عباس عبدی تشریح کرد؛
صحبتهای احمدینژاد درباره یارانه یک میلیونی چقدر درست است؟
محمود احمدینژاد اخیرا عنوان کرده که «حتی اگر بودجه دولت را کنار بگذاریم و ارزش اولیه منابعی مانند انرژی را تقسیم کنیم برای هر ایرانی یک میلیون تومان در ماه میرسد و این به غیر از ارزش اولیه معادن و دارایی دریاهاست.»، اما این صحبت چقدر کارشناسی است؟
![وعده یارانه یک میلیونی؛ از توهم تا واقعیت/ عباس عبدی: هرچه باشد بهتر از وضعیت فعلی است وعده یارانه یک میلیونی؛ از توهم تا واقعیت/ عباس عبدی: هرچه باشد بهتر از وضعیت فعلی است](/files/fa/news/1398/2/2/191221_370.jpg)
رویداد۲۴ وعده یارانه حالا شبیه به مرغ عزا و عروسی شده؛ هر بار بخواهند رئیس دولتی را تخطئه و متهم به ناکارآمدی کنند رقم بالاتری از ارقام اعلام شده میگویند و هر بار بخواهند وعده انتخاباتی بدهند، باز هم پای یارانه را وسط میکشند.
اخیرا دوباره پای آن وسط کشیده شده، اما مشخص نیست کسی که آن را بیان کرده دغدغه اقتصادی داشته یا خیر. محمود احمدینژاد که هشت سال سکاندار دولت بود و خودش هم بنای خشت کجِ یارانه را به شیوه فعلی گذاشت، حالا صحبت از یارانه یک میلیون تومانی کرده است.
احمدی نژاد گفته: «حتی اگر بودجه دولت را کنار بگذاریم، اگر ارزش اولیه منابعی مانند انرژی را تقسیم کنیم برای هر ایرانی یک میلیون تومان در ماه میرسد و این به غیر از ارزش اولیه معادن و دارایی دریاهاست.»
طبق عددی که احمدی نژاد اعلام کرده، با احتساب آخرین رقم جمعیت ایران یعنی ۸۲ میلیون نفر، رقمی در حدود ۸۲ هزار میلیارد تومان در ماه مورد نیاز است که دولت باید آن را تامین کند. این بودجه در شرایطی است که دولت با همین یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی که به مردم میپردازد، باز هم با کسری بودجه مواجه است؛ یعنی مشخص نیست احمدی نژاد از چه منبعی صحبت میکند.
اما کارشناسان چه میگویند؟ آیا این صحبت، ریشه در همان رفتارهای پوپولیستی دارد که پیش از این اقتصاد ایران ۸ سال آن را تجربه کرد؟
از وضعیت فعلی بهتر است
عباس عبدی روزنامهنگار و کارشناس اقتصادی در این رابطه معتقد است که این طرح میتواند از یک منظر مفید باشد. او میگوید: «چندان پیگیر مطالب آقای احمدی نژاد نیستم و خیلی هم برایم مهم نیست چه میگوید، اما به طور کلی با انتقال یارانهها به صورت مستقیم به مردم موافق هستم. از سال ۸۴ و حتی پیش از آن موافق این ایده بودهام و همواره توضیح دادهام. طبعا این ایده مثل هر سیاست دیگری در کنار منافع آن، عوارضی هم دارد، اما هرچه باشد از وضعیت فعلی بهتر است. درباره رقمش هم مساله فرعی است باید این کار را انجام داد رقمش هر چه میخواهد بشود.»
وی تاکید میکند: «به لحاظ اقتصادی هم باید چند اقتصاددان معتبر را انتخاب کرد تا در مورد این طرح و خوب و بدش صحبت کنند. بنده بیشتر از موضع کلان اقتصاد و سیاست صحبت میکنم.»
عبدی میگوید: «به انگیزههای آقای احمدی نژاد هم کاری ندارم که انتخاباتی است یا چیز دیگری؛ هر چیزی میتواند باشد و مسئولیتش با خودش است. آنچه که برای بنده مهم است درستی یا غلطی یک تصمیم است که فکر میکنم ادامه وضع موجود بحران اقتصادی کشور را بسیار عمیقتر خواهد کرد.»
یارانه را مستقیم به مردم بدهیم
این کارشناس اقتصادی امروز در یادداشتی که در روزنامه اعتماد منتشر شد، مساله اختصاص یارانه به صورت مستقیم به مردم را بیشتر توضیح داده است. در این یادداشت که به آسیبشناسی طرح احتمالی دو نرخی کردن قیمت بنزین میپردازد، گریزی هم به مساله اختصاص مستقیم یارانه به مردم میکند: «منافع ناشی از هرگونه اصلاحی در قیمتگذاری ارز و انرژی باید حتماً به طور مستقیم به جیب مردم برود تا با آن همراهی کنند. البته نه لزوماً همه منافع، ولی مطابق همان قانون یارانهها حداقل ۵۰ درصد این منافع باید نصیب مردم شود و به آنان پرداخت گردد.
