فحاشی به احمدینژاد به خاطرِ لسآنجلسیها
یادداشت جعفر بلوری در روزنامه کیهان پر از طعنه و کنایه به مخالفان قرارداد ایران و چین است، در بخشی از یادداشت، نویسنده به احمدینژاد لقب «حقیر» را اعطا میکند!
رویداد۲۴ یادداشت جعفر بلوری در روزنامه کیهان پر از طعنه و کنایه به مخالفان قرارداد ایران و چین است، در بخشی از یادداشت، نویسنده به احمدینژاد لقب «حقیر» را اعطا میکند!
یک گروه، سلطنتطلبان و اپوزیسیون خارج نشین هستند که ارزش پرداختن ندارند. این عده همان کسانی هستند که استان بحرین را به ثمن بخس فروختند! لذا اصلا، در جایگاهی نیستند که از منافع ملی بگویند.
بیشتر بخوانید: محتوای نامه احمدینژاد به بنسلمان چه بود؟
گروه دوم جریان انحرافی است که آنها هم برای فراموش نشدن، به این سروصداها نیاز دارند. آنها برای مطرح ماندن حتی ابایی از مصاحبه درباره خوانندگان لسآنجلسی هم ندارند. همین قدر حقیر!
دسته سوم، آمریکاییها هستند که خب، مخالفت آمریکا با چرخش دولت ایران از غرب به شرق، طبیعی است. آنها منتظر تاثیر تحریمهای ظالمانهشان هستند و خوب میدانند، چنین توافقاتی در عمل به دور خوردن تحریمهای آنها منجر خواهد شد.
دسته چهارم که روی صحبت ما بیشتر از همه با آنهاست، مردم و «منتقدان دلسوز» هستند. آنها با تجربه ۷ سال گذشته، حق دارند نگران باشند.
اما در مجموع:
به روسیه و چین و هیچ کشور دیگری اعتماد صد در صدی نداریم همانطور که به هیچ کشوری نباید چنین اعتمادی داشت؛ اما تجربه سیاه برجام و دشمنی ۴ دههای آمریکا و دوستانش به ما میگوید، باید به آمریکا و آن چند کشور اروپایی صددرصد بیاعتماد بود.
اگر یک قرار داد ۲۵ ساله و نامتوازن با کشورهایی مثل (آلمان، ژاپن و کره جنوبی) ا حتی آمریکا امضاء میشد، به احتمال قریب به یقین، این عده از آن دفاع میکردند. دَمدستترین دلیلمان همین سند برجام است. با اینکه برای همه مسجل شده، بخشی از وضعیتی که در آنیم، نتیجه دل بستن به این سند و غرب است، هنوز از آن دفاع میکنند.
یک گروه، سلطنتطلبان و اپوزیسیون خارج نشین هستند که ارزش پرداختن ندارند. این عده همان کسانی هستند که استان بحرین را به ثمن بخس فروختند! لذا اصلا، در جایگاهی نیستند که از منافع ملی بگویند.
بیشتر بخوانید: محتوای نامه احمدینژاد به بنسلمان چه بود؟
گروه دوم جریان انحرافی است که آنها هم برای فراموش نشدن، به این سروصداها نیاز دارند. آنها برای مطرح ماندن حتی ابایی از مصاحبه درباره خوانندگان لسآنجلسی هم ندارند. همین قدر حقیر!
دسته سوم، آمریکاییها هستند که خب، مخالفت آمریکا با چرخش دولت ایران از غرب به شرق، طبیعی است. آنها منتظر تاثیر تحریمهای ظالمانهشان هستند و خوب میدانند، چنین توافقاتی در عمل به دور خوردن تحریمهای آنها منجر خواهد شد.
دسته چهارم که روی صحبت ما بیشتر از همه با آنهاست، مردم و «منتقدان دلسوز» هستند. آنها با تجربه ۷ سال گذشته، حق دارند نگران باشند.
اما در مجموع:
به روسیه و چین و هیچ کشور دیگری اعتماد صد در صدی نداریم همانطور که به هیچ کشوری نباید چنین اعتمادی داشت؛ اما تجربه سیاه برجام و دشمنی ۴ دههای آمریکا و دوستانش به ما میگوید، باید به آمریکا و آن چند کشور اروپایی صددرصد بیاعتماد بود.
اگر یک قرار داد ۲۵ ساله و نامتوازن با کشورهایی مثل (آلمان، ژاپن و کره جنوبی) ا حتی آمریکا امضاء میشد، به احتمال قریب به یقین، این عده از آن دفاع میکردند. دَمدستترین دلیلمان همین سند برجام است. با اینکه برای همه مسجل شده، بخشی از وضعیتی که در آنیم، نتیجه دل بستن به این سند و غرب است، هنوز از آن دفاع میکنند.