بدون توجه به ملزومات آن، دمیدن شیپور از سر گشاد آن است.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