بقیهاش میتواند صرف تولیدکنندگان و عرضهکنندگان آن خدمات و نیز امور اجتماعی مثل بهداشت و درمان، آموزش و امور شهر شود. اگر بخش قابل ملاحظهای از این منافع مستقیماً به حساب مردم واریز نشود یک اشتباه مسلم است و با مخالفت عمومی مواجه خواهد شد. منافعی که از سالها پیش در حال اتلاف بوده و کسی برای آنها دل نسوزانده، اکنون باید در اختیار خود مردم قرار گیرد. نیازی به تقسیمبندی فقیر و غنی هم نیست، به همه پرداخت شود.»
هرچند که یارانه تولید در دورههای گذشته به کلی فراموش شد و سرنوشت یک جراحی بزرگ اقتصادی به واریز ۴۵۵۰۰ تومانی هر ماه ختم شد.
اخیرا دوباره پای آن وسط کشیده شده، اما مشخص نیست کسی که آن را بیان کرده دغدغه اقتصادی داشته یا خیر. محمود احمدینژاد که هشت سال سکاندار دولت بود و خودش هم بنای خشت کجِ یارانه را به شیوه فعلی گذاشت، حالا صحبت از یارانه یک میلیون تومانی کرده است.
احمدی نژاد گفته: «حتی اگر بودجه دولت را کنار بگذاریم، اگر ارزش اولیه منابعی مانند انرژی را تقسیم کنیم برای هر ایرانی یک میلیون تومان در ماه میرسد و این به غیر از ارزش اولیه معادن و دارایی دریاهاست.»
طبق عددی که احمدی نژاد اعلام کرده، با احتساب آخرین رقم جمعیت ایران یعنی ۸۲ میلیون نفر، رقمی در حدود ۸۲ هزار میلیارد تومان در ماه مورد نیاز است که دولت باید آن را تامین کند. این بودجه در شرایطی است که دولت با همین یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی که به مردم میپردازد، باز هم با کسری بودجه مواجه است؛ یعنی مشخص نیست احمدی نژاد از چه منبعی صحبت میکند.
اما کارشناسان چه میگویند؟ آیا این صحبت، ریشه در همان رفتارهای پوپولیستی دارد که پیش از این اقتصاد ایران ۸ سال آن را تجربه کرد؟
از وضعیت فعلی بهتر است
عباس عبدی روزنامهنگار و کارشناس اقتصادی در این رابطه معتقد است که این طرح میتواند از یک منظر مفید باشد. او میگوید: «چندان پیگیر مطالب آقای احمدی نژاد نیستم و خیلی هم برایم مهم نیست چه میگوید، اما به طور کلی با انتقال یارانهها به صورت مستقیم به مردم موافق هستم. از سال ۸۴ و حتی پیش از آن موافق این ایده بودهام و همواره توضیح دادهام. طبعا این ایده مثل هر سیاست دیگری در کنار منافع آن، عوارضی هم دارد، اما هرچه باشد از وضعیت فعلی بهتر است. درباره رقمش هم مساله فرعی است باید این کار را انجام داد رقمش هر چه میخواهد بشود.»
وی تاکید میکند: «به لحاظ اقتصادی هم باید چند اقتصاددان معتبر را انتخاب کرد تا در مورد این طرح و خوب و بدش صحبت کنند. بنده بیشتر از موضع کلان اقتصاد و سیاست صحبت میکنم.»
عبدی میگوید: «به انگیزههای آقای احمدی نژاد هم کاری ندارم که انتخاباتی است یا چیز دیگری؛ هر چیزی میتواند باشد و مسئولیتش با خودش است. آنچه که برای بنده مهم است درستی یا غلطی یک تصمیم است که فکر میکنم ادامه وضع موجود بحران اقتصادی کشور را بسیار عمیقتر خواهد کرد.»
یارانه را مستقیم به مردم بدهیم
این کارشناس اقتصادی امروز در یادداشتی که در روزنامه اعتماد منتشر شد، مساله اختصاص یارانه به صورت مستقیم به مردم را بیشتر توضیح داده است. در این یادداشت که به آسیبشناسی طرح احتمالی دو نرخی کردن قیمت بنزین میپردازد، گریزی هم به مساله اختصاص مستقیم یارانه به مردم میکند: «منافع ناشی از هرگونه اصلاحی در قیمتگذاری ارز و انرژی باید حتماً به طور مستقیم به جیب مردم برود تا با آن همراهی کنند. البته نه لزوماً همه منافع، ولی مطابق همان قانون یارانهها حداقل ۵۰ درصد این منافع باید نصیب مردم شود و به آنان پرداخت گردد.
بقیهاش میتواند صرف تولیدکنندگان و عرضهکنندگان آن خدمات و نیز امور اجتماعی مثل بهداشت و درمان، آموزش و امور شهر شود. اگر بخش قابل ملاحظهای از این منافع مستقیماً به حساب مردم واریز نشود یک اشتباه مسلم است و با مخالفت عمومی مواجه خواهد شد. منافعی که از سالها پیش در حال اتلاف بوده و کسی برای آنها دل نسوزانده، اکنون باید در اختیار خود مردم قرار گیرد. نیازی به تقسیمبندی فقیر و غنی هم نیست، به همه پرداخت شود.»
هرچند که یارانه تولید در دورههای گذشته به کلی فراموش شد و سرنوشت یک جراحی بزرگ اقتصادی به واریز ۴۵۵۰۰ تومانی هر ماه ختم شد.
منبع: اقتصاد24
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط